طرز تهیه شراب خانگی انگور سیاه

1- انتخاب انگور سیاه مناسب

با توجه به تنوع گونه‌های مختلف انگور سیاه در بازار، انتخاب گونه‌ای که از نظر کیفیت و طعم برتری دارد، می‌تواند کاری چالش برانگیز باشد. انگور سیاه از میوه‌های شیرینی است که در فصل پاییز به ما ارائه می‌شود. این نوع انگور حاوی قند طبیعی و فیبر می‌باشد که به درد سلامتی کاربران می‌خورد.

در هنگام انتخاب انگور سیاه، ابتدا باید به شکل و اندازه آن توجه کرد. میوه‌هایی که حجم زیادی به خود می‌گیرند معمولا کالایی با کیفیت تر هستند. باید به دنبال میوه‌هایی با پوست درخشان و خمیری شد و با ظاهری سالم بگردید. رنگ یک شاخه انگور همیشه تاثیر دارد، اگر رنگ شاخه آبی سیر باشد می‌توان آن را تهیه کرد.

علاوه بر این، می‌توانید به دنبال نوع انگوری بگردید که در کشور ما تولید شده است. انگورهای تولید داخل کیفیت بهتری نسبت به انگورهای وارداتی دارد و علاوه بر قیمت پایین تری، به جایی می‌انجامد که در مورد سبزیجات و میوه‌های ایران تولید شده باشد و به بازار ارائه شود.

همچنین می‌توانید قیمت میوه‌های صادراتی را با هم مقایسه کنید. برای این کار می‌توانید قیمت انگور سیاه هرکیلوگرم را در مغازه‌ها و بازارهای محلی و بزرگراهی رصد کنید و با هم مقایسه کنید. با این کار می‌توان کیفیت و قیمت را با هم مقایسه و تصمیم دقیق‌تری در مورد انتخاب انگور از میان گزینه‌های مختلف تهیه کرد.

در نهایت، پس از انجام این مراحل، می‌توانید انگور سیاه ارائه شده را انتخاب کنید. با توجه به این نکات و اصول، می‌توانید به راحتی گونه‌ای از انگور سیاه را که بهترین انتخاب ممکن باشد، پیدا کنید و از مزایای خواص ویژه‌ی آن برای سلامتی خود بهره‌مند شوید.

2- شستشو و آماده‌سازی انگور

شستشو و آماده‌سازی انگور یکی از مهمترین مراحل در فرآیند تهیه انواع خوراکی ها و نوشیدنی هاست. این مرحله به عنوان پایه ای برای سایر مراحل در طی تهیه غذاها و نوشیدنی ها که از انگور استفاده می‌شود، بسیار اساسی است. به همین خاطر، مراقبت از مراحل شستشو و آماده‌سازی انگور بسیار مهم است.

اولین مرحله در شستشوی انگور، آبکشی آنهاست. در این مرحله شاید بخواهید با دست ها، دستگاه شستشوی میوه و یا حتی یک ظرف را برای شستشوی انگور استفاده کنید. در هر حال، دوامیابی به یک شستشوی کامل و موثر وابسته به پاکسازی کامل میوه و نخستین مرحله اصلی در شستشوی انگور است.

مرحله بعدی شکستن ریزه های انگور است. در این مرحله، شما باید ریزه های موجود در انگور را با کمک یک نوک کوله ریزی یا یک شبه زن پسته، با ملایمت شکسته و جدا کنید. این کار می‌تواند زمان بر باشد، اما ما به شما پیشنهاد می‌دهیم از این مرحله عبور نکنید، زیرا دقت و توجه به صحنه می‌تواند هزینه زیادی در نتیجه داشته باشد.

قسمت بعدی از آماده‌سازی انگور، جداسازی رویژه بوده و به رویژه‌ای گفته می‌شود که نوک سبزچگال داشته باشد. به عنوان اطمینان از جداسازی کامل رویژه‌ها، بهتر است از چند دیگر انگورها نیز استفاده کنید تا خطا نداشته باشید.

در نهایت، بعد از شستشو و آماده‌سازی انگور، این میوه قابل استفاده برای تهیه انواع خوراکی ها و نوشیدنی‌های خوشمزه بوده و می‌توانید از آن برای تهیه کلمبی، کمپوت، آب انگور و... استفاده کنید.

3- له کردن انگور

له کردن انگور به عملیاتی گفته می‌شود که به منظور جدا سازی میوه انگور از میوه دیگر و برداشت آن از ساقه‌های آن انجام می‌شود. این عملیات مهم در مراحل مختلف تولید عصاره، ژله، کنسانتره و شیره انجام می‌شود.

برای له کردن انگور، ابتدا باید انگورها را با آب شسته و سپس با استفاده از تجهیزات خاصی از ساقه‌های آنها جدا شوند. برای این کار می‌توان از دستگاه‌های خاصی مانند جداسازی مکانیکی، سیستم‌های ترشیج و... استفاده کرد. در جداسازی مکانیکی ابتدا انگورها در ماشین‌های خاص قرار داده می‌شود و با فشار از یکدیگر جدا می‌شود. در سیستم‌های ترشیج، انگورها به آب ترشی افزوده شده و با ترکیب خاصی، میوه از ساقه جدا می‌شود.

له کردن انگور باعث بهبود کیفیت و ارتقای بازده تولید شیره و سایر فرآورده‌های انگور می‌شود. این عملیات به صورت دستی یا با استفاده از تجهیزات خاص صورت می‌گیرد و نیازمند دقت و حوصله است. برای این کار می‌توان از تجهیزاتی مانند خطوط خودکار تولید، ماشین‌های جداسازی مکانیکی، خطوط جداسازی مزدوج و... استفاده کرد.

به طور کلی، له کردن انگور یکی از مهمترین مراحل تولید عصاره، سایر فرآورده‌های انگور و شیره است. این عملیات باعث جداسازی سریع و دقیق میوه انگور از ساقه‌های آن شده و کیفیت و بازده تولید را افزایش می‌دهد.

4- افزودن مواد تغذیه‌ای به انگور

در این روزها، استفاده از محصولات تغذیه‌ای از جمله انگور به عنوان یک نوع خوراکی به‌صرفه به جایی رسیده است. با این وجود، تعدادی از افراد به دنبال راه‌هایی برای افزایش فواید تغذیه‌ای انگور هستند و به دنبال راهکارهایی برای افزایش ارزش غذایی این محصول می‌گردند.

بهترین روش برای افزایش ارزش تغذیه‌ای انگور، استفاده از مواد تغذیه‌ای اضافی است. مشکلی که در اینجا بوجود می‌آید این است که چگونه جذب بهتر مواد تغذیه‌ای در انگور انجام شود. برای این ‌موضوع، یک کاربرد نسبتاً پرمصرف، اضافه کردن عصاره‌های نباتی به انگور است. مثلا اضافه کردن عصاره پرتقال، عصاره سبزی‌های آبدار و گیاهان دیگر می‌تواند باعث افزایش قدرت آنتی اکسیدانی انگور شود.

اما، افراد می‌توانند به روش دیگری نیز با افزایش ارزش تغذیه‌ای انگور کمک کنند. مثلاً، اضافه کردن مواد نرم‌کننده مانند نوشابه و آبمیوه و همچنین برخی از مواد شیرین کننده مانند عسل و شکر نیز می‌تواند باعث افزایش میزان اجزای تغذیه‌ای در انگور شود. برای استفاده‌ی بهتر از این روش، بهتر است که این تغییرات در مقدار خوراکی انجام شود و نه در داخل محصول.

در نهایت، موارد فرایندهایی همچون سرخ کردن و یا نمک زدن نیز می‌توانند به راحتی باعث افزایش ارزش تغذیه‌ای انگور شوند. اما، مهم است که افراد در هنگام اعمال تغییرات اقدامی همچون قطع کردن و خشک کردن نکنند، زیرا این اقدام به کم شدن ارزش تغذیه‌ای انگور منجر خواهد شد.

5- جداسازی بذرهای انگور

انگور به عنوان یکی از محصولات باغی بسیار معروف در بسیاری از مناطق جهان شناخته شده است. این محصول به شکل انبوهی در مزارع و باغات به فروش می‌رسد و مورد استفاده در تهیه محصولات غذایی و آبمیوه‌ها قرار می‌گیرد. جداسازی بذرهای انگور از این میوه بسیار مهم است و معمولاً قبل از استفاده از انگور در آشپزی، باید بذرهای آن جدا شوند.

برای جداسازی بذرهای انگور، در ابتدا باید میوه‌های تازه و سالمی انتخاب شود. برای این کار، انگورهای تازه با رنگ‌های زاهدانه و بدون بخور باید انتخاب شوند. سپس نیاز به شستشوی دقیق میوه‌ها با آب سرد و جدا کردن میوه‌های فاسد و خراب است.

بعد از شستشو، باید میوه‌ها را برش داد و بذرهای آن‌ها را با دقت و با استفاده از یک ابزار تیز و با نوک نازک جدا کرد. البته ممکن است در بعضی از انواع انگورها، بذرها به جسم میوه چسبیده باشند، در این صورت باید با دقت بیشتری کار کرد تا بذرهای میوه از جدا شوند.

در نهایت، بعد از جداسازی بذرهای انگور، آن‌ها می‌توانند برای استفاده در راه‌های مختلف همچون کشت، تکثیر و غیره به کار گرفته شوند. با توجه به این که بذرهای انگور در انواع مختلفی همچون سفید، قهوه‌ای، قرمز و غیره وجود دارند، جداسازی آن‌ها برای اهداف مختلف از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.

6- جداسازی روغن انگور

روغن انگور یکی از روغن‌های گیاهی محبوب است که از دانه‌های انگور استخراج می‌شود. این روغن حاوی مقادیر زیادی اسیدهای چرب ناسازگار و پلی‌فنل‌های مفید برای سلامتی است. برای جداسازی روغن انگور، دانه‌های انگور باید ابتدا از پوست و بذر جدا شوند.

یکی از روش‌های جداسازی روغن انگور، استفاده از فشار از بین دو صفحه متخلخل است. در این روش، دانه‌ها به داخل صفحات قرار داده می‌شوند و به کمک فشار و حرارت ضدهم هوا، روغن و مواد جامد از هم جدا می‌شوند. روش دیگر استفاده از عصاره سوپر کریتیکال است که از گاز کربن دی‌اکسید برای جداسازی روغن بهره می‌برد.

بعد از جداسازی روغن انگور، ممکن است نیاز به رفع بوی غیرمطبوع داشته باشید. برای این کار، می‌توان از فرایند آزموده شده دگزوژن استفاده کنید که با استفاده از بخار و وکیوم، بوی روغن را تخلیص می‌دهد.

روغن انگور برای پخت و پز، سالاد و همچنین به عنوان یک عامل مرطوب کننده بسیار مؤثر است. علاوه بر این، استفاده از روغن انگور برای ماساژ نیز بسیار مفید است زیرا پوست را نرم و صاف می‌کند و قابلیت جذب خوبی دارد.