1- آمادهسازی مواد
آمادهسازی مواد
آمادهسازی مواد، فرآیندی است که قبل از شروع هر چیزی باید به آن توجه شود. از دید منظور آشپزی، آمادهسازی مواد به معنای تهیه و آماده کردن موادی است که برای پختن یک غذا، مورد استفاده قرار میگیرند. این فرآیند شامل شستن، خرد کردن، رنده کردن و ... میشود. در این مطلب به توضیح اهمیت شستن و آماده کردن مواد با توجه به افزایش انگلها و باکتریها پرداخته میشود.
شستن مواد
شستن مواد یکی از مراحل مهم در آمادهسازی مواد است که باید برای جلوگیری از بیماریها و عفونتها صحیح انجام شود. قبل از شروع به هر گونه فرآیند آشپزی، مواد خام را زیر جاروبک یا در حوضشویی به دقت شستید. بهتر است از آب سرد و تمیز برای شستن مواد استفاده کنید. همچنین، سعی کنید مواد را قبل از شستن نجیب کنید و برداشتن بخشهای ناخواستهی آنها را فراموش نکنید.
آمادهسازی مواد
خرد کردن و آماده کردن مواد نیز یکی از مراحل مهم در آمادهسازی مواد است که توجه به آن به شدت لازم است. هر ماده خام، زمان و شیوه آماده کردن مناسب خود را دارد. مثلاً برای آماده کردن پیاز، آن را قطعات کوچک تری برش دهید که هنگام پختن غذا، سریعتر بهصورت همگن پخته شود. برای آماده کردن گوشت نیز باید به دقت آن را خرد کرده و برش داده و همچنین از هر نوع چربی مضر آن خودداری کنید.
نتیجهگیری
در کل، آمادهسازی مواد یکی از پایههای مهم و اساسی دنیای آشپزی است و برای دستیابی به نتیجهای مطلوب و خوشمزه، توجه به آن ضروری است. مراقبت از بدن از مهمترین وظایف هر شخص است، در نتیجه با رعایت اصول شستشوی مواد، آماده کردن مواد و عدم استفاده از مواد ناسالم و پالایش نشده و در صورت امکان خریداری مواد آزاد از هرگونه شیمیا:ی، میتوانیم به نتایج نهایی نزدیک شویم که غذاهای سالم و خوشمزهای را تولید میکنیم.
2- خرد کردن سیبها
خرد کردن سیبها یک شیوهی که از آن برای تهیهی غذا و شیرینی استفاده میشود. خرد کردن سیبها یک فرایند ساده است که به وسیلهی چاقو یا ریشهی یک دستگاه خرد کن، انجام میشود. برای خرد کردن سیبها، ابتدا سیبهای مورد نظر باید سوراخای کنار گل سیب پاره شوند و سپس با استفاده از چاقو یا دستگاه خردکن، به قطعات کوچک خرد میشوند. سپس، سیبها را میتوان با تعدادی از مواد دیگر مانند شکر یا پودر دونات، که به مواد پر مزه و مفید اضافه میشوند، مخلوط کرد.
این روش خرد کردن سیبها برای تهیه شیرینیها مخصوصاً شیرینیهای سیبی، بسیار عالی است. در این شیرینیها، سیبهای خرد شده از داخل شیرینی بیرون میآیند و موجب افزایش مزه و پرطرفداری آن میشوند. همچنین، برای تهیه سالادها یا کمپوتهای سیب، نیز میتوان از این روش استفاده کرد.
در نتیجه، خرد کردن سیبها یکی از شیوههای ساده و کارآمد برای تهیهی غذاهای سیبی مانند شیرینیهای سیبی و سالادهای سیب است. با استفاده از درست کردن سیبهای خرد شده، به راحتی میتوانیم در خانه غذاهای شیرین و مفیدی مانند شیرینیهای سیبی تهیه کنیم.
3- اضافه کردن آب و الکل
روش اضافه کردن آب و الکل به مواد غذایی یکی از روشهای مهم در آشپزی است که به صورت گستردهای برای ایجاد طعم، عطر و مزه مطلوب در غذاها به کار میرود. اضافه کردن آب و الکل به مواد غذایی زمانی مناسب است که ما بخواهیم به طور خلاصه و بهتری طعم و مزه غذا را بیشتر کنیم و انتظار داریم غذایمان مطلوب تر و باکیفیت تر شود.
برای افزودن آب به غذاها باید در هنگام پخت و کاملاً پخته شدن مواد غذایی آن را اضافه کرد و بعد از اضافه کردن آب باید غذا را بسیار کامل بپزیم تا آب با مواد غذایی مرتبط شود. همچنین باید توجه داشت که میزان آبی که به غذا اضافه میکنیم باید هماهنگ با نوع مواد غذایی باشد. برای مثال در پخت غذاهایی مثل آش، کتلت یا شوربه باید مقداری آب بیشتری استفاده کنیم تا طعم و مزه آنها بهتر باشد.
همچنین اضافه کردن الکل به غذاها در برخی غذاها به صورت جزئی انجام میگیرد. برای افزودن الکل به غذاها باید از نوع الکل مناسب به عنوان افزودنی استفاده کرد. برای مثال در پخت غذاهایی مثل راگوت، قلیه ماهی و گوشت برای بالا بردن طعم و مزه این غذاها از الکلی مثل ویسکی استفاده میشود. اما باید توجه کرد که میزان الکلی که به غذا اضافه میکنیم کم باشد و این کار را قبل از پخت نهایی غذا انجام دهیم تا بوی الکل برود و طعم مطلوبتر شود.
اضافه کردن آب و الکل به مواد غذایی برای حتی کردن طعم و مزه غذاها یکی از روش های مهم در آشپزی است که با توجه به نوع غذا و فرهنگ آشپزی، الزامی است. با استفاده از این روش می توانید غذاهایی با کیفیت و مرغوب ساخته و تجربه آشپزی خود را به مراتب بهتر کنید.
4- اضافه کردن شکر
افزودن شکر به غذاها و نوشیدنیها از یکی از شیوههای معمول در هر آشپزخانه است و بسیاری از ما این روش را برای تلطیف کردن غذاها استفاده میکنیم. شکر یک نوع کربوهیدرات است و بنابراین افزودن آن به غذاها، باعث افزایش انرژی مصرفی میشود.
افزودن شکر به برخی از غذاها، مانند کیک و بیسکوییت، بسیار مشهور است و بسیاری از افراد مصرف زیاد شکر در غذاهای خود را غلط میدانند. با این حال، افزودن یک مقدار مشخص از شکر به برخی از غذاها، به تلطیف کردن آنها کمک میکند و طعم آنها را بهبود میبخشد. برای مثال، افزودن شکر به سسها، کمک میکند تا طعم ترش و خامیده آنها را بهبود بخشد.
افزودن شکر به نوشیدنیها، مانند چای و قهوه، همچنین یک شیوه رایج در آشپزخانه است. شکر به نوشیدنیها نه تنها طعم شیرین آنها را بهبود میبخشد، بلکه انرژی لازم برای روز آن هم تامین میکند. با این حال، مصرف زیاد شکر در نوشیدنیها، میتواند زیادی به مصرف کالری افزوده و باعث افزایش وزن شوید.
نکته مهمی که باید به آن توجه کنید، این است که افزایش مصرف شکر، میتواند باعث افزایش سطح قند خون شود. بنابراین، برای کاهش مصرف شکر، میتوانید از جایگزینهایی مانند عسل یا شیرین کنندههای طبیعی دیگر استفاده کنید. همچنین، بهبود طعم غذاها میتواند با استفاده از ادویهجات و سبزیجات طبیعی، بدون نیاز به مصرف شکر، تامین شود.
5- جوشاندن مخلوط
جوشاندن مخلوط، فرآیندی است که دارای کاربرد گستردهای در صنایع مختلف است. این فرآیند در واقع برای تبدیل مواد مختلف به یکدیگر به صورت همه جانبه و با تطبیق دما و فشار مناسب دربردارنده استفاده از چندین روش مختلف است. از مهمترین مواردی که در جوشاندن مخلوط باید مدنظر قرار دهید، تعیین دمای مناسب برای مخلوط مورد نظر دستیابی به ترکیب همگن و تکرار پذیری و خلوص است.
یکی از روشهای مهم در جوشاندن مخلوط، استفاده از جوشکاری محلی است. با استفاده از این روش، مخلوط مورد نظر را مستقیماً بر روی دستگاه جوشکاری قرار میدهید و به دقت و با استفاده از پارامترهای مناسب، در دمای مورد نظر به جوش میآید. در این روش، به دلیل اینکه دارای دمای گرمایی قابل تنظیم است، میتوانید به راحتی دمای مناسب برای مخلوط را تعیین کنید.
دیگر روش مهم در جوشاندن مخلوط، استفاده از اتوکلاو است. اتوکلاو به دستگاهی گفته میشود که مخلوط را در فضایی فشار قرار داده و تحت دمای حرارت و فشار بالا قرار میدهد. این روش برای جایگزینی روش جوشکاری محلی در موادی است که دارای دمای بسیار بالا و نقطه جوش بالایی هستند. در این روش، دمای فشار و زمان جوشاندن مخلوط باید به دقت تعیین شود.
در نهایت، باید توجه داشت که جوشاندن مخلوط هیچوقت بدون استفاده از تجهیزات ایمنی مانند دستکشهای حرارتی، عینکهای حفاظتی و سایر وسایل حفاظتی صورت نگیرد، زیرا جوشاندن مخلوط میتواند با دمویی بالا همراه باشد و به شدت خطرناک باشد. بنابراین پیش از هرگونه فعالیتی باید به موادی که میخواهید جوش دهید و نحوه جوشاندن آنها توجه ویژهای کنید.
6- جدا کردن کمی از مایع
جدا کردن کمی از مایع، روشی است برای جدا کردن مواد محلول در یک محیط غیرمحلول. این روش یکی از رایجترین روشهای استفاده شده در شیمی و فیزیک است. هدف از جدا کردن کمی از مایع، جداسازی کمی از مایع حاوی مواد محلول یا بیس دیگر از مواد جامد است.
روشهای مختلفی برای جدا کردن کمی از مایع وجود دارد. یکی از روشهای معمول، افزودن ساربیتول به محلول است. ساربیتول یک قنده است که میتواند ابتدا به صورت کریستال شود و سپس همراه با بیسی که در محلول حل است جدا شود.
دیگر روشهای جداسازی کمی از مایع شامل تصفیه با کروماتوگرافی خنثی، تصفیه با فیلتراسیون ممبرانی و تصفیه با دیالیز میشود. تصفیه با کروماتوگرافی خنثی، یک فرایند تفکیک است که براساس فرآیند انتشار مطرح شده است. در این فرایند، محلول حاوی ماده محلول روی یک نوع جامد (در اینجا، کروماتوگرافی) نصب میشود و اجزای محلول با سرعتهای مختلف روی کروماتوگرافی حرکت میکنند و هر اجزایی که جدا شدهاند، با کروماتوگرافی مجدد جدا شده و تصفیه شدهاند.
تصفیه با فیلتراسیون ممبرانی، فرایندی است که در آن محلول به کمک فیلتراسیون از ماده محلول جدا میشود. فیلتراسیون ممبرانی، یک روش جداسازی مناسب برای یونهای کوچک است. این روش با استفاده از یک غشاء نازک جدا کننده انجام میشود که هزینه تولید بالا و نیاز به شرایط آزمایشگاهی خاصی دارد.
تصفیه با دیالیز همچنین یک روش جداسازی کمی از مایع است، که از یک غشاء جدا کننده، که شامل سلول های پوستی یا آذین است، استفاده می شود. در این روش، محلول ناخالصی روی یک غشاء جدا کننده گذاشته می شود، که گذربر این محلول به خارج از غشاء بسیار دشوارتر است. با این حال، ذرات کوچکتر می توانند از روی غشاء رفته و به خارج هدایت شوند، در حالی که ذرات بزرگتر دیالیز نخواهند شد و در سمت دیگر غشاء باقی خواهند ماند.