1. جنگ دماوند
جنگ دماوند یک جنگ بزرگ در تاریخ ایران به شمار می‌آید که در سال ۱۹۸۸ بین ایران و عراق برگزار شد. این جنگ به دلیل دشمنی‌های طولانی مدت بین دو کشور و ادعاهای ایران درباره تخریب اراضی زیستگاه مرغ‌های مهاجر عراقی که در مرز با ایران قرار داشت، آغاز شد.
قرارگاه نظامی دماوند یکی از مراکز اصلی ارتش عراق در منطقه بود. ایران نیز این قرارگاه را به عنوان یکی از تهدیدات امنیتی خود می‌دانست و قصد داشت آن را تصرف کند. بنابراین، در تاریخ ۲۲ سپتامبر سال ۱۹۸۸، ارتش ایران به همراه نیروهای حشد شعبی به رهبری قائد سپاه پاسداران جمهوری اسلامی به شروع عملیات نظامی در منطقه پرداختند.
این جنگ بسیار خونین و پر هزینه بود و هزاران تن از هر دو طرف در آن کشته و زخمی شدند. ایران در پایان این جنگ برنده شد و قرارگاه دماوند را به تصرف خود درآورد. این جنگ از نظر نظامی، تکنولوژی و استراتژی جنگی، به عنوان یکی از پیروزی‌های بزرگ در تاریخ ایران به شمار می‌آید.
هنوز هم جنگ دماوند یادآور خسارات وارده به هر دو کشور می‌باشد. این جنگ باعث تلفات سنگینی برای دو کشور شد و صحنه‌ی خونینی بود که شاهد مرگ هزاران نفر از جانب هر دو طرف بود. این جنگ یکی از بزرگترین و خطرناک‌ترین جنگ‌های منطقه خاورمیانه به شمار می‌رود و همچنان باعث تبعیض و جدایی در بین مردم دو کشور می‌باشد.
2. برجام نمی‌کشد
برجام یک توافق بین المللی بود که در سال ۲۰۱۵ به توافق رسید و به منظور کاهش برنامه هسته‌ای ایران بین کشورهای پنج عضو دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد (رژیمی، فرانسه، انگلستان، روسیه و چین)، همراه با آلمان، به امضاء رسید. برجام به تعقیب صلح، امنیت و توسعه اقتصادی و گسترش روابط دوجانبه بین ایران و دیگر کشورها، بخصوص در زمینه صادرات نفت و گاز کمک کرد. با عملکرد متقابل طرفین توافق، سال ۲۰۱۸ ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا تصمیم گرفت که از برجام و خروج از آن برای تحریم‌های جدید علیه ایران استفاده کند. در پی این تصمیم، دیگر کشورهای بین‌المللی همچنین روند برجام را تحت فشار قرار دادند.
همچنین، در سال ۲۰۱۹، ایران اعلام کرد که نتوانسته ضمن عدم مقابله با پوشش هسته‌ای و اقدامات غیرهسته‌ای دولت آمریکا و اروپا، تعهدات خود در برجام را اجرا کند. در پی این اتفاقات، دولت آمریکا هرگونه توافق و تعهد در برابر ایران را رد و رنج نموده است که باعث تضعیف روابط بین المللی شده است.
اما این نکته باید گفته شود که برجام در کنار تلاش‌های هدهدی سیاسی، فعالیت‌های اقتصادی و تحریم‌هایی که آمریکا و کشورهای دیگر در برابر ایران اعمال می‌کنند، نه تنها تحریم ها را بر می گرداند، بلکه همچنین جهت بهره برداری از فرصت‌های اقتصادی به کار گرفته میشود. با توجه به این واقعیت، به نظر می‌رسد هم شرایط اقتصادی در ایران به شدت به تعهدات برجام و همچنین وضعیت سیاسی ملی و بین المللی وابسته هستند.نباید فراموش کرد که رعایت تعهدات برجام همچنان اولویت دارد و همه طرف‌ها باید تلاش کنند که با تأیید تعهدات و ایجاد فضای رویکرد فراگیر، تحریم ها را تهدید کنند، تا بتوان به حفظ امنیت جهانی کمک کرد.
3. ماسه‌های خشک
ماسه‌های خشک یکی از انواع خاک‌هایی هستند که در مناطقی با بارندگی کم و در مناطق بیابانی یافت می‌شوند. این خاک‌ها اغلب برای محیط‌های خشک و بیابانی خصوصیات منحصر به فردی دارند. ماسه، مواد معدنی به صورت کوارتز و فلدسپات و گیاهانی را که برای فعالیت در این نوع شرایط خشک و بیابانی مناسب هستند، شامل میشود.
در ماسه‌های خشک، ارتفاع سطح آب زیرزمینی اغلب پایین و برای رشد گیاهان کمبود منابع آبی وجود دارد. به همین دلیل، گیاهان اکثراً از محرک‌های کمبود آب دریافت می‌کنند و برای ذخیره آب، ریشه‌های قویی دارند.
ماسه‌های خشک به سمت شرق و جنوب غرب آسیا، آفریقا و آمریکای شمالی و جنوبی یافت می‌شوند. البته این نوع خاک در بسیاری از مناطق جهان وجود دارد. برای مثال، در کویر گذرا و در مناطق خشکی نظیر استرالیا، ماسه‌های خشک سطحی از خاک اکثراً غالب هستند.
استفاده از خاک‌های ماسه‌ای در فعالیت‌های اقتصادی و ساخت و ساز شایع است. به دلیل خاصیتی که این خاک دارد، مناسب برای بسیاری از انواع فعالیت‌های ساختمانی مانند ساخت و احداث جاده، ساخت ساختمان‌ها، فضاهای سبز و حتی باغ‌ها است. وجود ماسه در این خاک، به لحاظ ساختاری، بسیار نرم می‌باشد که برای فشار پای مردم در ساحل‌ها یا پارک‌ها، مطمئناً مناسب به نظر می‌آید.
4. جنگ‌های درون‌زمینه
جنگ‌های درون‌زمینه به عنوان یکی از شکل‌های شدیدترین نوع اختلافات و تعارضات بین گروه‌ها و فردان در داخل یک کشور به معنای کامل کلمه به شکل هویت‌شکنی شناخته شده‌اند. این جنگ‌های درون‌زمینه معمولاً به شکل مسلحانه انجام می‌شوند و بیشترین صدمات مادی و بشری را به جامعه و مردم داخلی کشور وارد می‌کند.
در حالاتی که طرفین درون یک کشور به دلایل گوناگون از جمله تفاوت دینی، قومی، قومیتی، ایدئولوژیک، مذهبی، تملکی و حتی حاکمیتی به هم دچار تنش و تعارض می‌شوند، جنگ‌های درون‌زمینه پدیدار می‌شوند. این نوع از جنگ‌ها همواره تأثیرات منفی بر جامعه و اقتصاد کشور دارند و با میلیون‌ها کشته و آواره آوردند.
معمولاً جنگ‌های درون‌زمینه ریشه در عدم اعتماد و ارتباطات مستقیم طرفین قرار دارند که باعث میشود مشکلات درونی عدم پایبندی به قوانین، تجاوز به حدوحدود مرزی، تفکرات خام و ناآگاهی هم‌سوزان قدرت ایجاد شود. به‌طور کلی، جنگ‌های درون‌زمینه همیشه برای یک کشور و بیشتر از همه برای مردم انتهایی فاجعه‌بار هستند و ضرایب فراوانی از صدمات زیر ساختی را بر جامعه جای می‌دهند. در نتیجه، حل با انسانیت و بر هم‌دیگری شدید، پایبندی به قوانین دموکراتیک و حریم شخصی می‌تواند به گام بعدی در جهت پایان دادن به جنگ‌های درون‌زمینه در یک کشور منجر شود.
5. محاصره قندهار
محاصره قندهار در سال ۲۰۲۱ یکی از مهمترین موضوعات جنگی در افغانستان بود. قندهار یکی از شهرهای بزرگ جنوب افغانستان است و در محدوده جغرافیایی مهمی قرار دارد. به دلیل موقعیت استراتژیک و حساسیت شهر، نیروهای طالبان در ۳۱ ژوئیه سال ۲۰۲۱ با محاصره شهر قندهار شروع به نبرد و مبارزه کردند.
طالبان با راهبری خودروهای نظامی، مرز شهر را مسدود کردند و این تدابیر منجر به شکست نیروهای دولتی در یافتن راهی برای ورود به شهر شد. با توجه به تصاعد رویدادها، نیروهای نظامی دولتی به دستور رییس جمهور افغانستان به قندهار عزیمت کردند اما با ناکامی و به دام افتادن در محاصره شدند.
با گذشت زمان، این محاصره به یک اقدام طوفانی و خشونت آمیز تبدیل شد. نیروهای طالبان برای کنترل قندهار تلاش می کنند و برخوردشان با غیرنظامیان و شهروندان، نشان‌دهنده خشونت و ناامنی است که در این منطقه در حال افزایش است. در عین حال، نیروهای دولتی همچنان سعی در ورود به شهر دارند ولی با مشکلاتی مانند کمبود تجهیزات نظامی و ارتباطات بودجه‌ای روبرو هستند.
در نهایت، باید گفت که محاصره قندهار نشان دهنده جنگ بسیار داغ و خطرناکی در افغانستان است، حال و آینده این کشور در گرفتاری و شک بسیار بالایی قرار دارد. نیاز به راه های صلح آمیز قطعی است تا وضعیت امنیتی و سیاسی در این منطقه بهبود یابد.
6. حمله به وادی شاخ‌وانت
حمله به وادی شاخ‌وانت یکی از بزرگترین مسائل تاریخی و جنگی در منطقه خاورمیانه است. این حمله در سال ۱۹۸۸ بوسیله ایراک به منظور تصرف خود از وادی شاخ‌وانت صورت گرفت. این وادی در اقلیم کردستان و در شمال غرب ایران قرار دارد و به دلیل تاریخی بودن، برای کردهای عراق و ایران اهمیتی فراتر از یک منطقه جنگی داشت.
این حمله یک حمله عظیم بود، زیرا ایراک با حجم قابل توجهی نیرو، نظامی و سلاح از همه نوع به وادی شاخ‌وانت حمله کرد. این حمله با تصرف شهرهای بزرگی همچون قروه و مریوان آغاز شد. پس از آن، ایراکیان به منحنی‌های رودخانه سقز حمله کردند و به طور سریع به شهرهای بزرگ دیگری از جمله بیجار و سقز نزدیک شدند. این حمله برای جنگجویان کردها مانند یک فارسی زمین شده بود که با زیر کردن درختان و سد ساختن جاده‌ها، راه‌هایی که برای دشمنان ایراکی برای حمله بیشتر می‌توانستند مقاومت کنند.
حمله به وادی شاخ‌وانت نه تنها یک حمله به کردان بود، بلکه یک حمله به مردم و آیین‌های آن‌ها نیز بود. این حمله باعث شد تا تعداد زیادی از مردم کرد کشته و زخمی شوند و خانه‌های آن‌ها نیز تخریب شود. به همین دلیل این حمله تا به امروز باعث احساسات شدیدی در میان کردها و ایرانیان شده است. به طور کلی، حمله به وادی شاخ‌وانت یکی از بزرگترین حملات نظامی در منطقه است که گذشته را برای کلیدی‌های آینده این منطقه تحت الشعاع نیز قرار داد.