طرز تهیه شراب سنتی انگور سیاه

1. آماده سازی انگور سیاه برای تهیه شراب سنتی

انگور سیاه از جمله محصولات غنی و مفیدی است که برای تهیه شراب سنتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای آماده سازی این انگورها، ابتدا باید انگورهای سیاه خود را مورد انتخاب قرار دهید. بهتر است انگورهایی را که درخت های انگور موجود در منطقه شما رشد کرده‌اند، برداشت کنید.

بعد از برداشت انگور، باید آن را به‌طور کامل شسته و از مواد غیرمنفعت‌بخش مانند برگ‌های آن، تمیز کنید. سپس با استفاده از یک دستگاه خاص، به نام "سازه ضربه‌ای"، باید به آرامی تمام انگور‌های سیاه را خرد کنید و از ساقه خارج کنید. در این مرحله، می‌توانید برای حفظ طعم ملاحظاتی به ویژه از مالت برای جانشین کاربرد شیمیایی استفاده کنید.

سپس در مرحله بعدی، باید انگورخرد شده را در کارتن های کوچک توزیع کنید و به‌طور دقیق و سفت آن را پر کنید تا انگور در طی فرایند فرماندهی با مراقبت، تبدیل شود. سپس باید آن را به درجه حرارتی مشخص شده برای تهیه شراب، تشکیل شده از گردنی شاهزاده خارجی و خوشمزه‌ات با کمترین فشار به مدت چند شب یا روز، به خوبی رها کنید تا شیرینی یا دمای سرد، در پوست انگور حفظ شود. در نهایت، شراب سنتی شما آماده برای استفاده خواهد بود و می‌توانید از طعم لذیذ آن بیشتر لذت ببرید.

2. خرد کردن انگور سیاه به منظور جداسازی سرشاخه ها و بذرها

خرد کردن انگور سیاه به منظور جداسازی سرشاخه ها و بذرها، عملی است که برای آماده سازی انگور برای مصرف و یا کارخانه‌های تولید کنسانتره و آبغوره استفاده می‌شود. در این روش، انگور سیاه با استفاده از دستگاه اختصاصی، که به نام سیفتر نامیده می‌شود، خرد می‌شود.

هدف این روش، جداسازی سرشاخه ها و بذرها از انگور سیاه است. با خرد کردن انگور، سرشاخه های آن پاره می‌شوند و به درستی جدا می‌شوند. همچنین بذرهایی که درون انگور هستند، با جدا کردن سرشاخه ها، ساده تر به دست می‌آیند.

این روش برای تولید کنسانتره و آبغوره بسیار مهم است، زیرا انگور باید به شکلی آماده شود که بتواند توسط دستگاه‌های مختلف تهیه شده و استفاده شود. پس از خرد کردن، انگور به صورت ترشی و پالپی درآماده شده و می‌توانند به راحتی از آن استفاده کنیم.

با توجه به اهمیت این روش در تولید کنسانتره و آبغوره، دستگاه سیفتر برای صنعت غذایی بسیار مهم است. این دستگاه با داشتن قابلیت خرد کردن انگور به صورت سریع و دقیق، می‌تواند به صنعت غذایی کمک شایانی کند.

3. فشار دادن انگور سیاه به منظور استخراج شیره

فشار دادن انگور سیاه به منظور استخراج شیره، روشی قدیمی و معمول در صنعت تولید شیره انگور است. این روش قبل از موجود شدن دستگاه های برش و آسیاب چرخ مداری، به عنوان روش اصلی برای استخراج شیره انگور استفاده می شد.

این روش تنها با استفاده از قیچی و گهواره جمع کنی انگور و بلند کردن آن ها به دست می آید. سپس انگور ها در یک دیگ فلزی کوچک قرار داده شده و با استفاده از یک چکش و یک جام شیشه ای به آن ها فشار داده می شود. فشار دادن مداوم به انگور ها، پوست های آن ها را از هسته جدا کرده و شیره آن ها را استخراج می کند.

این روش اگرچه زمان بر و پراکنده است، اما نسبت به روش های دیگر، استخراج شیره ای با طعم و مزه ای ناب و غنی تر دارد. برای به دست آوردن بیشترین مقدار شیره از انگور سیاه، باید از انگور های خوب کیفیت و بالغ استفاده کرد. همچنین، اگر درست انجام نشود می تواند منجر به شکستن جام شیشه ای یا صدمه به دست شود.

با توجه به کاهش جمعیت روستاها و عدم دسترسی به انگور های طبیعی و خام، بیشتر مردم به دستگاه های مکانیکی برای استخراج شیره انگور سیاه روی آورده اند. از این رو، روش فشار دادن انگور با جام و چکش برای استخراج شیره، به صورت تدریجی از مد کنار گذاشته شده است.

4. اضافه کردن مواد اولیه از جمله آب و شکر به شیره

واژه شیره، به مخلوطی از یک ماده ترش و یک ماده شیرین اطلاق می‌شود که در غالب یک شربت غذایی برای طعم‌دهی و تقویت مزه آن استفاده می‌شود. این شیره می‌تواند از موادی مانند عصاره میوه، نبات، آب و شکر و دیگر مواد اساسی ساخته شود.

برای شیره سازی به طور کلی، بهترین روش استفاده از آب، شکر و مواد میوه است. برای ساخت شیره ابتدا مواد میوه به صورت نرم کنی شده و آب مورد نیاز برای شیره ریخته می‌شود. سپس شکر به مواد اضافه می‌شود و کاملا مخلوط می‌شود. در نهایت، مخلوط بر روی حرارت خفیف قرار داده می‌شود تا به مدت مشخصی بجوشد و خوب بپزد.

این روش تقریبا برای هر نوع میوه استفاده می‌شود ولی برای بعضی از میوه ها، شیره سازی به طور خاص خود روشی دارد. برای مثال برای تهیه شیره انگور، انگورها در مخزن نگه داشته شده تا سبک شوند و بعد از استخراج شیره به همراه چند واحد شکر، برای پخت در قاب های چوبی قرار می‌گیرد و در دمای بالا تا چند روز بجوشد.

با این حال، برخی از استفاده کنندگان از شیره به دلیل مواد شیمیایی استفاده شده در تهیه آن از این فرآیند صرف نظر می‌کنند. بنابراین، برخی از شیره سازان از روش‌های سنتی برای تولید شیره استفاده می‌کنند که در این روش ها مواد طبیعی و خانگی برای ساخت شیره استفاده می‌شود.

5. تخمیر شیره به مدت چند روز تا به شراب تبدیل شود

تخمیر شیره به یک فرآیند طبیعی تبدیل شدن شیره به شراب با استفاده از باکتری‌ها و مخمرها است. این فرآیند باعث تولید اسید برای افزایش ترشی شیره می‌شود که در نهایت به شکل اتانول تبدیل خواهد شد.

برای شروع تخمیر، شیره به یک ظرف بزرگ ریخته می‌شود که بهتر است از یک ظرف شیشه‌ای استفاده شود. سپس می‌توانید انواع مختلفی از مخمرها را اضافه کنید. در صورتی که آب و شکر به شیره اضافه نشود، شیره به سرعت بو خواهد داد و ممکن است برای تخمیر به دور از نور و در دمای پایین نگه داشته شود.

در طول چند روز اول تخمیر، می‌توان مخمرهای مختلفی مانند خمیر برنج و خمیر نان به شیره اضافه کرد. سپس برای تخمیر، مخمرهای میوه به شیره اضافه می‌شوند. باید مراقب باشید که در صورت استفاده از مخمرهای میوه، میله هوایی و گاز بالای شیره قرار داده شود تا هوا از ظرف در بیرون بیاید.

در طول فرآیند تحول شیره به شراب، شما می‌توانید با یک فیلتر شیره را از داخل ظرف جدا کنید. این کار برای حذف مخمرهای اضافی بسیار مفید است. باید توجه داشت که شیره تازه‌ترینجیده شده باید برای چندین ساعت یا شاید چند روز در جا بماند تا خمیرها و مخمرهایی که در آن اضافه شده وجود خودتحلیل شود.

در انتها، شیره تازه تبدیل شده به شراب، شامل الکل تقریباً ۹ درصد است و برای افزایش عمر مفید بهتر است در منطقه خشک و خنک نگهداری شود. همچنین، شراب بهترین هنگامی است که در دمای اتاق سرو می‌شود. در نهایت، شما به یک شراب خانگی بدون شیمی‌ای همراه با چشمه شیره‌های خود خواهید رسید.

6. جداسازی کردن شراب از روغنی ها و دیگر ذرات

جداسازی شراب از روغنی‌ها و دیگر ذرات یکی از مهمترین فرایندهای صنعتی است که در بسیاری از صنایع مانند صنایع غذایی، داروسازی، نفت و گاز و صنایع شیمیایی به کار می‌رود. این فرایند جهت جداسازی شراب از روغنی‌ها و دیگر رویکردهای غیرخلط‌کننده مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ابتدایی‌ترین رویکرد برای جداسازی شراب از روغنی‌ها، نیمه صنعتی و دستی استفاده از جداسازی چرخشی است که در آن، شراب با ذرات درون ظرف نگه داری می‌شود و بعد از گذشت مدتی، به آرامی چرخانده می‌شوند. بعضی از تیغه‌های جداسازی از کربنیت و برای بهبود وضعیت جداسازی شراب از محلول رنگی استفاده می‌شود. بعد از جداسازی اولیه، همکاری سیستم‌های فیلتراسیون می‌تواند انتظارات را برآورده کند.

تکنیک بعدی برای جداسازی شراب از روغنی‌ها، استفاده از فیلتراسیون است. در این روش، شراب با اسپری به داخل فیلتر اعمال می‌شود که دارای تکفیرهای متعددی است. سپس با اعمال فشار به داخل فیلتر، شراب و ذرات بزرگتر از حفرات فیلتر از روی آن پاس داده می‌شوند. در نهایت، شراب آماده برای استفاده در صنایع دیگر می‌شود.

سومین روش دستیابی به جداسازی شراب از روغنی‌ها، استفاده از تجهیزات سانتریفیوژ است. در این روش، در یک دستگاه سانتریفیوژ، ترکیبی از شراب و ذرات درجا قرار می‌گیرد. با چرخندگی سانتریفیوژ، نیروهای گرانشی مهم شروع به کار می‌کند و ذرات سیال در فشار فیزیکی با بهبود کوچکی مواجه خواهند شد. در نتیجه، شراب از روی لوله جداسازی می شود.

به طور خلاصه، تکنیک‌های متنوعی برای جداسازی شراب از روغنی‌ها و دیگر ذرات وجود دارند. اما هنوز هم در صنایع بسیاری این فرایند ارزشمند برای جداسازی محصولات مورد استفاده قرار می‌گیرد.