فیلم کامل حضرت ابوالفضل مختارنامه

زندگی حضرت ابوالفضل مختار

مولد حضرت ابوالفضل مختار در مارتیا مکه‌ی مکرمه و پدرش، امیرالمومنین حضرت علی بن ابی‌طالب و مادرش حضرت فاطمه زهرا است. حضرت ابوالفضل در صغری به تعلیمات حضرت علی بن ابی‌طالب، بزرگ‌اندیشی و صبر و شکیبایی آشنا شد و پس از شهادت پدربزرگ خود، حضرت حسین در میدان کربلا به خدمت ایشان پیوست.

حضرت ابوالفضل به عنوان فرمانده نیروی پاسداری شریف در میدان کربلا حضور داشت و پس از شهادت حضرت حسین، با تمام قدرت خود در مقابل سپاهیان امی دست به مبارزه کرد و نیز اولین شهید از شهدای کربلا بود. ایشان با غرق شدن در خون، نیزه‌اش را در دهان گرفته بود و در این حالت شهادتی خالص را برای خداوند پایبندی کرد.

پس از شهادت حضرت ابوالفضل، ایشان به گونه‌ای در میان مسلمانان محبوب شده که هرگاه از حاجتمندی و بیماری عبور کردند، به نیت حضرت ابوالفضل دعا می‌کردند. هرساله در محرم، مسلمانان به مناسبت شهادت ایشان، سوغاتی‌هایی آماده می‌کنند و اهالی شهرها به منظور تربیت فرزندان خود با این سوغاتی‌ها شانه به شانه می‌روند.

حضرت ابوالفضل، سرافراز و قهرمانی بی‌نظیر اسلامی است که جهانی را پر از آرمان‌هایی برای فردا و نویدی از ظهور حق و عدالت کرده و همیشه باعث تقویت و ایفای نقش خود از طرف رهبران، امامان و رهنمایان اسلامی بوده است.

وظایف و پشتیبانی های حضرت ابوالفضل در کربلا

وظایف و پشتیبانی های حضرت ابوالفضل در کربلا یکی از مهمترین موضوعات در تاریخ اسلام و شیعه است. حضرت ابوالفضل یکی از اصحاب خاص امام حسین (ع) بود که همراه ایشان در این سفر بود و بسیاری از وظایف و پشتیبانی های مهم در طول این سفر را بر عهده داشت.

یکی از وظایف اصلی حضرت ابوالفضل در کربلا، مراقبت از خدمات آب بود. او مسئول حفظ و تامین آب برای خانواده اهل بیت (ع) تشکیل می داد و در فرآیند تأمین آب برای اهالی کربلا نقش اساسی داشت. با وجود ریزش تعداد زیادی از شیعیان اهل بیت در طول سفر به کربلا، حضرت ابوالفضل تلاش کرد تا در مهم ترین نیازها، یعنی تأمین آب برای رهگذران، کمک های قابل توجهی ارائه دهد.

همچنین، حضرت ابوالفضل پشتیبان مهمی برای امام حسین (ع) بود. او نه تنها به عنوان سپردار برگزیده امام حضرت حسین (ع)، بلکه به عنوان دستیار نزدیک ایشان در تمامی امور مربوط به این سفر نقشی اساسی داشت. حضرت ابوالفضل به عنوان فردی با شخصیت قوی، همواره در خدمت امام حسین بود و در هیچ شرایطی از فرمان او خارج نشد.

روایات حدیثی نشان می دهند که حضرت ابوالفضل در زمان شهادت امام حسین نیز، بسیار حریص به انجام وظایف و تحقق اهداف ایشان بود و تلاش کرد تا با توانایی های خود و در دفاع از ناموس و عزت امام حسین، برای وی پشتیبانی کند و به اهداف ایشان برسد.

به طور کلی، وظایف و پشتیبانی های حضرت ابوالفضل در کربلا یکی از بزرگترین نمادهای ایثار و فداکاری در تاریخ اسلام و ایران است که تأثیر عمیقی بر زندگی امروز ما دارد.

حمله به خیمه حضرت ابوالفضل و جنبش چپاولیان

حمله به خیمه حضرت ابوالفضل از جمله رویدادهای بسیار داغ و فجیع است که در تاریخ ماجراجویان حرم امام حسین (ع) رخ داده است. این خیمه، به عنوان یکی از اصلی ترین محل‌های پایگاه شیعیان و زیارت‌کنندگان برای پاسداشت عزا و سوگواری اهل بیت (ع) ، مورد احترام و توجه بسیاری از مردم شیعه قرار دارد. ولی متأسفانه، در سال 61 هجری، خیمه حضرت ابوالفضل (ع) توسط ارتش یزید آتش‌زده شد و بیش از 70 نفر، از جمله معصومان حرم، به شهادت رسیدند.

علل و دلایل این حمله به خیمه حضرت ابوالفضل (ع) که در شرایطی که برپایی خود فراتر از یک ساده‌لوحی نمی‌بود، به شمار می‌رفت، متبوع بودن چندین رویداد بود. در برخی از منابع تاریخی ذکر می‌شود که یزید برای کنترل و فرمان‌دهی بر دره‌های نخل‌خوران و کربلا، نیاز به ماجرایی بزرگ‌تر برای پایان دادن به شورشیان و پیروان حضرت اباعبدالله الحسین داشت و با استفاده از نیروهای جبهه عرب‌ها و بعضی قوای شورشی در داخل کوفه، با هوش و مدیریت خوبی، مردم را به سمت خودشان جذب می‌کردند.

از جمله روش‌هایی که برای مهار کنترل شورشیان مورد استفاده‌ی یزید بود، شناخته شده بود محاصره قسمتی از زادگاه حضرت علی حضرت صاحب الزمان در خوزستان، تصرف منطقه نجد و هجوم به مکه بود. همچنین، یکی از راهکارهایی که متوسط خود هشت سال بارکوبیا را داشت، حمله به خاندان پیامبر بود که در حقیقت بسیاری از شیعیان عاصی نظر به او بودند. در این راستا، شورشیان به خیمه حضرت ابوالفضل (ع) روی آورده و آنرا مورد حمله قرار دادند و این حمله تلفاتی شدید برای آنها و کلیه عزاداران و محبان حضرت ابوالفضل داشت.

جنبش چپ‌اولیان، به نوعی یک حرکت سیاسی بود که در دهه‌ی ۶۰ شمسی برای تغییرات اجتماعی و سیاسی در ایران تلاش می‌کرد. در عرصه‌ی فرهنگی و اجتماعی، این جنبش به صورت غیرقانونی عملیات‌هایی را آغاز کرد که در نهایت به حملات خشونت‌بار به بسیاری از مؤسسات و بناهای دولتی و همچنین شهروندان عادی و همچنین جنگاوران جنگ ایران و عراق، منجر شد. بنابراین، جنبش چپاولیان به‌طور مستقل با حمله به خیمه حضرت ابوالفضل (ع) شباهتی ندارد.

شهادت حضرت ابوالفضل و نبرد وی با لشکر یزید

شهادت حضرت ابوالفضل یکی از پربارترین و روشنترین رخدادهای تاریخ اسلام است که در روز دهم ماه محرم سال ۶۱ هجری قمری رخ داد. حضرت ابوالفضل، پسر مولایمان علی، شخصیتی عظیم الجرأت و بی باک بود که در هشتمین سال از عمرش با امام حسین (ع) به کربلا رفت و در برابر سپاه لشکر یزید به کوچکترین امر مثل آب یا غذا، مقابله کرد.

او طی مبارزه شدید خود با لشکر یزید، به همراه دسته‌هایی از یاران و فرزندان و اهل بیت مبارزه ای شجاعانه برای احیای ارزش‌های اسلامی نشان داد. به دلیل نیروی بسیار کمتر، حضرت ابوالفضل نتوانست ازقبضه قطع‌بندی آب عطشان پشتیبانی کرده، و به دستور سیدالشهدا از سازمان عملیات مستقل خودشان خارج شده و در طول راه به اثر شلاق و شمشیر قدرتمند لشکر یزید به شهادت رسید و بسیاری از اهل بیت با وی همراه شدند.

این مبارزه شجاعانه و آتش بس کربلا، نمونه ای است برای خلق عزت و استکبار ذهنی در جامعه اسلامی. حضرت ابوالفضل با پای برجسته‌ای که بر روی چنگال اسب میگذاشت و شجاعتی که در مقابل خشونت لشکر یزید نشان داد، از بزرگترین دلایلی بود که آن روزها اهل بیت و شیعیان جهان حتی بعد از ۱۴۰۰ سال همچنان در روز عاشورا به یادش هستند.

صف تاریخی و جنگ با شراب نوشیان

صف تاریخی و جنگ با شراب نوشیان دو مسئله اصلی هستند که در دوران تاریخی به عنوان دو موضوع مهم مورد بحث و بررسی قرار گرفته‌اند.

صف تاریخی خود به معنای این است که زمانی که مردم برای خرید کالاهای خود به یک فروشگاه می‌رفتند، باید در یک صف صبر کنند تا نوبتشان برسد. این موضوع به صورت عمومی در دوران قدیم وجود داشت و به عنوان یک امر طبیعی برای مردم به شمار می‌رفت. اما در دورانی که جنگ با شراب نوشیان در اروپا به وجود آمد، صف تاریخی به یک مسئله مهم تبدیل شد. برای جلوگیری از این که مردم در طول صف زمان زیادی بگذرانند و در میانه راه ترک کنند، تصمیم گرفته شد که در هر فروشگاه یک ساعت معین برای فروش الکل تعیین شود. در این ساعت، کسانی که در صف هستند می‌توانند محصولات خود را خریداری کنند و پس از آن باید فروشگاه را ترک کنند.

این ممنوعیت در دورانی که جنگ در اروپا به وجود آمد، به عنوان یک راه برای حفظ نیروی کار و رفع مشکلات اجتماعی به کار گرفته شد. همچنین، در دوره تعطیلات، حمایت از الکلیست‌ها به دلیل بهبود درآمد اقتصادی به وضوح افزایش یافته و تلاش برای محدودسازی میزان مصرف الکل در جامعه، مورد توجه مردم و مقامات قرار گرفته بود.

در نتیجه، جنگ با شراب نوشیان، علاوه بر این که در شکل‌گیری صف تاریخی تاثیرگذار بوده، به عنوان یکی از چالش‌های قابل توجه نظام اجتماعی مورد توجه بوده است و دامنه اثرات آن تا به امروز در جامعه قابل مشاهده است.

سیر تحولات پس از شهادت حضرت ابوالفضل و اباعبدالله الحسین

پس از شهادت حضرت ابوالفضل و اباعبدالله الحسین، تحولات بسیار عمیقی در جامعه اسلامی رخ داد. این دو شخصیت بزرگ، نه تنها در قرنطینه کربلا و در دفاع از امامت و حقیقت، بلکه در تحولاتی که پس از آن رخ داد، نقش بسیار مهمی داشتند.

یکی از بزرگ‌ترین تحولات پس از شهادت حضرت اباعبدالله الحسین، بیداری شیعیان بود. مردم به دلیل شهادت این شخصیت بزرگ، عمیق تر به عصمت ائمه اهل‌بیت و وظایف خود در پیگیری مسیر صحیح بیشتر پایبند شدند و فرهنگی پیشرفت بر روی آنها تأثیر گذاشت.

همچنین در طول تاریخ پس از واقعه کربلا، شهادت حضرت ابوالفضل و اباعبدالله الحسین، بر سر تفاوت های فرقه ای و برابری مردم تأثیر گذاشت. این اتفاق باعث شد تا مردم به دنبال وصل مراکز تفکر و کاهش سوگ مردم برای شهدای کربلا بگردند و یک مرکزی برای قرآن، آیین، زبان، ادبیات و فلسفه ایجاد شود.

علاوه بر این، شهادت حضرت ابوالفضل و اباعبدالله الحسین بر سیاسی ها و فرهنگی ها نیز تأثیر گذاشت. این اتفاق باعث شد تا بر پا شدن جنبش های اجتماعی و سیاسی چابک ستیز در جامعه اسلامی ایرانی شکل گیرد و به آغاز دوره شاهزاده فریدالدین کمال الملک معروف شود. این در دو قرن آینده همچنان ادامه داشت که با فروپاشی دین ولایتی، جنبش علمای مستقل پی به ورود رعیت به صحن حرکتی و حقوقی داد.