فیلم های ایرانی قدیمی از آپارات و تماشا

فیلم های ایرانی قدیمی در آپارات و تماشا

با گذر زمان، متاسفانه بسیاری از فیلم‌های ایرانی قدیمی به دلیل عدم مراقبت از آن‌ها و ضعف فنی، در اسباب‌بازی و خانه‌های کاهو از بین رفته اند یا پاره‌ای از آن‌ها باقی مانده‌اند. با این حال، فیلم‌هایی که بخشی از فرهنگ و تاریخ سینمای ایران را تشکیل می‌دهند، هنوز در دسترس هستند و می‌توان آن‌ها را در سایت‌هایی مانند آپارات و تماشا پیدا کرد.

فیلم‌های ایرانی قدیمی در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی بسیار مشهور بودند و به دلیل موضوعات اجتماعی و فرهنگی که ترجمه‌ی بهتری از زندگی ایران در آن زمان هستند، در کنار فیلم‌های نوین، تاکنون طرفداران بسیاری دارند. این فیلم‌ها از دیدگاه فنی ممکن است با کیفیت پایین و با پوشش نور نسبتاً کمی تولید شده باشند، اما همچنان به عنوان یک اثر هنری ارزشمند به حساب می‌آیند.

فیلم‌های ایرانی در دهه‌های ۶۰ و ۷۰، تمرکز خود را بیشتر بر روی مسایل اجتماعی، سیاسی و انسانیت گرایانه بوده‌اند. در این فیلم‌ها، بازیگران مشهور ایرانی مانند بیژن فرهادی، شهرام ناظری، پرویز فنی‌زاد، بهروز وثوقی، بابک مرادی، عزت‌الله انتظامی و ... ظهور کرده و با بازی هایشان، جا برای خلق حال و هوایی برای تماشایشان بازگشته است.

استفاده از سبک طنز و نمایش خرده آدمی در این فیلم‌ها، علاوه بر تحلیل مشکلات اجتماعی، شبیه‌سازی زندگی شهری ایران را به خوبی نشان داد. به این ترتیب، تماشای فیلم های ایرانی قدیمی، به طور خاص برای آنان که در دهه های ۶۰ و ۷۰ زندگی کرده‌اند و خاطرات خوبی از آن دوران دارند، خاطراتی شیرین از آن دوران را فراهم می‌کند.

فیلم های ایرانی قدیمی برتر

سینمای ایران در دهه های گذشته یکی از پرفروش ترین و محبوب ترین صنایع هنری کشور بود. فیلم های ایرانی قدیمی برتر تعداد بسیار زیادی هستند که توسط برخی از بزرگترین کارگردانان سینمای ایران ساخته شده اند.

«نیمه‌ای از آسمان» به کارگردانی کمال‌الملک از جمله فیلم های برتری است که تا به حال در سینمای ایران ساخته شده است. این فیلم به بررسی زندگی یک فرد با وضعیت مالی پایین می‌پردازد و یکی از آثار بزرگیست که به شکل گسترده ای به عنوان یکی از بهترین فیلم های سینمای ایران شناخته شده است.

از دیگر فیلم های برتر سینمای ایران می توان به «عروسی مهمانی» از کارگردانی مسعود کیمیایی اشاره کرد. این فیلم یک عروسی با شخصیت های اصلی که توسط بازیگران بزرگی مانند محمدعلی کشاورزی و پروین پرویزی بازی شده، را نشان می دهد. "عصای حکمت" از ایرج افشاری دیگر فیلمی است که معمارانی مشهور در این فیلم به نمایش گذاشته شده است.

این فیلم ها و فیلم های دیگر، برای دیدن کلاسیک های سینمای ایران، همچنین برای شناختن شگفتی های فرهنگی و تاریخی ایران دست به دست هم داده اند.

بازیگران معروف فیلم های ایرانی قدیمی

بازیگران معروف فیلم های ایرانی قدیمی، یکی از ارزشمندترین پایگاه‌های هنری ایران هستند. این بازیگران در دوره‌ی سینمای قدیم ایران، با فیلم‌هایی که نه تنها آموزنده بودند، بلکه هنری بودند، به لحاظ فنی و زیبایی تحسین برانگیز بودند.

در دهه‌ی ۱۹۵۰، با نمایش فیلم «هشتصد و هشتاد و یک» به کارگردانی ارنست کنت دانش و با بازی بازیگران مشهور مانند فریبا کریمی، تورج فرهنگ و حسین کشاورز، دهه‌ی بزرگ سینمای ایران آغاز شد. این دوران با تولید فیلم‌های مهمی همچون «گلستان، «خرگوش‌ها نمی‌میرند»، «قصه پسری که آفتاب را می‌خورد» و «خونین‌ترین از همه» توسط کارگردانان بزرگی مانند علیعسل، فریدون رشاد، ابراهیم گلستان و محمدعلی نجفی مشهور شد.

می‌توان به عنوان نمونه از بازیگران قدیمی و معروف ایرانی، گوگوش، انسیه، مرسده، مرجان، حمید کریمی، نجیب الله منتظری، هوشنگ شیخ الاسلامی، بهمن پیربابائی، نوذر شاهرخ و غلامحسین کریمی اشاره کرد.

در کل، بازیگران معروف فیلم‌های ایرانی قدیمی، با استناد به زبان بدن و بیان صحیح و حس مطلوب، توانستند با شیوه‌ی خود، قلب و روح مخاطب را نشان دهند و این رهیافتی بسیار قابل احترام است که باید به صورت گسترده در فرهنگ ایران گسترده شود.

سینمای ایران قدیم و انقلاب

سینمای ایران قدیم قبل از انقلاب از روزهایی بود که ایران به عنوان یکی از کشورهای پیشرفته در حوزه سینما شناخته می شد. در این دهه ها، فیلمسازانی همچون علی حاتمی، مصطفی علی کلی، فریدون رشاد، عزت الله انتظامی و بسیاری دیگر در صنعت سینما فعال بودند. این فیلم‌سازان با موضوعاتی همچون مسائل اجتماعی، زنان، مذهب، و حتی داستانهای کودکانه، مانند "بچه های غریبه" و "کودکی شاد"، فیلم‌هایی بسیار موفق و معروف تولید می کردند.

با انقلاب سال ۱۳۵۷ و مطرح شدن فرهنگ اسلامی، سینمای ایران نیز تغییراتی را تجربه کرد. دورانی شروع شد که در آن فیلم‌سازی با استفاده از مفاهیم دینی و انقلابی رو به گسترش بود. در این دوران، فیلم‌هایی با عناوینی همچون "شهرزاد"، "هنرمند" و "رامین" ساخته شد که هدف آنها غربالگری آثار سینمای سابق و ایجاد یک جریان جدید از سینمای انقلابی بود.

در دهه ۸۰ میلادی، شاهد به وجود آمدن یک جریان سینمای ایران جدید بودیم که با تلاش فیلم‌سازانی همچون عباس کیارستمی، مصطفی دنیایی، جعفر پناهی، داریوش مهرجویی و بسیاری دیگر، برای آزادی بیشتر در سرایت هنر و اصلاح طلبی در جوامع ظالم و نابرابر Afghan war and post revolution era . با آمدن دوران جنگ افغانستان و همینطور دهه ۹۰، سینمای ایران دگرگونی هایی دیگری را تجربه کرد. این دوران، به تولید فیلم‌هایی با موضوعات جنگ، قتل و خشونت اختصاص پیدا کرد. اما با همه این تحولات، سینمای ایران قدیم و انقلاب همچنان به عنوان بخش مهمی از تاریخ سینمای جهان شناخته می شود که حرفی برای گفتن دارد.

فیلم های سینمایی ایران در دهه ۶۰

در دهه ۶۰، صنعت سینمایی ایران در دوران رونق خود قرار داشت و فیلم هایی با مضامین مختلف ساخته می شد. این دوران به دلیل تولید فیلم هایی با محتوای ایرانی و تمایل به نگاهی به فرهنگ و رسوم این سرزمین، به عنوان دوره ای بسیار مهم در صنعت سینمایی ایران محسوب می شود.

در این دهه، فیلم های با محتوایی اجتماعی، انسانی، تاریخی و دینی تولید شدند و توجه بسیاری به مضامین ایرانی و فرهنگی شده بود. در این دهه، فیلم هایی همچون «شکارچی»، «در خانه ما خدا هست»، «لنگ مرد» و «همایون» تولید شدند.

یکی از فیلم های مهم این دهه، «پدر مرده» به کارگردانی مسعود کیمیایی، که به تصویر جنایتی خانوادگی در شهر کوچکی در شمال ایران می پردازد، است. این فیلم برای اولین بار بعد از شدیدا سانسور شدن، در سال ۱۹۸۸ در فستیوال فیلم کن، اسکار برد.

فیلم های دهه ۶۰ با شخصیت های قوی و موضوعات مختلف، توانستند جایگاه مناسبی در صنعت سینمایی ایران پس از پاکردن این صنعت از سانسورها و فشارهای سیاسی، پیدا کنند. این فیلم ها همچنین به عنوان حاملان ارزش های ملی و فرهنگی، درآمیخته با عناصر های جهانی بودند.

فیلم های سوزناک سینمای ایران

سینمای ایران به عنوان یکی از فرهنگ‌های شاخص کشور ما، از مزیت‌های خود توانایی تولید فیلم‌های سوزناک و هیجان‌انگیز است. برخی از این فیلم‌ها با داشتن داستان‌هایی واقعی یا پایه‌ی واقعی از اتفاقات و رویداد‌هایی که در زندگی وجود دارد، به نمایش درآمده‌اند. تلفیق واقعیت با فضای ادبی فیلم‌ها این دسته از آثار را به یک سطح بالاتر از فیلم‌های حیاتی عادی و عرفانی می‌رساند.

فیلم‌های سوزناک در سینمای ایران تحت عنوان «رگ خواب»، «هملت، مرد جوانی به نام اسامه»، «مامانی که به دنبال خون فرزندش است» و «هویت پنهان» حائز اهمیت می‌باشند. این فیلم‌ها به دلیل موضوعاتی نظیر آزارپذیری کودکان، جنگ، خشونت، خیانت، تبعیض و ظلم، به‌عنوان فیلم‌های سوزناک محسوب می‌شوند. این فیلمها از قضاوت باز نگری می‌کنند و تلاش می‌کنند به بی‌عمدگی و ترسی را که در جامعه ایران وجود دارد می‌پریند.

هدف از ساخت این فیلم‌ها نه تنها شگفتی بازیگران و مردم بوده بلکه از کارگردانی تا نویسندگی و ساخت به صدور نظریه‌ای نسبت به دشواری‌هایی که در زندگی دیده می‌شود، می‌پردازند. این فیلم‌ها همواره به عنوان یکی از آثار تاثیرگذار و قابل‌پیگیری مورد توجه و قبول قرار گرفته‌اند. به‌علاوه، این فیلم‌ها با به‌کارگیری روش‌های عنیق و پرحرفه‌ای در کاهش تعصب و طراحی دوباره ارتباطات انسانی، مستقل از فضای سیاسی ایران، برای بهبود کیفیت کشور و بیشتر شدن همزمان کیفیت و ارتقای شرایط زندگی مردم ایران کمک می‌کند.