طرز تهیه شراب انگور قرمز

انتخاب انگور مناسب

انتخاب انگور مناسب یکی از مهمترین قسمت‌های خرید انگور است. انگور از میوه‌هایی است که در فصل پاییز با فرا رسیدن موسم برداشت به بازار عرضه می‌شود. تنوع زیادی در انواع انگور وجود دارد که هر کدام از آن‌ها با شکل، اندازه و طعم منحصر به فردی به بازار عرضه می‌شود. در این مطلب به معرفی انواع انگور مناسب برای مصرف می پردازیم.

گلابی شکل، چند وعده بزرگی در طعم، عطر و عملکرد دارد و عملی است برای کرا تهیه شده ، ساخته شده و میوه گران و چربی کم دارد.

انگورهای خوراکی دانه‌دار انواع دیگری از انگور هستند که با داشتن دانه، عمومًا بسیار شیرین هستند. این انگورها برای مصارف خانگی و با قیمت مناسبی به بازار عرضه می‌شود. به عنوان نمونه می‌توان به انگور سفید، انگور سیاه و انگور قرمز اشاره کرد.

دونه‌ای انگور تولید کنندگان خصوصی به گونه‌ای است که با داشتن درون مخروطی شکل و تنوع شکل در تولید انگور، مرغوب و شکیل به نظر می‌رسد. این نوع انگور به علت تنوع در رنگ‌ها و لذیذ در طعم بیشتر به عنوان سفره‌ای مورد استفاده می‌شود.

در کل، برای انتخاب انگور مناسب باید به شکل و اندازه پوست آن توجه کرد. در صورتی که پوست آن صاف و بدون لکه یا زخم باشد و به صورت طبیعی و براق برخورد کنید، می‌توانید این نوع انگور را خریداری کنید. همچنین باید به بوی انگور نیز توجه کرد و انگور با بوی مطبوع را انتخاب کنید.

خرد کردن انگور و جدا کردن پوست و دانه ها

خرد کردن انگور و جدا کردن پوست و دانه‌های آن یک کار اساسی و پر کاربرد است که معمولا در پختن برخی غذاها و تهیه برخی نوشیدنی‌ها انجام می‌شود. اینکار می‌تواند به صورت دستی یا با دستگاه‌های خاص انجام شود. در ادامه به توضیحاتی درباره روش‌های خرد کردن انگور و جداسازی آن پرداخته می‌شود.

روش دستی خرد کردن انگور و جداسازی آن به شکل زیر است: در ابتدا انگورها را تمیز کرده و دوباره نمیوزید تا آب مجدد خود را در بر نگیرند. سپس با یک چاقو تیز، سری انگور را بردارید و سپس انگور به دو نیمه بشکسته و دانه‌های آن را با شمشیری تیز جدا کنید. برای جدا کردن آسانتر و سریعتر، می‌توانید با استفاده از دستگاه‌های خاصی به نام «جداساز انگور» به آسانی دانه‌های انگور را از روی پوست جدا کنید.

همچنین، برای خرد کردن انگور می‌توانید از دستگاه‌هایی مانند آسیاب یا خرد کن استفاده کنید. در این روش، انگورها را بدون جداسازی دانه‌ها، به آسیاب یا خرد‌کن بدهید تا پوست و دانه‌ها به صورت همزمان خرد شوند.

به طور کلی، هر دو روش دستی و با دستگاه برای خرد کردن انگور و جداسازی آن انجام شده ولی استفاده از دستگاه‌های خاص معمولا در زمان و نیرو صرفه‌جویی بیشتری دارد و امکان خرد کردن بیشتری را فراهم می‌سازد. با چندبار تمرین و کسب تجربه، شما نیز می‌توانید به راحتی انگورهای خود را خرد کرده و پوست و دانه‌های آن را جدا کنید و از آن در تهیه غذاها و نوشیدنی‌های خود استفاده کنید.

آماده سازی مخلوط انگور و شکر

آماده سازی مخلوط انگور و شکر یک فرآیند ساده است که این امر به سبب داشتن فواید بسیاری برای سلامتی، در دوره‌های مختلفی از زمان انجام شد. در ادامه با کمک این راهنما، می‌توانید نحوه تهیه این مخلوط را در خانه خود فراگیرید.

مواد لازم:

-انگور تازه

-شکر

-لیوان آب

ابتدا باید انگورهای تازه را بشویید، سپس پوست آن‌ها را دور کنید. در ادامه، آن‌ها را روی پارچه‌ای صاف قرار دهید و با استفاده از یک چاقوی تیز، ساقه‌های آن را برید و به طور دقیق به قطعات کوچک تر تقسیم کنید.

حالا، قطعات انگور را به آب در یک قابلمه اضافه کنید و آن را در شعله متوسط به نرمی برسانید. پس از اینکه آنها در حالت ترش روی ماکروفر شدند، خارج کردن آنها از فریزر به صورت زیر پوشش گذاشته شده است: انگور را در آبکشی برای حذف مغز، بذرها و قسمت‌هایی که ممکن است این مخلوط را تلخ کنند، سفت و سخت فشار دهید. سپس به آن شکر را اضافه کرده و مخلوط را در محتویات قابلمه مخلوط کنید.

بعد از اینکه مخلوط تا حدود ده دقیقه روی شعله نرمال پخته شد، منتظر است تا به دمای خوب خود برسد و بعد آن را به ظرفی آماده شده منتقل کرده و در یخچال نگهداری کنید. این مخلوط برای خوردن می‌توانید به همراه سبزیجات و یا محصولات نانمایی مورد استفاده قرار بگیرد، همچنین می‌توانید به عنوان یک تنقلات بسیار سالم نیز از آن استفاده کنید.

افزودن مواد پیش فرض به مخلوط

هنگامی که در حالی که یک مخلوط غذایی مانند نان یا کیک را تهیه می کنیم، ممکن است به خواسته های خود نرسیم و مجبور باشیم تا با مواد پیش فرضی که در دسترس داریم، با این مواد مخلوط کردنیم. مواد پیش فرض شامل پودر کیک، شکر، نمک، فرآورده های لبنی، مرغ ، نوشابه و غیره است.

به لحاظ تجربی، نتایج به دست آمده در هر صورت به ویژگی های سایر مواد مخلوط شده و شرایط پخت و پز مخلوط شده بستگی دارد. برای مثال، اگر من از این ترکیب پودر کیک، شکر، شیر، و تخم مرغ برای تهیه کیک استفاده می کنم، کیک نسبتاً شیرین شده و در کنار این باعث شده که همین مواد با هم ترکیب شده و کیکی با ساختار خوب تر و کیفیت بهتری صورت بگیرد.

برای مثال، در صورتی که می خواهید یک نان فرانسوی سنتی تهیه کنید و به دلایلی مواد اصلی آن مانند آرد یا شیرینی پزی از دسترس شما خارج باشد، شما می توانید از یک ترکیب از مواد پیش فرض مانند آرد گندم، شکر، مخمر، نمک و آب استفاده کنید. با توجه به نوبت پخت، دمای فر، مقدار استفاده شده از هر یک از این مواد پیش فرض، شما می توانید یک نان خوشمزه، خوشرنگ و عطرده ساخته و از خودتان و دوستانتان استفاده کنید.

در کل، افزودن مواد پیش فرض به مخلوط همیشه یک سری از چالش ها را پیش روی ما قرار می دهد. بعضی از موارد ممکن است به نحوی تأثیری روی طعم، بافت یا رنگ مخلوطات ما بگذارند، در صورتی که دیگران، به صورتی که قبلاً امتحان کرده اند، جذب آنها را تضمین نمی کند. به هر حال، در طول زمان و با تجربه، می توانیم با استفاده از مواد پیش فرض، مخلوطی با کیفیت بالا و طعم خوشایند تولید کنیم.

برگزاری فرایند تبدیل آب انگور به شراب

برگزاری فرایند تبدیل آب انگور به شراب یک فرایند مهم در صنایع غذایی است. در این فرایند، انگورها با استفاده از روش‌های مختلفی پالپ شده، سپس آب انگور با استفاده از مواد زیادی مانند قند، مخمر و اسید سیتریک تبدیل به شراب می‌شود.

در مرحله اول، انگورهای تمیز شده و پاک شده به سردخانه منتقل می‌شوند تا از خراب شدن جلوگیری شود. در مرحله دوم، انگورها پالپ شده و به دو صورت پتکی یا نیمه مایع قرار می‌گیرند. در مرحله سوم، پتک‌های انگور به صورت گروه‌بندی شده و با قند و اسید سیتریک ترکیب می‌شوند.

در مرحله چهارم، به موجودیت مخمرها نیاز است که برای رشد نیازمند دمای بالا و رطوبت مناسب هستند. در این مرحله، مخلوط قند و آب انگور به همراه اسید سیتریک و مخمر در کارخانه متمرکز می‌شود و تحت شرایط مناسب برای رشد مخمرها قرار می‌گیرد.

در مرحله پنجم، شراب به مدت دو هفته تحت شرایط مناسبی از جمله دمای ثابت روی 16-20 درجه سانتی گراد، رطوبت خاص و تزریق دوکسید کربن، تحت عنوان فرایند خمیرکاری قرار می‌گیرد. در این مرحله شراب به مواد جانبیی مانند اسیدهای آلی، کبریت، ترکیبات کم‌شکر و کلسترول احتمالی اختلال می‌کند.

در نهایت، در ششمین مرحله ، شراب به مدت حداقل شش ماه در محیط خشک و کم نور نگهداری می‌شود تا از بلوغ کامل شراب و به دست آوردن طعم و رنگ مناسب برخوردار شود. در این مرحله، شراب احتمالی همچون تبخیر، انتشار باکتری‌ها و کنترل کیفیت شراب نیز باید مدیریت شود.

افزودن مواد افزودنی به شراب

شراب یکی از محصولات مهم و مورد علاقه بسیاری از مردم است. اما برای حفظ کیفیت و افزایش عمر مفید شراب، استفاده از مواد افزودنی امری ضروری است. مواد افزودنی در شراب به دو دسته بزرگ تقسیم می شوند: مواد افزودنی طبیعی و مواد افزودنی شیمیایی.

مواد افزودنی طبیعی معمولاً از میوه ها و گیاهان سرشار از اسید ها، تانن ها و فنول ها استخراج می شوند. این مواد توانایی ایجاد رنگ، عطر و طعم طبیعی در شراب را دارند و همچنین از خواص ضد اکسیدانی خود برای حفظ کیفیت شراب استفاده می شوند.

اما مواد افزودنی شیمیایی در شراب نیز بسیار مهم هستند. موادی مانند سولفیت ها، آسکوربات ها و مواد نگه دارنده می توانند قدرت حفظ شراب را بهبود بخشند. به طور مثال سولفیت ها به عنوان یک ماده حافظه شیمیایی معمولاً به نسبت بسیار کم به شراب اضافه می شوند. این ماده باعث می شود که شراب جلوی هوا را نگیرد و بیشترین زمان ممکن تازگی خود را حفظ کند.

هر چند مصرف مواد افزودنی در شراب ممکن است در بعضی از موارد از جمله حساسیت واکنش های بد ناشی شود، اما داشتن یک بازار پایدار و تأمین محصول با کیفیت بالا بدون مواد نگه دارنده تقریباً مسئولیت پذیری معکوس را به همراه خواهد داشت. به همین دلیلاست که استفاده از مواد افزودنی بسته به نوع محصول و نیز استانداردها و قوانین متعارف مکانی مبنا در تولید محصول ضروری به نظر می رسد.