تاریخچه سینمای فسیل
سینمای فسیل یا همان سینمای پرهیزی، یکی از بنیادینترین شاخههای علم حفاری است که به واسطه این شاخه های علمی میتوانیم ضمن شناخت بهتر گذشته، ارتباطی نزدیکتر با آن داشته باشیم. طبیعتا سینمای فسیل یا پرهیزی نه تنها تاریخچه ی حیات را توضیح میدهد بلکه منابع سنگی و معدنی مورد نظر ما را نیز برای ما باز میکند.
به منظور به دست آوردن این سینماها ابتدا باید در کنار بالای انبوهی از تکه های سنگی در دورههای زمانی مختلف، به دنبال اثرات باقیمانده پارزالو، محصولات جانوری و ناموجود، ساختارهای شیمیایی و تغییرات دمایی و رطوبتی دیده شده در زمین باشیم، سپس با تحلیل دقیق و داشتن نمونههای دقیق سینمای فسیل را بوجود آورده و با استفاده از مطالعات مختلف آن را تحلیل و تفسیر میکنیم.
سینمای فسیل ابتدا در سال ۱۸۲۲ میلادی توسط ژان اتین شاو (Jean Etienne Guettard) کشف شد. او موادی را که در فک جعبههای گردنبند زخم سواران را میپوشاند دریافت کرد. پس از بررسی دقیق، او متوجه شد که این مواد شامل باقیماندههای حفرههای قطب شمال میباشد. در ادامهی مطالعات، نام فسیل از واژه قدیمی فرانسوی fossilis برگرفته شده و برای تعاریف مربوط به باقیماندههای زندههای گذشته به کار برده شد.
در دنباله، در سال ۱۸۹۵ دو نامدار آلمانی، جان احمرفون برک (Johannes Walther) و یولیوس کلاین (Julius Klinkhardt) شامل تکه های سنگی و تاریخچه مربوطه به دوران قدیم در آلمان را در قالب پنکی که به آن نام سینمای فسیل داده بودند منتشر کردند. از این پس سینمای فسیل به عنوان یکی از اساسی ترین بخشهای زیست شناسی محسوب و به علت وجود گذشتههای قدیمی صرفا در زندگی جانوران، سابقه زندهگی مورد توجه استفاده قرار گرفت.
نحوه ساخت فیلم سینمای فسیل
نحوه ساخت فیلم سینمای فسیل معمولاً با تحقیق و بررسیهای زیادی در مورد زمانهای قدیمی و سابقه حیات حیوانات و گیاهان آغاز میشود. در این حین، صدها و صدها ساعت فیلمبرداری با حیوانات و محیط زیست طبیعی صورت میگیرد. سپس، بازیگران انسان به عنوان جانداران پیشین طراحی و انتخاب میشوند. از پوششهای ویژه، آرایشگران و مربیان حرکات استفاده میشود تا این بازیگران به صورت دقیق و موزون نقش حیوانات را بازی کنند.
در مرحله بعد، بازیگران انسان برای صحنههای بزرگ، مثل حرکت جمعیت حیوانات و فرار از حیوانات خطرناک، به کمک رایانههای سه بعدی و تکنولوژیهای ویژهای که برای لحظات طوفان و زلزلهها نیز استفاده میشود، به آنها شباهت بیشتری با جانداران قدیمی میدهند.
تجسم این صحنهها بعداً با دستگاههای اسکن سه بعدی که قطعات بزرگی از تمثالها و بخشهای صخرهای را کپی میکنند، تنظیم و اضافه میشود. نوسازی و پردازش تصاویر کامپیوتری، به نوبه خود جذابیت زیادی را به فیلم میبخشد. در این مرحله، به کمک نرم افزارهای ویژه، نورپردازی دقیق و واقع گرایانه صورت میگیرد و موسیقی و صدا مناسب برای هر صحنه پخش میشود.
با انجام تمامی این مراحل، نسخه نهایی فیلم سینمای فسیل به دست میآید. این فیلمها علاوه بر استفاده در آموزشها و تحقیقات علمی، یک نوع سرگرمی و آموزشی جذاب برای آدم هایی هست که مایلند تا با دیدن زندگی جانداران قدیمی به نحوی قدرتمند و زیبا در زمان به گذشته سفر کنند.
تکنولوژی استفاده شده در فیلم سینمای فسیل
در فیلمهای سینمایی، تکنولوژی باعث میشود دنیای خیالی به صورت واقعیتری برای تماشاگران برجسته شود. یکی از موضوعاتی که در فیلمهای سینمایی استفاده میشود، استفاده از تکنولوژی برای ساخت اشیای فرضی و خلق جهانهای خیالی به صورت واقعی مانند فیلم سینمایی فسیل است.
در فیلم فسیل، تکنولوژیهای گوناگونی به کار رفته است. از جمله استفاده از کامپیوتر و نرم افزارهای سه بعدی برای طراحی شخصیتهای فیلم و خلق محیطهای نمایشی است. تکنولوژی قطعهبندی و موشن کپچر برای حرکت و احساس واقعیتر شخصیتها استفاده شده است.
همچنین در فیلم فسیل، از تکنولوژیهای سیمزنی و نورپردازی برای خلق محیطهای تاریک و جذاب به کار رفته است. روشهای تصویربرداری که برای ساخت تصاویر با کیفیت بالا و جزئیات بیشتر استفاده میشود، سبب شده است این فیلم با چشماندازی به روز و حجم بالایی از تصاویر و قابلیتهای زیبایی نمایی شود.
به طور کلی، تکنولوژی باعث میشود که فیلمسازان بتوانند جهان خیالی را به صورت دقیقتر و واقعگرایانهتری به تصویر بکشند. در فیلم فسیل استفاده از تکنولوژیهای مختلف به ایجاد شگفتی و تعجب در تماشاگران کمک کرده است.
فیلم های مشهور سینمای فسیل
فیلمهای مشهور سینمای فسیل به عنوان فیلمهایی که قدیمی هستند و شاید در دهههای گذشته ساخته شده باشند، معروف هستند. همچنین این فیلمها از لحاظ فنی و فناوری نیز قدیمی هستند. این فیلمها شامل اموری مثل فیلمهای سیاه و سفید، کمدی های قدیمی، فیلمهای عاشقانه و ترسناک قدیمی هستند. این فیلمها در دهههای گذشته بسیار مشهور بودند و هنوز هم برای بسیاری از مردم علاقه و تماشا دارنداین فیلمها بعضاً به دلیل داستان خاص و جذاب، حضور بازیگران معروف و یا به دلیل فضای خاص و متفاوتی که در آنها ایجاد شده، مورد توجه قرار میگیرند.
به عنوان مثال فیلم جالب کمدی The Golden Compass که در سال 1943 ساخته شده در تمام جهان شهرت دارد و به یکی از مشهورترین فیلمهای مشهور سینمای فسیل محسوب میشود. همچنین فیلم سیاه و سفید و جذاب درهیی که به دلیل فضای خاص و نوآورانهای که در آن ایجاد شده است، هنوز هم یکی از محبوبترین فیلمهای سینمای قدیمی به شمار میرود. در این فیلم هنرمندان سرشناسی همچون آدری هپبورن، جرج پپارد و فرد آستیر به ایفای نقش پرداختهاند.
بنابراین میتوان نتیجه گرفت که فیلمهای مشهور سینمای فسیل به دلیل ارائه فضای جذاب و خاص، داشتن داستان و شخصیتهای عالی و چشمگیر، همواره به عنوان مثالهای برتر سینمای قدیمی به یاد مانده و مورد علاقه قرار میگیرند.
استفاده از فیلم سینمای فسیل در آموزش علوم
فیلمسینمای فسیل به عنوان یکی از شاخههای نوین آموزش علوم به شمار میرود که به جای استفاده از روشهای سنتی به کار میرود و در تدریس مفاهیم علوم به دانشآموزان استفاده میشود. این روش آموزشی با استفاده از فرآیند تولید، نگهداری و تکثیر فیلمهای سینمای فسیل، دانشآموزان را در معرض نمایش زنده واقعیتهای مختلف علمی و تحقیقاتی قرار میدهد.
یکی از مزایای استفاده از فیلمسینمای فسیل در آموزش علوم، این است که این فیلمها بیش از ۹۰ درصد از تصاویر ثابت را به تصاویر حرکتی در کنار صدا و گفتار تبدیل میکنند. این موضوع باعث میشود که دانشآموزان به طور مستقیم با تصاویر و آثار به دست آمدهی علمی و پژوهشی مواجه شوند و در نتیجه بیشتر یاد بگیرند.
از دیگر مزایای استفاده از فیلمسینمای فسیل در آموزش علوم، میتوان به جذابیت و انگیزش بیشتر دانشآموزان اشاره کرد. این روش با قابلیت پخش در هر زمان و مکان، دانشآموزان را با محتوای علمی و پژوهشی مختلف بیشتر آشنا میکند و آنان را به سمت موضوعات علمی مختلف جذب میکند.
در کل استفاده از فیلمهای سینمای فسیل در آموزش علوم، به دانشآموزان امکان میدهد تا با بهترین و مناسبترین شیوهای که برای آنان مطلوب است، درکی بیشتر از مفاهیم و مبانی علمی بدست آورند. این روش با افزایش شفافیت و نزدیک کردن تجربههای واقعی به دانشآموزان در ترویج نظریات علمی و افزایش درک این نظریات مفید خواهد بود.
استفاده از فیلم سینمای فسیل در تاریخ شناسی
فیلم سینمای فسیل در تاریخ شناسی به عنوان یکی از روشهایی که به صورت گسترده در تاریخ شناسی استفاده میشود، شناخته میشود. از دیرباز انسانها به دنبال روشهایی برای ثبت و نگهداری رویدادهای مهم در تاریخ انسانی بودهاند. در این راستا، فیلمهای سینمایی، به عنوان یکی از مهمترین وسایل ارائه و ثبت تاریخی، بسیار مورد توجه قرار گرفتهاند.
استفاده از فیلمهای سینمای فسیل به عنوان ماشین زمانی برای بازسازی رویدادهایی که در گذشته اتفاق افتادهاند، امکان میدهد تا افراد بدون اینکه نیاز به حضور در آن زمان وجود داشته باشد، تجربهی آن رویداد را کسب کنند. همچنین، این روش به محققان، تاریخنگاران و دانشگاهیان این اتفاقات اجازه میدهد تا از اطلاعات و دادههای در دسترس برای تحلیل و بررسی انواع مختلف ابعاد تاریخی استفاده کنند.
برای مثال، با تماشای فیلمهایی که از رویدادهای وقوع جنگ و بحرانهای اجتماعی ساخته شدهاند، افراد میتوانند بهتر درک کنند که شرایط و زمانهایی که برای وقوع آن رویدادها شکل گرفته بود، چگونه به یکدیگر مرتبط بودند. همچنین، استفاده از فیلمهای سینمای فسیل به عنوان دادههای تاریخی در تحقیقات با توجه به نیازهای خاص آن موضوع میشود و میتوان به کمک آن برای پیگیری اثرات رویدادهای تاریخی بر روند تکامل مجموعههای اجتماعی و جمعیتی از جمله شهرها، کشورها و بشر، استفاده کرد.
در مجموع، استفاده از فیلم سینمای فسیل در تاریخ شناسی، امکان میدهد که بتوان با تهیه و ثبت ویدئو هایی از رویدادهای زمانی پیشین، موجودیتهایی که در بازار در حال تحقیق و پژوهش هستند، را به صورت جامع، دقیق و معتبر نمایش دهند.