طرز تهیه آبجو از دلستر بهنوش

1. معرفی شیوه تهیه آبجو از دلستر بهنوش

آبجو یکی از مشروبات الکلی محبوب در ایران و بسیاری از کشورهای دیگر است. یکی از شیوه‌های تهیه آبجو، استفاده از دلستر بهنوش است که در این مطلب به بررسی این روش خواهیم پرداخت.

دلستر بهنوش یک نوع خمیر مخصوصی است که در تهیه آبجو به کار می‌رود. این خمیر از مخلوطی از آب و جوشیده شده‌ی جو و یا کنجاله سیب تهیه می‌شود. از مزایای استفاده از دلستر بهنوش در تهیه آبجو می‌توان به این موارد اشاره کرد:

- بهبود طعم و عطر آبجو

- حجم بیشتر تولید محصول

- سرعت بیشتر در تولید

برای تهیه آبجو با استفاده از دلستر بهنوش، باید این مراحل را طی کنید:

1. تهیه دلستر بهنوش: ابتدا باید دلستر بهنوش تهیه کنید. برای این کار می‌توانید از جوشیده شده‌ی جو یا کنجاله سیب استفاده کنید. بعد از جداسازی آن از ماده مادر، آن را در ظرفی تمیز و بسته بندی شده ریخته و به دمای ۱۰۰-۴۰ درجه سانتیگراد درون یک دستگاه آماده شده برای تولید آبجو، که شامل تیغه‌های چرخان برنجی است، قرار دهید.

2. تهیه مالت: پس از اتمام فرایند تولید دلستر بهنوش، باید محصول را نیشکر بافته و مالت‌گیری کنید. برای این کار می‌توانید از جو یا گندم استفاده کنید که با آب مخلوط می‌شود و به مدت چند روز می‌خواباند تا نرخ بالایی از سایبان موجود در داخل دانه‌ها بدست آید.

3. تبدیل مالت به آبجو: سپس مالت را با دلستر بهنوش و آب مخلوط می‌کنیم و سپس آن را به یک دستگاه تقطیر فرستاده و پس از حرارت دادن آن به مدت چند ساعت، آبجو تهیه شده را از طریق یک شیشه از دستگاه بیرون می‌کشیم.

با انجام این مراحل، آبجو با طعم و عطر خوبی تهیه شده و می‌توانید از آن لذت ببرید. لازم به ذکر است که مصرف آبجو باید با احتیاط صورت گیرد و در هیچ حالی نباید آن را با رانندگی ترکیب کرد.

2. استفاده از بهترین مواد اولیه برای تهیه آبجو

برای تهیه آبجو، انتخاب مواد اولیه بسیار مهم است. بهترین مواد اولیه برای تهیه آبجو، شامل آب، جو عیار، هوپ و مخمر است.

آب از مهمترین مواد اولیه برای تهیه آبجو است. باید از آب با کیفیت و خالص استفاده شود تا کیفیت نهایی آبجو بهتر باشد. همچنین، آب باید بدون هیچ گونه افزودنی‌های شیمیایی باشد.

جو عیار، دانه جویی است که پوسته آن پاک شده و درنهایت به شکل ذرت آسیاب می‌شود. این مواد اولیه از دو نوع جو دانه‌ای و جو مالت گرفته می شود. جو عیار مهمترین مواد اولیه در تهیه آبجو است که باید تا حد امکان عیار و نسبت حبوبات به هم مناسب باشد.

هوپ یا رازیانه سبز، گلی است که خواص معدنی و گیاهی دارد و برای تهیه آبجو استفاده می شود. این گیاه، شامل تانن، حلزونات و آنتی‌اسیدهای طبیعی است که به طعم و بوی منحصر به فرد آبجو کمک می کند.

مخمر، نوعی قارچ است که در تولید الکل، مثل آبجو، استفاده می‌شود. مخمر به شکل یک پوشش سفید و پفکی روی سطح آبجو تشکیل می شود و در نهایت با ترکیب آن با آبجو، الکلی که به دلیل یون‌های محلول شده در آب، الکل تقویت شده است، به دست می‌آید.

به کلی، برای تهیه آبجو باید از مواد اولیه با کیفیت و مناسب استفاده کرد و نسبت آن‌ها باید به هم متناسب باشد تا آبجویی با کیفیت و مطلوب تهیه شود.

3. دستور کامل تهیه آبجو از دلستر بهنوش

جک دنیلز (Jack Daniels) دلستر (Distiller) و خلیفه اصیل و پایدار آبجوی جهان است. آبجوی جک دنیلز از تهیه برنج بهتر، کردن آن جالب و سپس افزودن به آب صاف و نان باختری متولد شد. در اینجا مراحل تهیه آبجوی جک دنیلز با استفاده از دلستر بهنوش توضیح داده می شود.

مواد لازم برای تهیه آبجوی جک دنیلز شامل آب شیرین، جو، مخلوط پوست میوه ها و توت فرنگی است. ابتدا جو را باید با آب شیرین مخلوط کرد و آن را به مدت حدود یک ماه در دلستر بهنوش قرار داد تا خاصیت آن مشابه آبمیوه برقرار شود. در این مرحله، مخلوط پوست میوه ها و توت فرنگی برای تعطیل کردن فرآیند برجسته شدن جو اضافه می شود.

سپس مخلوط برای استخراج مایع چکیده شده و در تانک مورد استفاده قرارمی گیرد تا در آن برای گذر از مراحل خاص این آبجو قرار گیرد. به مرور به آن آبجو به منظور کاهش سطح الکلی و گسترش مزه صاف می شود. در نهایت، آن به برجسته کردن در کرم کج برای حفظ مزه و روایح خاص، نگه داشته می شود. این محصول همچنین در داخل چوب بلوط برای گرفتن رنگ طبیعی خود نگه داشته می شود تا همه ویژگی های آبجوی جک دنیلز بروز دهد.

در نتیجه تهیه ی کامل ابجوی جک دنیلز با استفاده از دلستر بهنوش به مراحل زیر خلاصه می شود: مخلوط جو و آب شیرین، اضافه کردن مخلوط پوست میوه ها و توت فرنگی به جو، استخراج مایع چکیده از مخلوط، کاهش سطح الکل، گسترش مزه، برجسته کردن در کرم کج برای حفظ مزه و روایح، و قرار دادن در داخل چوب بلوط برای گرفتن رنگ طبیعی. همه این مراحل در نهایت به تولید یکی از بهترین آبجوهای جهان، یعنی آبجوی جک دنیلز، منجر می شود.

4. روش صحیح خمیر زدن برای تهیه آبجو

آبجو یک نوشیدنی الکلی محبوب است که در تهیه آن از خمیر آبجو استفاده می شود. برای تهیه خمیر آبجو، لازم است که تهیه ماشین آبجو و گندم سرخ شده باشد. در ابتدا، گندم باید در آسیاب پودر شده و سپس به آرامی به ما درون ماشین آبجو اضافه می شود. پس از اضافه کردن گندم، با استفاده از آب و شیر، خمیر آبجو را آماده می کنیم.

پس از این مرحله، خمیر آبجو به مدت چند روز باید درون ماشین آبجو بماند تا بتواند به خوبی بخار شود. در این مرحله، نباید خمیر را بیش از حد رطوبتی کنیم و آن را از آتش دور نگه داریم. با استفاده از مثلثات، خمیر آبجو را به صورت منظم پیچیده و رها می کنیم تا به مرحله بعدی برویم.

سپس، خمیر آبجو باید در ظرف تهیه شده برای تلقیح قارچ و برای رشد قارچ، به مدت حداقل یک هفته در شرایطی کاملاً تاریک نگه داشته شود. در این مرحله، نیاز است که نسبت به تغذیه خمیر آبجو به خوبی نگران باشیم و آن را با استفاده از محلول های شکری و گلوکز تغذیه کنیم.

در نهایت، بهتر است که پس از تهیه آبجو، آن را در محیط خنک نگه داریم و قبل از مصرف، بهتر است که آن را به مدت دو ماه تا شش ماه درون بشکه های خشبی برای رسیدن به طعم بهتر نگه داریم. به این ترتیب، می توانیم از طعم و لذتی که آبجو به ما می دهد بهترین استفاده را کنیم.

5. مدت زمان نیازبرای تهیه آبجو

تهیه آبجو یک فرایند زمان‌بر است و بسته به نوع آبجوی مورد نظر و روش تولید، زمان متفاوتی برای تهیه آن نیاز است. در این مقاله به بررسی زمان تهیه آبجو از لحظه شروع تولید تا رسیدن به فرآیند بسته‌بندی و آماده‌سازی برای عرضه به بازار پرداخته شده است.

معمولاً تهیه آبجو به صورت چند مرحله‌ای صورت می‌گیرد. در مرحله اول، غلظت شکر در آب طی فرایند تبدیل شیرین‌کننده به قند افزایش می‌یابد. سپس با افزودن مواد مختلف مانند خمیر یا جو، محلولی تهیه می‌شود که برای تبدیل شدن به آبجو به مخزن‌هایی انتقال داده می‌شود.

در مرحله بعدی، مواد غیرضروری مانند اسیدها و فلزات از آبجو جدا می‌شوند. این مرحله به عنوان جداسازی ناخالصی‌ها شناخته می‌شود و به صورت دستی (به کمک سیستم فشار) یا به روش فناوری‌های مختلف صورت می‌گیرد.

پس از جداسازی ناخالصی‌ها، آبجو به لحاظ طعم‌دهی و بویایی طعم‌دهی می‌شود و دسیلروزاسیون و فیلتراسیون صورت می‌گیرد. سپس آبجو تقریباً آماده برای بسته‌بندی است. اما باید توجه داشت که امکان بهینه‌سازی طعم و بویایی آبجو در مرحله بسته‌بندی وجود دارد و ممکن است برای رسیدن به محصولی کیفیتی بیشتر، زمان بیشتری در این مرحله صرف شود.

در نتیجه، تهیه آبجو به طور کلی به چندین مرحله از جمله تبدیل شیرین‌کننده به قند، مخلوط کردن با مواد دیگر، جداسازی ناخالصی‌ها، طعم‌دهی، دسیلروزاسیون و بسته‌بندی نیاز دارد. زمان مناسب برای تهیه آبجو، بسته به نوع آن و روش تهیه، ممکن است تا چند ماه طول بکشد.

6. استفاده از مش بهترین نوع ترشحات

استفاده از مش، یکی از بهترین راه‌های بهداشتی برای حفظ سلامت دستگاه تنفسی است. مش یک لایه ظریف از بافت‌های خفیف و پارچه نرم است که ساختاری شبکه‌ای دارد و در برابر ذرات ریز و بزرگ آلوده‌کننده هوا شناور است. به همین خاطر، استفاده از مش به شدت توصیه می‌شود تا محیط را از مواد آلوده خارج کرده و عوارض ناشی از دسترسی این مواد به دستگاه تنفسی را کاهش دهد.

یکی از بهترین نوع ترشحاتی که می‌توان با استفاده از مش تولید کرد، سیلیس ریز است. سیلیس ریز، که یک نوع آهنگار سفید رنگ است، باعث جذب و حبس گرد و غبار سنگین در فضای داخلی می‌شود و کمک می‌کند تا بیشترین درصد ذرات ریز از راه ورود به دستگاه تنفسی و سیستم تنفسی خارج شوند. سیلیس ریز همچنین به عنوان تصفیه کننده آب نیز استفاده می‌شود و به تصفیه آب از ذرات آلوده و اندک‌های الکل کمک می‌کند.

استفاده از مش در تصفیه هوای داخلی ساختمان‌های بزرگ و کارخانه‌ها نیز پراهمیت است. مش های بزرگ قادر به جذب و حبس بیشترین حجم گرد و غبار و مواد ریز است. به عنوان مثال، تولید کنندگان صنعتی در بسیاری از صنایع از مش های بزرگ در برابر مواد شیمیایی، سیمان و بتن بهره می برند.

بیشتر کارخانه‌ها و ساختمان‌های بزرگ همچنین به دلیل قابلیت نصب آسان و دسترسی آسان، میزان تنفسیه ایمن و کاهش هزینه های نگهداری، از مش هایی با مشخصات خاص استفاده می‌کنند. به طور خلاصه، استفاده از مش، پس از دریافت اطلاعات درست و دقیق، بهترین راه حل برای تصفیه هوای داخلی و محافظت از سلامت دستگاه تنفسی می‌باشد.