فیلم ایران فرانسه

۱. سینمای ایران و فرانسه

سینمای ایران و فرانسه دو کشور با تاریخچه‌های سینمایی بلند و دارای شهرت جهانی هستند. تئاتر و سینما در ایران در دهه ۱۳۰۰ شمسی (۱۹۲۱ تا ۱۹۳۱ میلادی) بعد از ورود شاه به تهران پیدا شد و به دلیل علاقه ی دوره شاه، بزودی مورد توجه مردم قرار گرفت. اما سینمای ایران با هنرمندانی مثل ابراهیم گلستانی که تولیدات سینمایی برجسته‌ای ارائه کرد، وارد دوره سینمای جهانی شد. سینمای فرانسه هم مثل سینمای آمریکا، یکی از برجسته ترین سینماهای جهان به شمار می‌رود. در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، نوآوری های بسیاری از فیلمسازان فرانسوی ایجاد شد و باعث معروفیت این سینما در جهان شد.

سینمای ایران به دلیل توانایی در بازآفرینی داستان‌های ملی و فرهنگی از یک سو و تمایل به نمایش احوالات اجتماعی و اقتصادی از سوی دیگر، به یکی از پر طرفدارترین سینماهای دنیا تبدیل شده است. هنری که سینمای ایران در آن به بلوغ خود رسیده است، ترکیبی از تلاش برای آشکار کردن زندگی انسان‌های جامعه و در عین حال ارائه داستان‌های روایتگر و واقع‌گرایانه‌ی است. فیلم‌های ایران با موضوعاتی مثل اجتماعی، سیاسی، کودکان، زنان و مذهبی و همچنین به صورت مستند، تولید می‌شود. این سینما در حال حاضر در سطح بین‌المللی آشنا و خوب شناخته شده است.

سینمای فرانسه نیز با تکیه بر هنرمندانی مانند ژان لوک گودار، فرانسوا تروفو، فرانسوا اوزون، کلود نون و مایکل هانه، به یکی از برجسته‌ترین سینماهای جهان تبدیل شده است. سینمای فرانسه، با فیلم‌های برون قالبی و ترجمه فردا و چالش برانگیز برخورد کرده است. سینمای فرانسه با توجه به استفاده بهتر و تازه از موسیقی و کنترل بیشتر در فضای سینما، بهترین سینمای جهان را در این زمینه دست یافته است. نخستین فیلم صامت و مفهومی در سال ۱۹۰۰ با عنوان «توحید» از پل گوژیا ساخته شد و پس از آن، فیلم سینمایی فرانسوی در سطح جهان شناخته شد.

به طور کلی گفته می‌شود که سینمای ایران و فرانسه در سطح جهان مشهور هستند. هر یک از این دو سینما با تکیه بر بهینه‌سازی از ابزارهای به روز رسانی به صورت پیوسته توانسته‌اند در حال ارتقای بیشتر باشند و رشد چشمگیری داشته‌اند.

۲. فرهنگ چندگانه در فیلمسازی

فرهنگ چندگانه در فیلمسازی به معنای استفاده از فرهنگ‌ها و جامعه‌های گوناگون برای ساخت فیلم است. در این روش، فیلمسازی نه تنها به یک گروه محدود از مخاطبان محدود شده و بلکه به همه دنیا روشن می‌شود. استفاده از فرهنگ‌های مختلف، باعث غنی‌شدن فیلم و جذابیت بیشتر آن در نظر مخاطبین می‌شود و به همچنین از تکامل سینما در جهان به طور مستمر برای مخاطبان استفاده می‌شود.

یکی از مزایای استفاده از فرهنگ‌ها در ساخت فیلم، رسیدن به مخاطبان گوناگون است. با این که اکثریت فیلم‌ها برای یک جامعه خاصی ساخته می‌شوند، اما در دنیای امروز کسب و کار به مقیاس جهانی افزایش یافته است. در نتیجه، امروزه فیلم‌ها باید برای جمعیت‌های مختلف ساخته شوند تا بتواند بازگشت سرمایه خود را از مخاطبان مختلف حاصل کند.

استفاده از فرهنگ‌ها در فیلم‌سازی باعث شده است که سینمای جهان به جای یک دنیای غربی محور، به یک جهان شناور از فرهنگ‌های مختلف تبدیل شود و سینمایی شود که مانند تمدن در حال تکامل است. به عنوان نمونه، برای جلب نظر مخاطبان ژاپنی، فیلم‌هایی با یک سبک سینمایی خاص در ژاپن ساخته می‌شود، در حالی که برای جلب مخاطبان آمریکایی، فیلم سینمایی با استفاده از تکنولوژی بالا ساخته می‌شود.

به طور کلی، فرهنگ چندگانه در فیلمسازی، باعث اثر بخشی بیشتر فیلم به مخاطبین شده و اهمیت بسیاری در جهان سینما دارد. استفاده از فرهنگ‌های مختلف به یک فیلمساز می‌تواند در نوآوری ایده‌ها، سبک‌ها و ژانرها کمک کنیم و در نتیجه، فیلم‌هایی بسیار عالی با کیفیتی بالا ساخته شوند. کاربرد فرهنگ چندگانه در فیلمسازی، می‌تواند یک راه جالب برای پاسخ به نیازهای مختلف مخاطبان باشد.

۳. تاثیر فرانسه بر سینمای ایران

سینمای ایران به‌عنوان یکی از مهمترین شاخه‌های هنری ایران، دارای یک تاریخچه غنی و پرشعبدۀ است. در همین راستا، تاثیر فرهنگ و هنر کشورهای اروپایی و به‌خصوص فرانسه بر سینمای ایران قابل توجه است.

یکی از تاثیرپذیری‌های قابل توجه فرانسه بر سینمای ایران، تأثیر آموزشی در رشد و شکوفایی این صنعت است. در دهه‌ی ۷۰ میلادی، بسیاری از کارگردانان و فیلمنامه‌نویسان ایران به فرانسه رفتند تا در برنامه‌های آموزشی سینمایی فرانسه شرکت کنند. کارگردانانی همچون عباس کیارستمی و داریوش مهرجویی، از جمله کسانی هستند که برای آموزش سینما در فرانسه تحصیل کردند و بعدها با این دانش به صنعت سینمای ایران بازگشتند.

همچنین، تاثیر فرانسه بر تکنیک‌های ساخت فیلم نیز قابل توجه است. در دهه‌ی ۶۰ میلادی، سینمای فرانسوی با شیوه‌ی «نویو واگ» (Nouvelle Vague) شهرت یافت، شیوه‌ای که علاوه بر انحراف از روش‌های سنتی ساخت فیلم، به تصویرگری با دوربین سینمایی و انتقال بیشتر صحنه‌ها به جایگاه‌های بیرون از سالن‌های فیلمسازی، متمرکز بود. این شیوه کاملاً متفاوت و جدیدتر، دانشجویان سینمای ایران را نیز تحت تأثیر خود قرار داد و شاهد بروز طرح‌هایی مبتنی بر این شیوه در سینمای ایران بودیم.

به طور کلی، تاثیر فرانسه بر سینمای ایران به دلیل مطالعه و تأمل در آثار و شیوه‌های ساخت فیلم، آموزش در دانشگاه‌های فرانسوی و بازگشت کارگردانان به ایران با دانش جدید، قابل توجه بوده و تاثیر خود را بر صنعت سینمای ایران بازگو کرده است.

۴. موضوعات مشترک در سینمای ایران و فرانسه

در سینمای ایران و فرانسه، بسیاری از موضوعات و تم های مشترک می توان دریافت کرد. یکی از این موضوعات، مسائل اجتماعی و سیاسی است. در فیلم های ایرانی و فرانسوی می توان به راحتی به موضوعاتی بسیار از مثبت تا منفی و متنوع مانند نابرابری اجتماعی، بیکاری، تنظیمات اجتماعی، آزادی های عمومی، سیاسی ودموکراسی اشاره کرد.

از دیگر موضوعاتی که در سینمای این دو کشور با یکدیگر مرتبط هستند، مسائل اسکان و شهرنشینی هستند. فیلم هایی مانند "Cleo de 5 a 7" و "Under the Skin of the City" این موضوع را در ایران و فرانسه به ترتیب مورد نظر مورد بررسی قرار می دهند. در واقع قشری از جامعه پذیرفته و قابل دسترس بودن خانه جدید و قبل از آن سکنه در شهر را برای بسیاری از افراد در هر کشوری که باشند چالش بر اساس اختلافات اقتصادی و اجتماعی به همراه دارد.

موضوعات دیگری که در سینمای این دو کشور شایع هستند شامل تغییرات روابط خانوادگی، رویکردهای فرهنگی، و نگاه به بیمارستان ها و سیستم بهداشت عمومی است. در نتیجه با توجه به خلافی های بین تاریخی ایران و فرانسه، سینمای این دو کشور با کشف موضوعات مشترک در سینمای همدیگر توانستند به یکدیگر نزدیک شوند و به شفافیت و قبل الاضطراب بین ملت های دو کشور کمک کرده اند.

۵. همکاری های فیلمی ایران و فرانسه

همکاری های فیلمی بین ایران و فرانسه در دهه های اخیر به یکی از مهمترین موضوعات هنری در دنیای سینمایی تبدیل شده است. برای تأثیرگذاری بیشتر در سینمای بین الملل، فیلم سازان واجد شرایط از طریق همکاری های بین المللی می توانند قدرت خود را نشان دهند. همکاری های فیلمی ایران و فرانسه از زمان شروع حرکت سینمایی در ایران آغاز شده و همچنان ادامه دارد.

در سال های اخیر، شاهد برخی از بهترین فیلم ها وارداتی در جشنواره های بین المللی فیلم هستیم که تنها با توجه به همکاری های فیلمی بین ایران و فرانسه با تولید شده اند. تولیدات زیادی از سوی فیلم سازان ایرانی به زبان فرانسوی نیز در کنار فیلم های پرطرفدار فارسی زبان از دیده بانان سینمایی جهان به بازار سینما ارائه شده اند.

عوامل مهم همکاری های فیلمی ایران و فرانسه عبارتند از ساختار صنعت سینمایی قوی کشور فرانسه و تجربه هنری ایرانیان در زمینه هنر های تجسمی است. همچنین، نزدیکی فرهنگی و همپوشانی تاریخی میان دو کشور نیز به بهبود همکاری های فرهنگی سینمایی منجر شده است.

در نتیجه، همکاری های فیلمی بین ایران و فرانسه از منابع قوی برای توسعه صنعت سینمایی هر دو کشور جهت بهتر شدن الگوی فیلمسازی و استفاده از فن آوری های جدید برای تولید فیلم هایی هستند که بسیار پویا و الهام بخش هستند.

۶. تحولات فیلمسازی در ایران و فرانسه

تحولات فیلمسازی در ایران و فرانسه به عنوان دو کشور تاثیرگذار در دنیای سینما، بسیار مهم و قابل توجه هستند. در ایران، صنعت سینما از اوایل دهه ۱۳۵۰ با ورود مدرنیته و تنش‌های اجتماعی به تحولاتی شدید از نظر هنری و سیاسی روبرو شد.

در دهه ۱۳۶۰، با اعتراضات و سرگردانی‌های مختلف، دولت ایران از عده‌ای از هنرمندان سینما خواست تا با نوع جدیدی از سینما در برابر چالش‌های اجتماعی و سیاسی ایستادگی کنند که در فیلم‌های سینمای جدید ایران، همچون آثاری از عباس کیارستمی مشاهده می‌شود.

در فرانسه نیز، با ورود امپریالیسم و دو جنگ جهانی، تحولات شدیدی در سینمای فرانسه رخ داد. با استقلال الجزایر و همچنین شکست در جنگ ویتنام، سینمایی جدید در فرانسه شکل گرفت که به دنبال آزمون و خطا و تغییرات بسیاری بود.

در حال حاضر، هر دو کشور در تولید فیلم‌های با کیفیت، ایده‌های خلاق و فرآیندهای نوین شبیه سازی‌ها پیش روی علاقه مندان به سینما قرار دارند. با تغییر اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، هنرمندان در هر کشور سعی می‌کنند به بازخورد مناسب از سینمای خود دست یابند.