طرز تهیه شراب انگور شانی در خانه

1. تهیه انگور مناسب برای تهیه شراب

برای تهیه شراب لذیذ، انتخاب انگور مناسب از اهمیت بسیاری برخوردار است. برای تهیه شراب، نوع انگوری که برای استفاده انتخاب می‌کنید بسیار مهم است. باید به رنگ، طعم و شکل انگور توجه کنید. بهترین انگور برای تهیه شراب، انگوری است که قاچاق آن با شرایط محیطی کاملاً مطابقت داشته باشد. همچنین باید از انگورهای پایدار و سالم استفاده کرد تا بتوانید در نتیجه نهایی شراب لذیذی بدست آورید.

رنگ انگور از مهمترین عواملی است که باید برای تهیه شراب در نظر گرفته شود. برای تهیه شراب سفید یا شراب قرمز، باید انگور مناسبی انتخاب کرد. برای شراب سفید باید از انگورهایی با رنگ سفید زنگاری استفاده کرد. در عوض، اگر شما قصد تهیه شراب قرمز دارید، از انگورهای قرمز و صورتی استفاده کنید.

علاوه بر رنگ انگور، طعم و شکل آن نیز بسیار مهم است. باید انگوری انتخاب کنید که شیرین و مزه‌دار باشد تا بتوانید شرابی با طعم خوب ساخته و درنتیجه مشتریان را راضی کنید. همچنین باید به شکل انگور توجه کنید. انگورهای با قطر کوچکتر و جمع‌آوری شده در دمای پائین تر، بهترین نوع انگور برای تهیه شراب هستند.

با توجه به اهمیت انتخاب انگور مناسب برای تهیه شراب، در انتخاب انگور برای تهیه شراب دقت کنید و در نتیجه شرابی با طعم لذیذی بسازید.

2. شستن و پاک کردن انگور

شستن و پاک کردن انگور یکی از مهمترین مراحل در آماده سازی و استفاده از این میوه خوشمزه است. برای شستن و پاک کردن انگور، بهتر است از انگورهای تازه و سالم استفاده کنید. ابتدا انگورها را باید به دو قسمت مختلف تقسیم کنید: انگورهای سفید و انگورهای قرمز. سپس ابتدا می‌توانید فقط انگورهای سفید یا قرمز را برای پاک کردن دوشنبه کنید.

برای شستن انگورهای سفید، لازم است ابتدا به قطعات کوچک تقسیم شوند و در محلول آب گرم قرار داده شوند. سپس همراه با آب و محلول شستشو شادی بمالید تا همه انگورها کاملا پاک شوند. البته قبل از اجرای این تکنیک، بهتر است با آب و محلول شادی، انگورهای خود را بیشتر با آب بشورید.

برای شستن انگورهای قرمز، باید ابتدا به‌طور دقیق دور از آن‌ها کله های بیرونی را جدا کنید و سپس با آب و محلول شادی بشورید. از آب و محلول شادی برای پاک کردن قرمه نیز می‌توانید استفاده کنید، اما باید از این طریق مطمئن شوید که تمامی کله های بیرونی از بین رفته اند.

هنگام شستن و پاک کردن انگور، حتما باید به این نکته توجه کنید که آب زیادی به بافت این میوه وارد نشود، بهترین راه برای این کار استفاده از آب سرد و بخصوص آب یخی است. به این ترتیب بافت انگور سفت و ترشی آن حفظ می‌شود و از دستورالعمل های شستشوی انگور نیز پیروی خواهید کرد. از دست بردن طعم، بافت و خواص سلولزی انگور هنگام شستشو بیشترین نگرانی مصرف کنندگان این میوه محسوب می‌شود، بنابراین عدم رعایت اصول صحیح و فنی شستشو ممکن است باعث خطر و بروز مشکلات جانبی شود. همچنین پس از شستشو انگورهای تمیز را باید با حوله یا دستمال خشک کرده و در یخچال به‌مدت چند روز نگهداری کنید.

3. له کردن انگور برای جداسازی شیره

له کردن انگور یک فرآیند است که به منظور جداسازی شیره از عصاره انگور انجام می‌شود. این فرآیند از دیرباز در مناطق خشک و در کشورهایی مانند ایران، افغانستان، ترکیه، آمریکا، استرالیا و … رایج است و در تهیه شیره‌های مختلف مانند شیره انگور، شیره توتفرنگی، شیره سیب، شیره پسته و … استفاده می‌شود.

برای له کردن انگور، ابتدا انگور به صورت خانگی و یا با استفاده از ماشین‌آلات خاص، از ساقه جدا می‌شود. سپس با رفتن به مرحله له کردن، انگور به شکل دسته‌های کوچک شکسته و سپس با توجه به نوع شیره مورد نظر، به صورت دستی یا با استفاده از ماشین‌آلات خاص به دستگاه‌هایی که جهت ترشی گذاری و جمع‌آوری شیره آمده‌اند، منتقل می‌شود.

سپس شیره از جداسازی عصاره انگور به دست آمده و در پارچ‌های شیشه‌ای، پلاستیکی و یا روی بلوک‌های سنگی جمع‌آوری می‌شود. شیره با طعم شیرین، رنگ دیدنی، مزه وعطر خاص خود، محصولی کاملا طبیعی و سالم است.

له کردن انگور یک فرآیند اساسی در تهیه شیره و محصولات نانوایی مانند کلوچه و نان است. همچنین خصوصیات شیره‌های تهیه شده به میزان له شدن انگور، نوع انگور، شرایط جوی و محل کاشت و … بستگی دارد.

4. جداسازی شیره از انگور

جداسازی شیره از انگور از فرآیند مهم و حائز اهمیتی است که در روند تهیه شراب و محصولات مرتبط با آن مورد استفاده قرار می گیرد. در این فرآیند، انگور با استفاده از دستگاه های خاصی مانند دستگاه پرس، فشار داده می شود تا شیره ای به دست آید.

در مرحله اولیه جداسازی شیره، انگور به تکه های کوچک تقسیم شده و به داخل دستگاه پرس قرار می گیرد. سپس با اعمال فشار به انگور، شیره از آن جدا شده و به داخل مخزن جمع آوری می شود. در این مرحله، شیره حاوی اجزای دیگری نیز از جمله پوست انگور و دانه های آن است.

برای جداسازی این اجزا، شیره از قسمت های دیگر جدا می شود. در این مرحله، از دستگاه های مخصوصی مانند فیلترهای خاص استفاده می شود تا ذرات دیگر شامل پوست انگور و دانه های آن از شیره جدا و از آن دور شوند. در ادامه، شیره به شرکت های تهیه کننده شراب و محصولات مرتبط با آن ارسال می شود تا در مرحله بعدی فرآوری شود.

به طور کلی، جداسازی شیره از انگور فرآیندی مهم و ضروری است که به واسطه آن می توان محصول شراب با کیفیت و مرغوبیت بالا تولید کرد. همچنین در صنایع غذایی، از این فرآیند در تولید محصولاتی مثل روغن انگور، شیرینی های مرتبط با آن و نوشیدنی هایی مانند شربت استفاده می شود.

5. افزودن مواد شیرین کننده

مواد شیرین کننده یا قند جزء مهمی از سبد خرید خانواده های ایرانی محسوب می شوند. استفاده از انواع مختلف شکر را می توان در انواع غذاها، شیرینی ها، نوشیدنی ها و بسیاری از مواد غذایی دیگر احساس کرد. با این حال، در کنار این سودها، استفاده بیش از حد از مواد شیرین کننده می تواند برای سلامتی مشکلات جدی ایجاد کند. بنابراین، استفاده معتدل و متعادل از قند و شیرین کننده ها الزامی است.

از جمله مواد شیرین کننده موجود در بازار ایران شکر، قند، شیرین صنعتی و عسل است. در بعضی موارد، برخی از شیرین کننده ها باعث تغییر در رنگ و طعم غذا می شوند. علاوه بر این، در کنار شیرینی و خوراکی ها، برای تهیه نوشیدنی ها نیز معمول است که از قند، شربت های میوه ای، عسل و سایر مواد شیرین کننده استفاده شود.

استفاده از شکر و مواد شیرین کننده در حد متعادل باید مراقبت شود، زیرا ممکن است به ریزش قند خون و زیاد شدن وزن منجر شود. بنابراین، استفاده از شیرین کننده های طبیعی مانند تمر، انگور خشک و … می تواند جایگزین مناسبی برای شیرین کننده های صنعتی شود. به همین ترتیب، استفاده از قند را در سفره های خانوادگی و رژیم غذایی ها باید به حداقل ممکن محدود کرد و با استفاده از شیرین کننده های طبیعی و به میزان مناسب به رژیم غذایی اضافه کرد.

در خلاصه، مصرف مواد شیرین کننده باید در حد متعادلی محدود شود تا مشکلات سلامتی جلوگیری شود. استفاده از مواد شیرین کننده های طبیعی مانند تمر، انگور خشک، عسل و … می تواند گزینه بهتری برای بهبود سلامتی باشد.نکته مهم: برای مصرف کودکان بهتر است از مواد شیرین کننده طبیعی مانند عسل استفاده کنید.

6. اضافه کردن مخمر به شیره

وارد کردن مخمر به شیره، یکی از اصولی‌ترین و مهم‌ترین مراحل در فرآیند تولید خمیره، نان و شیرینی است. مخمر عبارت است از یک باکتری کوچک و واحد سلولی که با هوا و شیره تغذیه می‌کند. هنگامی که با شیره ترکیب می‌شود، مخمر به شیره کمک می‌کند تا با داشتن یک محیط داغ و مرطوب، به صورت پف کُرده، جمع شود.

مخمرها دو نوع هستند: مخمر‌های شیرین و مخمرهای خشک. هر کدام از این نوع مخمرها جهت کاربردهای خاصی مورد استفاده قرار می‌گیرند. مثلاً مخمر شیرین جهت تهیه شیرینی، نان و پیتزا که به کدوم آن‌ها شیره شیرین اضافه می‌شود. به طور کلی، مخمرهای شیرین دارای طعم شیرین هستند و مخمرهای خشک دارای طعم ترش هستند.

وارد کردن مخمر به شیره، می‌تواند در دو شرایط انجام شود. در شرایط اول، مخمر به شیره در سایه ترکیب می‌شود تا به صورت نیمه تر و نیمه خشک درآید. در شرایط دوم، مخمر و شیره به طور مستقیم ترکیب شده و در این حالت نیز مخمر خشک هم می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد.

پس از وارد کردن مخمر به شیره، زمان گذراندن برای آنگاهی که باید خمیره را آماده پخت کرد، بسیار مهم است. این زمان تأثیر بسزایی در دستاورد نهایی خواهد داشت. در صورتی که زمان گذراندن مناسب نباشد، خمیره به خوبی پف نخواهد کرد و در نتیجه، نتیجه نهایی آن هیچ گاه دستاوردی مطلوب نخواهد بود. برخی از مخمرها به طور دائم در محیط‌های سرد نگهداری می‌شود تا در هنگام استفاده نسبت به سریع‌تر جوشیدن هیچ گونه مشکلی پیش نیاید، همچنین می‌توانند بسته به نوع خمیر، به روش‌های مختلف باشند که استفاده از هر کدام ممکن است یک نتیجه متفاوت باشد. از این رو باید برای آماده سازی آنها دقت کافی به‌عمل آورده شود. در کل، وارد کردن مخمر به شیره، مراحل اصلی تولید خمیره، نان و شیرینی است که تأثیر بسزایی در نتیجه نهایی خواهد داشت.