1. قهرمانی باعث عاشق شدن
عنوان قهرمانی باعث عاشق شدن از مواردی است که در فیلمها، کتابها و داستانهای متعدد به صورت پررنگ نمایش داده میشود. در این مورد، قهرمانهایی که با اقدامات چالشبرانگیز و شجاعانهای که در مواجهه با مشکلات و نوعی حرکت استراتژیک به نظر میرسد، دستاوردهای بزرگی را به دست میآورند و باعث عاشق شدن شخص دیگری میشوند.
میتوان به این دلیل این پدیده را توجیه کرد که عزم و تلاش برای دست یافتن به هدفی، از مسیری نشاطبخش برای آگاهی از ظرفیت و استعداد شخص میباشد. هنگامی که فرد با این تلاش پایدار، به دستاورد میرساند، اعتماد به نفس و تفاؤل در ذهن خود به وجود میآید که این میتواند موجب علاقمندی شخصیت دیگر به او شود. یعنی قهرمانی که با خود، برای دستیابی به هدفی مهم تلاش میکند، به نوعی در خود، صفاتی را به اثبات میرساند که میتواند موجب عاطفه شخصیت دیگری شود.
از دیدی دیگر، قهرمانی باعث عاشق شدن به طور مستقیم نمیباشد بلکه این پدیده بیانکر شیوه دوستی با یک شخص مشترک است. فردی که در پی دستیابی به هدفی و دستاورد بزرگی باشد، به نوعی باعث میشود که دوستی و ارتباط نزدیک با یک شخص دیگر به وجود آید. اگر شخص بیانشده در دوستش علاقهمند به دستیابی به یک هدف بزرگ و پر اهمیت باشد و به او توجه کند، این میتواند موجب شکوفایی دوستیشان شود که در ادامه با اختلافات و مشکلات تقویت خواهد شد.
در کل این موضوع نشان دهنده یک ویژگی بیانگر قهرمانی به شمار میروید که با تلاش پایدار و اقدامات برنامهریزی شده که در نهایت منجر به دستاورد بزرگی میشود، بطور مستقیم و یا غیر مستقیم، منجر به عاشق شدن میشود.
2. عشق در دوران جنگ
دوران جنگ همواره یکی از سختترین و دشوارترین دوران زندگی بشر بوده است. در این دوران، جنگجویان میبایست با تلاش بسیار و روحیه ای قوی از علاقهای که به عشق، احساسات و روابط دارند، پیروی کنند. عشق در دوران جنگ، مفهومی است که به عنوان یک پناهگاه از خشم، نفرت و هراس جنگ روایت میکند.
عشق در دوران جنگ بیشتر به عنوان یک هدف برای جنگجویان است. آنان به دلایلی مانند خانواده، وطن و تعهد جنگی، عشق زندگی خود را تنها میگذارند تا به اهداف خود در جنگ برسند. ولی در عوض آنها معتقدند که عشق میتواند به جنگ با کرامت و مشوق بیشتر شان مبدل شود. برخی افراد هم در دوران جنگ نیز با آشنایی و ارتباط بیشتر با همدیگر، به دنبال ایجاد یک رابطه عاطفی هستند.
عشق در دوران جنگ به نوعی همگانی است. در بیشتر جنگها، عشق میتوانست میان کشورهای مختلف نیز گسترش یابد و نشان دهنده انسانیت و محبت میان دو کشور باشد. این عشق میتوانست باعث هدایت جنگ به مسیر صلح آمیز، درماندگی کلی جنگها و بازیابی یکپارچگی و انسجام جامعه گردد.
در نتیجه، عشق در دوران جنگ یک مفهوم بسیار حیاتی است. طبیعی است که تلاش برای داشتن رابطه عاطفی در چنین شرایطی سخت باشد، اما با وجود تمامی سختیها، عشق به عنوان یک مفهوم کاملاً قابل باورست و به عنوان یک واسطه برای پایداری جنگ و بر پایه انسانیت و محبت قرار دارد. عشق در دوران جنگ میتواند به عنوان یک پناهگاه برای جنگجویان و همچنین یک وسیله برای بازآموزی نهضت بشریت و دریافت آیندهای بهتر، همواره نشان دهنده یادآوری زندگیای بهتر و آرام باشد.
3. زندگی دربارهای قدیمی
دربارهای قدیمی یکی از جاذبه هایی هستند که در کلیه قسمت های جهان مورد توجه و علاقه قرار می گیرند. در این نوع از مجموعه های تاریخی قدیمی عموماً سلطنتوران و اقشار بالای جامعه خود را مشغول به زندگی می بینند. این دربارها و قصرهای بزرگ تنها برای حفظ مخاطبان خود نبودند، بلکه در حقیقت نشان دهنده بلندی ها و امکانات ثروتمندان به دور از عالم فقر بود.
در زندگی دربارهای قدیمی علاوه بر جنب و جوش و رونق مراکز قدرت و حکمرانی، امکانات لازم برای یک زندگی آرام، رفاه و شادابی برای خود را نیز داشتند. در این مکان ها از باورهای دینی، ورزش، ادبیات، هنر و علوم سودمند و مفید، در حد توانایی برای تحصیل کردن بهره می بردند. چنانچه در این مکان ها به هر دلیلی مجازات شوند، به تنهایی یا با جمعی از افراد، با سبک زندگی آرام قرار می گیرند.
از سیاستهای داخلی دوستانه و عدم تداخل در امور داخلی که در شیوه های انجام کارها حکومت متصرف به خاطر گرایش به مشارکت و سرعت در گرفتن تصمیمات بر اساس نسبت برتری نمایندگان است، کاملاً متفاوت بود. این سیاست های دوستانه باعث شد تا زندگی در این مکان ها یکی از بهترین انسانی برای خدمت رسانی به شاه و زندگی دربارهای قدیمی باشد.
4. عشق در دل مشکلات سیاسی
عشق بهطور کلی به یکی از مهمترین وجوه بشریت محسوب میشود. اما جنبه دیگری که در قسمتی از عشق به آن اشاره میشود، عشق در دل مشکلات سیاسی است. در این حالت، کسانی که دوست یا همراه یکدیگر هستند در قالب یک مشکلی نظیر نژاد، دین، گروه قومی و ... با یکدیگر آشنا میشوند.
این نوع عشق مشکلات و درگیریهای جدید و بهنظر ناقابل حلی برای دوستان یا همراهان خود به همراه دارد. اما اگر واقعاً افراد از هم عاشق شدند ، آنها به تلاشهای فراوان برای حل مشکلات کوتاهمدت بسنده نمیکنند. به همین دلیل، این نوع عشق به یک نوع چالش بزرگ برای دو عاشق تبدیل میشود و زمانی که بتوانند مشکلات را حل کنند، به عشق آنها اضافه خواهد شد.
در ادامه، همانطور که در بسیاری از موارد مشاهده میشود، عشق میتواند به توافقات و ساز و کارهای اداری کمک کند تا افراد بهبود یابند و تلاش کنند زندگی با مشکلاتی که به همراه دارند را در پیش بگیرند. در نتیجه، عشق در دل مشکلات سیاسی میتواند به یک پل ارتباطی بین جوامع و افراد تبدیل شود و به یک امید برای آیندهی بهتر تبدیل شود.
5. زائرین و عشق
عشق و حب به خداوند و اهل بیت او، جزء مهمترین عواملی است که بسیاری از مسلمانان را به زیارت مکه و مدینه، کربلا و شام در هر سال، درگیر میکند. زائرین به این اماکن متبرکه میروند تا خالصانه و با تکرار دعا، برای حجت الهی، شادی و قربانی دردوران زمینی و برای دانش، هدایت و نجات در قیامت، تضرع نمایند. عشقی که برای ائمه شیعیان، پیامبر و خدا وجود دارد، آنقدر قوی است که زائران حاضرند که هزینههای بالایی برای سفرهای طولانی به مکة و مدینة صرف کنند. به همین دلیل، عشق به خداوند و اهل بیت او، در برابر امور دنیوی و مصالح مادی، بسیار ارزشمندتر فرض شده است.
بنابراین، هیچ کدام از پیششرطهای سنتی تجارتی و پولی، هیچ کدام از احتیاجات دنیوی، به مقداری مهم نیستند که بنوازیم و اصرار کنیم به هر قیمتی به مکة و مدینة برویم. زائران با هیچ چیزی به مکة و مدینة نمیروند، جز برای حضور در برابر خالق خود و ذریت پیامبر خود. زائران میخواهند تنها خداوند و اهل بیت او را ببینند و با آنها حرمت کنند و احترام گذارند. لذا، در سفر و زیارت هیچ فکری به مسائل مادی نمیکنند و تمرکز کامل خود را بر دعا و تضرع به خدا میگذارند.
از سوی دیگر، زائران همیشه برای زیارت کربلا و شام، هدیه و یادگاری برای امام حسین و امام رضا به همراه خود میآورند. این هدیهها عموما چیزی نیستند به غیر از فشنگ، عطر، بغل کردن مصحف قرآن، جامه زیر، کفش یا حتی یک نان. همه این چیزها هدایای متواضعی هستند، اما باز هم هستند. این هدایا، نمادی از سادگی دل زائران است و نشان میدهد که زائران از شفاعت حضرتان استفاده کردهاند و نیروی آنان، برای رهایی و خلاصی از گناهان خود را کاملا واگذار میکنند.
بنابراین، زائران با عشق به خداوند و اهل بیت او، برای زیارت در هر شرایطی آمادهاند و با هیچ چیزی قابل اندازه نیستند. همچنین، آنها هیچ چیز نمیخواهند، جز فقط پذیرشی از خداوند مقدس و غیرقابل انکارش، از نیافریدن در فضای حضور خالق و ذریت پیامبر، در دنیا و قیامت.
6. دوستی و دشمنی در دربارها
دوستی و دشمنی امری است که در همه جوامع و دربارهای دل مردم وجود دارد. در حقیقت، در دربارها و محیط های بزرگ، برقراری روابط اجتماعی درست و عدم وجود خشونت و تضادها بسیار مهم است. این امر عمدتاً بستگی به طرز فکر و دیدگاه کارکنان و نظام های موجود در این محیط ها دارد.
در دربارها، برای رسیدن به شایستگی و تکامل، باید روابطی بین کارکنان ایجاد شود. این روابط ممکن است به دلیل تفاوت های فردی و قومی، نعره زدن، موانع زبانی و مشکلات دیگری بسیار پیچیده باشند. در این مورد، اهتمام به آموزش در ساختار و کارکرد یک دربار بسیار مهم است.
برای جلوگیری از دشمنی، باید هماهنگی و توافقات در مجموعه های مختلف ایجاد شود. همچنین، باید به دنبال پیشرفت فردی و گسترش فضای دوستی و محبت در محیط کاری بگردید. بسیاری از دربارهای قدیمی، توانستند با ایجاد یک فضای محبت و دوستی، از موانعی چون تفاوت های فردی، نعره زدن، خشونت و تضادها پیشگیری کنند.
اگرچه برخی از دربارهای جدید، با تغییرات موجود در جوامع و نظام های آموزشی، به دلایلی بسیار پیچیده و دردناک دچار مشکل دوستی و دشمنی شده اند، اما نمونه هایی همچون برخی از دربارهای قدیمی نشان از پیشرفت و توسعه در برنامه های دوستی و دشمنی در محیط های کاری وجود دارد.