اقتدار و پایداری
اقتدار و پایداری دو مفهوم مهم در هر زمینه ای از جمله سیاست، اقتصاد، فرهنگ و حتی زندگی شخصی هستند. اقتدار به معنای قدرت و توانایی برای کنترل و مدیریت یک وضعیت، سازمان یا جامعه است. در حالی که پایداری به معنای پایدار بودن و استمرار داشتن وضعیت، سازمان یا جامعه است. به عبارت دیگر، اقتدار باید با پایداری همراه باشد تا از دست دادن قدرت و توانایی جلوگیری شود.
اقتدار و پایداری در سیاست مهمترین عوامل برای بقاء یک حکومت و حاکمیت بر دولت هستند. برای اینکه یک رهبر به اقتدار برسد، باید قدرت و توانایی خود را به نحو احسن به کار گیرد و عملکردی موثر و بهرهورانه داشته باشد. این عملکرد نیز باید پایدار باشد، چرا که بدون پایداری، شرایطی به وجود می آیند که ممکن است اقتدار رهبری را به خطر بیاندازد.
در اقتصاد، اقتدار برای شرکتها و سازمانها نشان دهنده توانایی و قدرت در رقابت با بقیه است. با توجه به اینکه اقتصاد در سطح جهانی و رقابت فراگیری دارد، پایداری نیز بسیار مهم است، چون یک شرکت یا سازمان نمیتواند به مدت طولانی از بقیه پیشی بگیرد، مگر آنکه توانایی کسب درآمد و توسعه خود را پایدار کند.
در زندگی شخصی نیز، اقتدار و پایداری برای دستیابی به اهداف شخصی مهم هستند. افرادی که توانایی کنترل امور زندگی و خود را دارا هستند از اقتدار برخوردارند. اما برای داشتن یک زندگی پایدار و شاد، انسجام و تقویت روابط و کسب مهارتهای لازم نیز بسیار مهم است، چرا که این امور برای پایداری زندگی شخصی بسیار حائز اهمیت میباشند.
به طور کلی، اقتدار و پایداری دو مفهوم اساسی در تمامی زمینه های زندگی بوده و برای کنترل و موفقیت در هر سطحی از شخصی تا جامعه و کشور باید در نظر گرفته شوند.
صلح و آرامش
صلح و آرامش دو مفهوم بسیار با ارزش در زندگی انسان هاست که باید به آن ها اهتمام ویژه ای داشته باشیم. همیشه در تاریخ انسانیت، برخورد ها و تعاملات بین افراد و امت ها با دشواری ها و نزاع هایی همراه بوده است. جنگ ها و صلح ناپایدار برای دولت ها و مردم بسیاری از اتلاف های بشریت صورت گرفته است. این دو مفهوم بسیار با هم وابسته هستند و آرامش باید بر اساس صلح برقرار شود.
صلح به معنی ایجاد توافق و همکاری بین دو یا چند نفر یا امت، با بیرون کردن همه تعارضات و رقابت های احتمالی است. برای برقراری صلح، همیشه باید توجه ویژه ای به احترام گذاشت و کمال شفافیت در رابطه های بین کشورها و فردی داشت. تعامل متقابل برای رفع تنش ها و بهبود روابط بین دو طرف نقش بسیار مهمی در ایجاد صلح دارد.
آرامش به معنی غلبه بر تنش و تعارض هایی است که می توانند به نحوی فردی یا جمعی به قتل و جنگ منجر شوند. آرامش می تواند به عنوان یک نتیجه از برقراری صلح مشاهده شود. هرگونه تعارض می تواند به شکست صلح و منجر به بروز جنگ و تنش های بیشتر شود. عدم آرامش تاثیر منفی بر جامعه دارد و سبب از بین رفتن توانمندی های طبیعی خود انسان می شود.
به طور کلی، صلح و آرامش دو مفهوم بسیار با ارزش در ابعاد جهانی هستند. بر اساس همکاری و تعامل مسئولان، سیاستمداران و نخبگان در جهت برقراری صلح و آرامش، می توان از دلایل بنیادی جنگ و تعارض ها جلوگیری کرد و به جای این امر، همکاری و توسعه روابط از طریق صلح و آرامش را در نظر گرفت. به همین دلیل، باید به صلح و آرامش نهایت توجه و اهمیت را مستحق دانست.
تلاش و تحمل
تلاش و تحمل دو مفهوم کلیدی هستند که در هر موفقیتی نقش مهمی دارند. تلاش به معنای تلاش فعال برای دستیابی به هدف است و در بسیاری از موارد با مشقت و تلاش فراوان همراه است. برای دستیابی به هدف بلند مرتبه، تلاش همراه با پشتکار و عزم قوی به ضرورت احساس میشود. با تلاش برای دستیابی به هدف موردنظر، فرد با تمرکز بر روی اهداف و لذت بخشی که قرار است به دست آورده شوند، می تواند در مقابل مشکلات و موانعی که ممکن است پیش رو داشته باشد، مقاومت کند.
تحمل مانند تلاش یک مفهوم کلیدی از نگاه شرایط پایده به نظر می رسد. در قابلیت به دست آوردن هدف بلندمدت، تحمل نیز با پشتکار، عزم و مقاومت همراه است. فردی که با تحمل مشکلات و موانعی مواجه می شود، می تواند با برخورد با این تنش و موانع ، هدف موردنظر را در نهایت به دست بیاورد. از طریق تحمل، فرد می تواند با موانع مواجه شود و با برخورد با سختی های زندگی، فرصت هایی برای رشد، آموزش و رسیدن به هدف موردنظر را داشته باشد.
بنابراین تلاش و تحمل، برای دستیابی به هر هدفی ضروری هستند. با تمرکز بر روی این مهم ها، فرد می تواند به هدف خود برسد و موانعی که در مسیرش پیش آمده است، را به راحتی شکست دهد. اراده و پشتکار، دو مهارت بسیار مهمی هستند که برای موفقیت در همه جای دنیا نیاز دارید، و با تلاش و تحمل به دست آوردن آن ها، می توانید به یک زندگی شاد و پر مفاهمه دست یابید.
استقلال و مقاومت
مفهوم استقلال و مقاومت در فرهنگ ایرانی، به معنی توانایی مبارزه با تمامی مشکلات و مخالفان وحشیانه است. این مفهوم از تاریخ باستان ایران و همچنین دوران جنگ تحمیلیِ ۸ ساله در دفاع از کشور وحی Freedom به تبع آن، چنان گسترش یافت که حتی جان ومال بسیاری از شهدا را نیز به همراه داشته است.
اصلیترین تفاوت بین استقلال و مقاومت در ایران و دیگر کشورهای دنیا، ساختار فرهنگیِ بسیار خاص ایران است. در ایران، مفهوم مقاومت تنها به یک دوران جنگی محدود نمیشود، بلکه در زندگی روزمره بسیاری از مردم به عنوان فرهنگِ عمل، پویا و فعال و در برابر تمامی تحریمها و موانع فرهنگی واستعماریگری، کاربری دارد.
علاوه بر این، استقلال و مقاومت در فرهنگ ایران، با مفاهیمی همچون شجاعت، صداقت، ذکاوت، عدالت و ایثار تانیش میشود. هر چند که مفهوم مقاومت، دیگر با مطرح شدن مسائل مختلفی مانند بحرانهای اقتصادی اخیر، تبعیضهای فرهنگی، همگننشدهگی جامعه و تهدیدهای زیستمحیطی آشکارتر شده است.
برای خلاصهتر و دقیقتر شدن این مفاهیم، جملهزیر میتواند مناسب باشد؛ "یک مرد اروپایی به شدت میتواند مردی مقاوم و شجاع باشد، اما یک مرد ایرانی فقط با بودن در ایران و مبارزه با بعضی از تحریمها، میتواند به شجاعت و مقاومت بیشتری دست یابد" . در نهایت، استقلال و مقاومت همواره به منزله یک فرهنگ زندگی و روش فکر در نظامِ جامعه ایرانی خواهد بود.
انسانیت در برابر خشونت
انسانیت در برابر خشونت میتواند به دو بعد اصلی تقسیم شود: یک بعد قربانیهای خشونت و دیگر بعد مربیگری جهت کاستن از رفتارهای خشونتآمیز در فرد و جامعه.
در بعد اول، انسانیت باید به این معنا تعریف شود که پذیرش حقوق و برابری هر انسانی با همهی افرادش را در هر سطحی، اعم از فرهنگی، جنسیتی، نژادی و دینی، حفظ کرده و در برابر هرگونه خشونت در نظر گرفته شود. در واقع، انسانیت به معنای پذیرش هویت و شخصیت هر فرد برای خود است، و قبول داریم که این شخصیتها هرگز نمیتواند با پرتو خشونت و فریبهای دیگر فردی کاسته شوند.
بعد دوم انسانیت در برابر خشونت، به دامنه مربیگری برطرف کردن دلایل خشونتآمیز در فرد یا جامعه میپردازد. در اینجا، انسانیت به معنای شناخت و بازشناخت خود فرد است که به شکلی اخلاقی از خشونت فردی جلوگیری میکند. این شناخت به تغییر و کنترل تمایلات و هیجانات خشونتآمیز در فرد کمک میکند. بطور مشابه، در جوامع پیچیدهتر، این شناخت توسعهی یک زبان موضوعی است که در عین آشکار کردن خشونتها به محیطی آرام و خوشایند در آموزش دادن انجام میشود.
به طور کلی، انسانیت در برابر خشونت به معنای ارائهی بهترین شیوهی مدافعتی برای فرد و جامعه است. از جمله روشهایی که میتواند در این راستا طراحی شود، آموزش به فرد جهت توسعهی شخصیتی، شناخت و نخستین پاسخ به خشونت، خلق فضایی آرام و خوب جهت آموزش و مربوط کردن خود به این شخصیت فردی و جایگاه در جامعه میباشد. همچنین شناخت بیشتر از خشونت و مهار آن در درون فرد و عرضهی روشهای مدیریت خشونت به جامعه با توجه به چالشهای مختلف آنها، نشاندهندهی اهمیت بالای انجام کار در این زمینه میباشد.
مبارزه و یکپارچگی
مبارزه و یکپارچگی دو مفهوم مهم و اساسی در زندگی انسان هستند که به طور مستقل و بصورت همزمان برای رسیدن به هدف و تحقق آرمانهای خود استفاده میشوند.
مبارزه به معنای تلاش و جهاد برای رسیدن به هدف نهایی است. این تلاش شامل تمام تلاشهای فردی و جمعی است که برای شکست دشمن و پیروزی در نبردهای اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و غیره به کار گرفته میشود. دروغ و بینیازی از اهداف مهم میباشند که برای حفظ شخصیت انسانی و رسیدن به هدف باید مجدانه و با تلاش فراوان به دنبال آنها برود.
یکپارچگی همان گرایشی است که انسان را به تلاش و جهاد برای کسب هدف میانگارد. این احساس نیاز به همراهی و همکاری با دیگران برای دستیابی به اهداف سبز میتواند زمینه را فراهم کند که تنها به تنهایی حداقل توانی به دست آورد.
زمانیکه انسان ها در هر زمینه ای به صورت گروهی همکاری می کنند با استفاده از تلاش، انگیزه و همبستگی، به هدف مورد نظر خود دست خواهند یافت. برای رسیدن به یکپارچگی و ایجاد این احساس، نیاز به خصوصیاتی از قبیل اعتماد به نفس، احترام به همدیگر، قدرت شناخت خود، توسعه سطح ارتباط، توانایی همکاری امکان پذیر است.
بنابراین، برای رسیدن به موفقیت در برابر چالشها و بهعنوان فردی موفق باید با همکاری با دیگران و همچنین با اعتماد به نفس، تلاش درون، جهاد، همبستگی و اجتماعی برای تلاش بدانها به کار گرفته شود.