1. تماشای فیلمهای ایرانی قدیمی: یک سفر به گذشته
تماشای فیلمهای ایرانی قدیمی، یکی از فعالیت‌هایی است که به کمک آن می‌توانیم به سفری به گذشته برویم و با فرهنگ و هنر ایرانی آشنا شویم. این فیلم‌ها به دلیل ارزش تاریخی و فرهنگی، برای مخاطبان ایرانی مخصوصاً با شان و ارزش زیادی برخوردارند.
فیلمهای قدیمی ایرانی بسیاری از آثار هنری ارزشمندی را در خود جای داده‌اند و بازیگران برجسته بسیاری داشته‌اند که هنوز هم مورد توجه مخاطبان هستند. این فیلم‌ها ساختار منحصربه‌فردی دارند و با ارائه داستان‌های مهم و بسیاری از مفاهیم و ارزش‌های مهم، به آشنایی با برخی از اصول اجتماعی، فرهنگی و تاریخی ایرانی می‌پردازند.
تماشای فیلمهای قدیمی، فرصتی است برای تجربه سبک و نحوه ساخت آنها، و شناخت جزئیات و موسیقی آنها. همچنین این فیلم‌ها نکته‌های مهمی را نیز درباره اجتماع، فرهنگ و هنر ایرانی برای ما به تصویر می‌کشانند و آشنایی بیشتری با آنها به ما کمک می‌کند تا به برخی از مفاهیم و عبارات دیرینه و پرکاربرد در زبان فارسی برسیم.
در کل، تماشای فیلمهای ایرانی قدیمی، یک روش بسیار آسان و جذاب برای شناخت فرهنگ و هنر ایرانی است. با دیدن این فیلم‌ها میتوان شان و ارزش فرهنگ و هنر قدیمی ایران را بهتر درک کرد و از تجربه جالبی برای تماشای آنها بهره‌مند شد.
2. بررسی و تحلیل شایستگی های فیلمهای ایرانی قدیمی
فیلمهای ایرانی قدیمی، یکی از میراث‌های مهم فرهنگی و هنری ایران هستند که علاقه‌مندان به هنر سینما، همیشه به خاطر داشته‌اند. با این حال، برای شناخت بهتر و تحلیل شایستگی‌های فیلمهای ایرانی قدیمی، باید چند نکته مهم را به یاد داشت.
ابتدا باید گفت که فیلمهای ایرانی قدیمی از دوران پیش از انقلاب تا دهه 80 میلادی بوده‌اند و هرکدام با شیوه و سبک خاص خود، ارزشی به خود اختصاص داده‌اند. این فیلم‌ها عمدتاً با محوریت موضوع‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی ساخته شده‌اند که شاید تنها موضوع دین و باورهای مردم، محدود به ژانر دینی بود.
با بررسی این فیلم‌ها، میتوان به شایستگی‌هایی نظیر داشتن ابزارها و وسایل تولید، سیناریوی قوی و متناسب با شرایط زمان، بازیگری به موقع و نقش‌های پرشور و متفاوت، فضای سازنده و ایجاد کننده وضعیت و قصه‌های پر مفهوم و مسئلت بار و جذاب، داشتن نورپردازی مناسب و فنی بودن ثبت صدا و تصویر، اشاره کرد.
همچنین، هنرمندانی نظیر علیحسین امینی، شهرام ناظری، ناصر ملک‌مطیعی، پرویز فنی‌معین، علی تجویدی، جمشید مشایخی، بهرام رادان، همایون شجریان، ویگن ورندی، خسرو شکیبایی، امیر نورالدین، محمد مطیعی و… در فیلمهای ایرانی قدیمی هنرمندی خود را به خوبی به نمایش گذاشته‌اند.
در نهایت، میتوان گفت که هنرمندان زیادی در تولید فیلمهای ایرانی قدیمی دخیل بوده‌اند و هریک به بهترین شکل ممکن سعی کرده‌اند تا با شایستگی‌های هنری خود، قصه‌های دلنشینی را به تصویر بکشند و این فیلم‌ها همیشه درست در دنیای سینما و هنر مورد توجه و تحسین بوده‌اند.
3. فیلمهای ایرانی قبل از انقلاب: چگونه مقدس و دینی بودند؟
در دوران پیش از انقلاب، فیلم های ایرانی به موضوعات مختلفی پرداخته و بین آنها موضوعات مرتبط با دین اسلام نیز جایگاهی ویژه داشتند. در این دوره، فیلم‌هایی با مضامین دینی و مقدس تولید می شدند که این مضامین در آن زمان برای دیدن کنندگان بسیار جذاب و الهام بخش بودند.
در این فیلم‌ها، معمولاً به نمایش گذاشتن شخصیت‌های مذهبی و اسطوره‌ای مانند پیامبران، امامان و شاهدان غیر قابل انکار توجه شده بود. در واقع، تصویر پیامبر اسلام و امام حسین به عنوان شخصیت‌های مربوط به سرنوشت و تاریخ ایران موضوعی بسیار هنرمندانه و البته مقدس در سینمای ایران قبل از انقلاب بود.
همچنین در این دوره، فیلمهای ایرانی با موضوعاتی مانند اعتقاد و ایمان به دین، پایبندی به تعالیم و اصول دینی و نیز مثال‌های ناب از عشق و ایمان را به نمایش می‌گذاشتند. این موضوعات در فیلمهای مختلف ایرانی مانند «سالار عشایر»، «همنوایی درد»، «مادرانه» و «چشم انتظار» به خوبی به نمایش گذاشته شده‌اند.
با توجه به تأثیراتی که دین در مسائل اجتماعی، فرهنگی، فلسفی و سیاسی ایران داشته است، این فیلمهای مذهبی و مقدس به عنوان ابزار بسیار موثری برای ترویج ارزش‌های اسلامی، تداوم تاریخ ایران و احیای روحیه ملی در آن دوران مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
4. موسیقی و صداگذاری در فیلمهای ایرانی قدیمی
موسیقی و صداگذاری در فیلمهای ایرانی قدیمی از عوامل مهمی بود که می‌تواند در کیفیت فیلم و نحوه ارسال پیام به مخاطبان تاثیر بسزایی بگذارد. در این فیلم‌ها موسیقی و صداگذاری شامل مجموعه‌ای از موسیقی‌های سنتی و مدرن، از جمله نغمه‌های ایرانی، موسیقی کلاسیک و موسیقی جهانی بود که به منظور اصالت بخشیدن به فیلم، در کاربرد بوده است.
استفاده از موسیقی و صداگذاری در فیلمهای ایرانی قدیمی، هم برای جلب توجه بخشیدن به صحنه‌های تصویری و هم برای افزایش احساسات مخاطب، از جمله روش‌های استفاده شده در فیلمهای ایرانی بود. در خصوص صداگذاری نیز، اعمال صداهای محیطی و افکاری برای نمایش پویایی صحنه‌های فیلم، از جمله تکنیک‌های استفاده شده در این فیلم‌ها بود.
یکی از عواملی که ممکن است تاثیرگذار بر روی کیفیت صدا و موسیقی در فیلمهای ایرانی باشد، فرهنگ و زبان منطقه‌ای است. همچنین، انتخاب درست صداپیشگان و نوازندگان بسیار مهم است و سازگاری موسیقی با تصاویر نیز باید مورد توجه قرار بگیرد. در نهایت، ارتقا کیفیت صدا و موسیقی به منظور افزایش کیفیت فیلم و جذب فراوان‌تر مخاطب‌ها، از جمله اهداف بسیاری بود که صداگذاران و موسیقی‌دانان در فیلمهای ایرانی قدیمی در پی آن بودند.
5. فیلمهای ایرانی قدیمی: آثاری که همیشه در قلب مردم خواهند ماند
فیلمهای قدیمی ایرانی پرباری هستند که همواره در قلب مردم جایگاهی ویژه داشته و خواهند داشت. این آثار با داستان‌ها و فیلم‌هایی که بیش از پنجاه سال پیش ساخته شده اند، بازار عجیب و غریب قدرتی را برای خود شکل داده‌اند. در این فیلم‌ها، جامعه، فرهنگ و هنر ایران به شکل واقعگرایانه‌ای به تصویر کشیده شده است که هنوز هم پایداری و تاثیر آن روز به روز بیشتر میشود.
فیلمهای ایرانی با بازیگری های با استعدادی که به شکل حقیقی تمثیل ازدواج، شادی، غم، خشم و سایر احساسات را نشان می دهند، دید کاملی به تاریخ، ادبیات و فرهنگ کهن و مدرن ایران خواهند داد. این فیلم ها با آهنگ های بی کلامی که به نحوی به هم پیوسته اند، فرهنگ جامعه را به شکل دلنوازی به تصویر می کشند. گرچه موضوع های فیلمهای ایرانی قدیمی بسیار مختلف یکی بوده از همین ویژگی هر یک از آن ها، با تمرکز بر روی داستان و نگاه درونی در زندگی، به مخاطبان نظری ژرف و شجاعانه تری به جهان و خودشان می دهند.
فیلمهای قدیمی ایرانی با بهره‌گیری از لوازم و تکنولوژی کمتر نسبت به فیلمهای امروزی، باعث تمرکز بیشتر بر داستان و بازیگری شده‌اند. به نظر می‌رسد که قلب و روح بازیگران از سیمای هیچکس نمی‌تواند جدا شود. این فیلم‌ها، خود مهم و شاخص قدرت هستند که به نقد و تأمل فرهنگی و هنری جامعه ای نسل را عرضه می‌کنند که آنها را در مقابله با مسائلی همچون نابودی فرهنگ، تحریف تاریخ، لغوی ساخت و بی ارزش شدن هویت محافظت می‌کند. به این ترتیب، فیلمهای ایرانی قدیمی یکی از دستاوردهای مهم و بزرگ فرهنگی کشور ما هستند.
6. مقایسه فیلمهای ایرانی قدیمی با فیلمهای امروزی: باید چه گذشت؟
فیلمهای ایرانی قدیمی و امروزی دو دهه واقعاً گوناگونی را در همان جامعه‌ی تأیید‌کننده‌شان ترویج کرده‌اند. مقایسه‌ی این دو دهه، نشان‌دهنده‌ی مردم بودن هریک از این فیلمهای قدیمی و امروزی است که توانایی رقابت با فیلمهای خارجی را نیز به‌خوبی اثبات کرده‌اند.
در فیلمهای ایرانی قدیمی، به جای استفاده از خلاقیت کوچک، از فرمول‌های ساده و متعارف استفاده شده بود. این فیلم‌ها از فرمول‌ها و الگوهای ساده‌تری برای نمایش دادن داستان‌ها استفاده می‌کردند و بیشتر قصه‌های واقعی را به تصویر می‌کشاندند. اما، فیلمهای امروزی از خلاقیت بیشتری بهره‌مند هستند و به شکل‌های جدید از ایده‌پردازی و خلاقیت بهره می‌برند.
علاوه بر این، نکته دیگری که در مقایسه‌ی فیلمهای قدیمی و امروزی ما می‌توانیم توجه کنیم، تغییر در سبک بازیگری است. در فیلمهای امروزی، بازیگران بیشتر اهل تجسم‌گری هستند و سعی می‌کنند نقش شخصیتی را به دقت نشان دهند. آنچه در فیلمهای ایرانی قدیمی دیده می‌شد، بیشتر از نوع عملیاتی بود که بازیگر اغلب تنها مهارت خاصی را که ممکن است بداند استفاده میکرد.
بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که فیلمهای ایرانی امروزی، توانایی خود را در بهره‌گیری از خلاقیت و فرمول‌های جدید نشان داده‌اند. در حالی که فیلمهای قدیمی بیشتر در حوزه‌های پشتیبانی‌دی‌وی‌دی و یا نوعی تفنگ آبی به‌صورت کلی می‌گردید. امّا در هر حال، فیلمهای قدیمی نیز برای سال‌هایی قوی و پرطرفدار بودند و به هیچ وجه نباید آنها را کم ارزش دانست.