1. پیامبری صادق و خلق صفایی
پیامبران صادق همواره برای ارتباط با خداوند به طور مستمر دعا می کردند و هیچ گاه از خلق و رفتار صادق و خالصانه ای که در جامعه ارائه می دادند عقب نمی افتادند. صفایی نیز به عنوان یکی از خلق بزرگان اسلامی با فرهنگی کهن و علمی غنی، به عنوان یک نمونه از همین خلق صادق عرفانی، معروف شده بود.
خلق صفایی با رضایت خود به اسلام پیوست و به عنوان یک مسلمان صادق و خلوص، هیچ گاه از راه دروغ و حیله و مکر عبور نکرد. او در ارتباط با مردم، سادگی، تواضع و خلق و خوی بسیار پاکیزه داشت و به عنوان الگو و نمونه برای جامعه مسلمانان به شمار می رفت.
پیامبری صادق علاوه بر صحت و سلامت روحی، حیثیت شخصی بسیار بالایی داشتند. این حضرتان توانستند از مردم در موارد مختلف به خوبی بازخوردی بگیرند و جامعه را بهتر و به اهداف اسلامی نزدیک کنند. با تمرکز بر برقراری درستی در رفتار و رابطه با دیگران، پیامبران صادق باعث شدند اعتماد و احترام مردم به ایشان افزایش یابد.
در نتیجه، پیامبری صادق و خلق صفایی همواره فراتر از مصالح شخصی به سوی سعادت و خوشبختی جامعه تلاش می کردند و با ارائه الگویی باشکوه برای جامعه مسلمانان، علاوه بر بهبود رفتار و خلق و خوی مردم، با بازگرداندن حیثیت و روحی های مناسب، جامعه را به راه راست همگام می کردند.
2. زیارت مصطفی ع الله
زیارت مصطفی علیه السلام یکی از شیوههای عبادی است که در اسلام بسیار مهم میباشد. این زیارت به معنای دیدار و پیدا کردن با فرشتگان و ائمه معصومین میباشد. این زیارت در مکه و مدینهی منوره برگزار میشود و معمولا به عنوان یک سفر دینی شناخته میشود. زیارت مصطفی علیه السلام بسیاری از پیامدهای مثبتی برای شخص دارد که در ادامه به آنها اشاره میکنیم.
اولین پیامد مثبتی که بعد از انجام زیارت مصطفی علیه السلام برای شخص به وجود میآید، افزایش ایمان و تقوا میباشد. فضیلت این زیارت و زمانی که در آن صورت میگیرد، برای شخص احساس عمیقی از ایمان و تقوا به وجود میآورد که به افزایش و تقویت ایمان و ارتحال به صورت نهایی کمک میکند.
دومین پیامدی که زیارت مصطفی به شخصانجام دهنده اش میرساند، ایجاد عشق و ارتباط نزدیک با پیغمبر پاک و دیگر معصومین میباشد. این دو امر بسیار مهم میباشد و در هر لحظه به شخصانجام دهنده این زیارت، ارامش روحی و معرفتی بخشیده و به او کمک میکند که به دنیایی دیگر وصل گردد.
سومین اثر مثبت زیارت مصطفی علیه السلام برای شخص، افزایش قدرت و بزرگی در نگرش او میباشد. با دستیابی به شخص پاک و دیگر معصومین، شخص احساسی عمیق از باور و ثبات در نگرش خود به وجود میآورد. این باور و ثبات به شخص این دستیابی و نشستن در کنار فرشتگان و معصومین، میتواند به افزایش اعتماد به نفس و منش عالی شخص کمک کند.
بنابراین، زیارت مصطفی علیه السلام بسیار مهم و قابل توصیه میباشد و برای هر فرد باید برنامهریزی شود. این زیارت همچنان رویای بسیاری از مسلمانان دنیا در دیدار با پیامبر پاک در بهشت میباشد.
3. صلح یثرب
صلح یثرب به معنای صلح و قراردادی است که در سال ۶۲۲ میلادی بین مسلمانان و مشاوران یثرب (نام قبلی مدینه) امضا شده است. این صلح مهمترین وقایع تاریخی در زندگی پیامبر اسلام، محمد بن عبدالله (ص) بود و باعث تغییر کامل سیر تاریخی اسلام شد.
در زمان امضای صلح یثرب، قبیله های مختلفی در این منطقه زندگی می کردند. پیامبر اسلام (ص) به همراه پیروانش به یثرب مهاجرت کرده بودند و در آنجا با قومی به نام انصار آشنا شدند. پس از برقراری ارتباط با این قوم، پیامبر اسلام (ص) تخت جایگاه قضایی را به شخص مسلمانی عرب واکنش داد و برای پایداری و صلح در این منطقه وضعیتی برای جهانیان الگو قرار داد.
صلح یثرب شامل مواردی بود مانند توافقات مذهبی، اجتماعی و اقتصادی که برای حفظ حقوق همه اقلیت های مشترک بین مسلمانان و غیرمسلمانان در یثرب تعیین شده بود. درمان بیماران و احترام به مقامات مختلف نیز در این صلح لحاظ شده بود. با امضای این صلح هیجانات و اقدامات نسبت به جنگ های خونین به اتمام رسید و مسلمانان و غیرمسلمانان همگام شدند.
صلح یثرب به سبب تلاش های پیامبر اسلام (ص) و شایستگی مذهبی، این منطقه به عنوان مدینه نورانی شناخته شد و هدیه جالبی به تاریخ اسلام هدیه داد. این صلح در دوران جوانی اسلام انجام شده و شکلی با سازمانی حکومتی به وحود آورد. صلح یثرب در سوغات فرهنگ اسلام تنها نمونه ای از صلح و دیپلماسی سیاسی نیست و برای جایگاه معنویت و درونیت فردی از اهمیت بیشتری برخوردار است.
4. حلقه دوم بیعت
حلقه دوم بیعت یا بیعت دوم در تاریخ اسلام، مربوط به دوران امامت حضرت علی (ع) است که در آن، عدهای از اصحاب امیرالمؤمنین به نام «العقاب» با شمشیر در دست، از امام علی (ع) بیعت خود را دوباره تجدید کردند.
دلیل اصلی حلقه دوم بیعت پس از بیعت اول حضرت علی (ع)، برگزاری شورای شورای شوراها (شورای شورا) بود. در این شورا، هر یک از فرقههایی که در امر حکومت خودمختارانه در شهرهای مختلف سرمایه گذاری کرده بودند، نماینده خود به شورا اعزام کرده و در مورد اینکه کدامیک از سرانی که در بین حاضرین هستند، باید خود را به عنوان امیرالمؤمنین اعلام کنند، به تبادل نظر پرداختند.
در این شورا، امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) همسر امام حسن (ع) و پسر او بود. بسیاری از شورای شورا بر این باور بودند که به جز حضرت علی (ع) هیچ کس برای تندرستی هیچ ترسیم نشده است و او باید به عنوان امیرالمؤمنین قانونی شود. با این حال، در پایان نیز عدهای به همراه «العقاب»، بر آن شدند که برای جلوگیری از هرگونه نزاع و درگیری احتمالی بیعت خود را به حضرت علی (ع) تجدید کنند.
بیعت دوم با انجام آیینی جداگانه از بیعت اول صورت گرفت و شامل یک حربه شد، جایی که العقاب سرگرم حفظ شکل و شمایل آیینی بود. از این رو نام این حرکت، حلقه دوم بیعت نامگذاری شد. این رویداد مهم، مختصراً نماد قدرت و روحیه همبستگی بین امامت، اصحاب و شیعیان بود و تا به امروز هم یکی از عوامل دفاع از دولت رسالتی و ایران اسلامی محسوب میشود.
5. جماعت شیعی
جماعت شیعی یکی از گروههایی است که در اسلام وجود دارد. این گروه معتقد به امامت و ولایت علی(ع) و ائمه اطهار است و برای آنها، امامت یک مفهوم مهم است. آنها اعتقاد دارند که پس از پیامبر اعظم(ص)، امامت بیشترین دلالت به کسانی میدهد که از نظر خداوند، در جنبههای مختلف از جمله خلق و خدمت به مردم، دارای مزیت و ارجمندیت بیشتری هستند.
جماعت شیعی، به دلیل اینکه به محمد باور دارند در حقیقت با مسلمانان دیگر تأکید بر برخی مسائل و قوانین مشترک دارند اما درباره برخی مباحث پیشرفتهتر مانند امامت، افسانههایی وجود دارد. جماعت شیعی همچنین به دعای ثنا و دعای توسل پرستشی اهمیت زیادی میدهند.
همانطور که اشاره شد، امامت یک مفهوم مهم در جماعت شیعی است. آنها باور دارند که خدا به پیامبر اعظم(ص) تعیین کرد که علی(ع) بعد از او (ص) به عنوان امام برای مردم منصوب شود و این طوری ادامه پیدا کند تا ضمن حفظ اسلام و ذکر خداوند، به نیازهای جامعه پاسخ داده شود.
جماعت شیعی به مذهب خود احترام میگذارد و سعی میکنند که تفسیر و تعبیر آن را به درستی برای همگان بیان کنند. این گروه نیز هر سال در روز عاشورا به خاک و خون شهدای کربلا و اباعبدالله الحسین(ع) یاد میکنند و بر این باورند که متشکل شدن مجدد قیام عاشورا امری اجتنابناپذیر است.
با توجه به اینکه جماعت شیعی یکی از گروههایی است که در جهان اسلام و میان مسلمانان وجود دارد، بحث و بررسی درباره تفاوتها و تشابههایش با سایر گروهها همیشه مطرح بوده و خواهد بود.
6. رحلت به مدینه
بازوبندی گرفته، با زمزم و دعای شبانه، از حرم باب الرحمه مکه سوی جامعه نبوی برداشته شد. رسول خدا (ص) در حدیثی از محذوریت خود در حرم ابراز ناراحتی کرده بود و از بعضی از اعمال ساده مذهبی صحبت کرده بود. با این حال، پیامبر اعلام کرده بود که او باید به مدینه منتقل شود.
در سفر به مدینه، رسول خدا (ص) با بسیاری از ارادتمندان و همراهانش همراه شد. داخل راه، او تلاوتی از قرآن کریم گفت و به سخنرانی درباره اذن بر او واگذار شده ووحی قرآن کریم درباره جنگ بدر پرداخت.
وقتی رسول خدا (ص) به مدینه رسید، او به فرشتگان که اناث به او خدمت می کردند توصیه کرد که به خدا شکرگزار باشند. در مراسم پذیرایی در مدینه، پیامبر خدا (ص) باهوش، مودب و بسیار با مزه رفتار می کرد. او بسیار احساساتی بود و همیشه سعی می کرد با همه ارتباط داشته باشد. با ورود پیامبر خدا (ص) به مدینه تمامی مردم به وداع او شتابیدند و تمام بیماران به دعاهای او درمان یافتند.
در کل، سفر رسول خدا (ص) به مدینه به عنوان یکی از مهم ترین و حساس ترین مسافرت های تاریخ اسلام، تأثیر مثبت بسیاری بر کل اسلام و جوامع دینی داشت. حضور او در مدینه، اولین گام برای تشکیل جامعه اسلامی و تحولات شگرفی در تاریخ اسلام بود.