فیلم های ترسناک برتر
فیلم‌های ترسناک از دهه ۱۹۲۰ تا کنون همواره جایگاه ویژه‌ای در صنعت سینمای جهان داشته‌اند. این فیلم‌ها به دلیل توانایی خود در برانگیختن احساسات و حس عمیق ترس و ترسیدن در بین بینندگان، از اهمیت مخصوصی در فرهنگ پاپ وارد دنیای سینما شده‌اند.
از بین فیلم‌های ترسناک برتر، فیلم The Exorcist (اَفْسُرُ مُبْرِدَ) در سال ۱۹۷۳ یکی از محبوب‌ترین‌ها بوده و همواره یکی از عناوین مهم و برجسته در این سبک تلقی میشود. داستان این فیلم درباره یک پسربچه است که توسط یک موجود شیطانی تسخیر شده و پدرش و یک کشیش برای انجام عمل افسردگی علیه آن رفتار می‌کنند.
فیلم The Shining (برجسته) که در سال ۱۹۸۰ ساخته شده، نیز به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های ترسناک تمامی زمان‌ها شناخته میشود. داستان فیلم درباره یکنواخت و خک‌استخوان و آیاوی‌ای به نام جک تورنس است که با خانواده اش برای سرگرمی به یک هتل دورافتاده پناه می‌برند، اما اتفاقات عجیب و غریبی همراه با تاسف‌بار شدن رویای جک در این سرآغاز خانواده قرار می‌گیرد.
یکی از فیلم‌هایی که برای علاقه‌مندان به ترسناک‌هایی با داستان شنیع و مهیج هستند، فیلم The Babadook (بابادوک) است. این فیلم در سال ۲۰۱۴ ساخته شده و بر روی داستان یک مادر و پسرش که در خانه خانوادگی آن‌ها دچار آسیب روانی می‌شوند تمرکز دارد. شخصیت شرور این فیلم، یک شخصیت کتاب کودکی است با یک صندوق بازکن درباره یک موجود خبیث که در خانه صاحبان جدیدش به دنبال آن‌ها است، که در نهایت به یک مسابقه‌ی کودکانه منجر میشود.
فیلم Hereditary (تراث، میراث) نیز در سال ۲۰۱۸ ساخته و اکران شد، که به عنوان یک انقلاب‌گر در همین سبک ترسناک شناخته شده است. داستان فیلم درباره یک خانواده است که پس از از دست دادن مادربزرگ و فرازمینی‌های در پس او، با یک سری تراژدی‌های شوک‌آور روبرو می‌شوند، به گونه‌ای که روح بازی‌طوری مادربزرگ در دستان یکی از فرزندان‌شان محافظت میشود.
بااین حال، فیلم‌های ترسناک بسیاری در سراسر دنیا وجود دارند که بر اساس سلیقه و پسند شما، موفق به برانگیختن ترس و استشعار شده و می‌توان در طول سال با دیدن آن‌ها لذت بخش و هیجان‌انگیز قضاوت کرد.
دغدغه های روانی در فیلم های ترسناک
فیلم‌های ترسناک، مفهومی که در عصر حاضر برای بسیاری از مردم اشتباهاً با یکدیگر تلقی میشود، مفهومی کاملاً جدایی بنیادی دارد. فیلم‌های ترسناک بیشترین هدفشان ایجاد نوعی ترس، فشار و وحشت در بین نمایندگان مخاطب بوده و معمولاً دستیابی به همین هدف را با به کار گیری حیوانات شرور، هیولاهای خیالی، جنی‌ها و شوالیه‌های خبیث موفق می‌شوند. شاید گاهی اوقات این نوع ترس ما را به کمک گرفتن از دنیای تحمل پذیری فراتر می‌برد و باعث افزایش تجربه شخصی و روانی ما میشود. اما اینکه سرگرمی و ترس چقدر بر درک پایه ای مسائل روحی ما تاثیر گذاشته، همواره مطرح بوده.
در فیلم‌های ترسناک عموماً شخصیت‌های متفاوتی دیده می‌شوند. این شخصیت‌ها با مشکلات روحی و روانی گوناگونی روبرو هستند. گرایش به خودکشی، افسردگی، فوبیا و هیجانات نامطلوب هریک از کاراکترهای یک فیلم ترسناک را شکل می‌دهند. برای ایجاد این نوع وضعیت‌ها، کارگردانان فیلم به کمک جنبه‌های نمادین و واقعه‌های روانی ذهنی، مخاطب را به روند دنبال کردن داستان ترسناک خود مشغول می‌کنند.
یکی از مهمترین دغدغه‌های روانی در فیلم‌های ترسناک، جلب توجه به نقش و حیات داخلی کاراکتر است. این مسئله می‌تواند کاربردی برای مخاطب داشته باشد، به این معنی که با نمایان‌سازی درکی عمیق از شخصیت‌ها در این نوع فیلم‌ها، مخاطبان بیشتر به یادگیری درباره همان‌ها می‌پردازند. در نتیجه تأثیرات این فیلم‌ها برای افزایش اطلاعات در مورد بیماری‌های روحی در جامعه بسیار مفید است.
فراتر از ترس: فیلم های ترسناک مفهومی
فیلم های ترسناک مفهومی، یک گونه نوین از فیلم های ترسناک هستند که با داشتن مفهوم و داستانی قوی و عمیق، از سایر فیلم های ترسناک معمولی تفاوت خاصی دارند. این فیلم ها که در بعضی موارد به عنوان فیلم های ترسناک ذهنی نیز شناخته شده اند، در عین ترسناک بودن، اغلب به تمایز بین خیر و شر، روح و جسم، فرد و جامعه، جنبه های روانی و اجتماعی بشر می‌پردازند و ارزش یک زندگی سالم را به چالش می‌کشانند. به این ترتیب، این فیلم ها با کیفیت طراحی شده و قدرت گرفته از نظر زبان و نوآوری، توانسته اند به عنوان یک سبک خاص و جدید شناخته شوند.
یکی از مهمترین ویژگی های فیلم های ترسناک مفهومی، داشتن پیامی عمیق و با ارزش است. این پیام در بیشتر موارد به درک بشر از وضعیتش در جهان اشاره دارد و از آنجا که فیلم های ترسناک مفهومی درون روانی و رویاهای ما به دنبال اثر گذاری هستند، این پیام می تواند اثرات طولانی مدتی در زندگی های ما داشته باشد. برای مثال، برخی از فیلم های ترسناک مفهومی حاوی پیام های زیادی در مورد مفهوم زندگی، اعتیاد، روایت های تاریخی، جامعه شناسی، فرهنگ و مرگ هستند.
در نتیجه، فیلم های ترسناک مفهومی یک فرصت برای مخاطبان می باشند، تا برای خود از طریق دیدن این فیلم ها، آگاهی بیشتری از خود و دیگران کسب کنند و بهترین راه حل های روزمره را برای مواجه شدن با مسائل پیش رو پیدا کنند. این فیلم ها برای ما نشان می دهند که زندگی به آن روش که ما تصور می کنیم، شاید همیشه روش درستی برای زندگی نباشد. در نهایت با دیدن فیلم های ترسناک مفهومی، احساس ایجاد می شود که مانند این فیلم ها، ما نیز می توانیم در مقابل دشواری ها و چالش های زندگی خود، اقدام به مهارت های تفکری خاصی برای مواجهه و حل مشکلات کنیم.
ساختار نمایشی فیلم های ترسناک
ساختار نمایشی فیلم های ترسناک را می توان به سه قسمت تقسیم کرد؛ آماده‌سازی، بالابردن ترس و پایان فیلم.
در قسمت آماده‌سازی، استفاده از نورپردازی تاریک و جلوه های صوتی همانند موسیقی ترسناک، زمینه‌ی ترس را برای ظهور هیولاهایی همچون زامبی‌ها، هیولاهای فضایی، جانوران وحشی و ... فراهم می کنند. طراحی محیط و تصویربرداری هم یکی از عوامل مهم در غلبه بر ترس و بهبود ساختار نمایشی فیلم است. در مواردی که شخصیت‌های فیلم با آلودگی روحی مواجه هستند، محیط مورد انتظار با حالتی بسیار تاریک و پر از وحشت زا است.
در قسمت بالابردن ترس، ساختار داستان و پیشروی آن باعث می شود که ترس افزایش پیدا کند. مخاطب با جسارت درون شخصیت‌ها التماس کند، هنگامی که مرگ در دستهاست و یا موجودات خبیث در حال برخاستن هستند. استفاده از جلوه‌های ویژه همچون صداهای خشمگین، صداهای ناگهانی و انواع جلوه‌های بصری، مخاطب را به سمت وحشت می کشانند. داد‌و‌ستد مناسب در میان شخصیت‌های فیلم و ساختار داستانی که بویژه در فیلم های ترسناکی مثل «مرغ سیاه» و «آفتابی خیابان‌ها» وجود دارد، توانائی بالابردن ترس را دارد.
سرانجام، قسمت پایانی فیلم، دارای بند بست جواب‌دهنده‌ی قسمت های قبل است. جور به‌جایی اهمیت دارد که مخاطب به خشمگینی خود نیز بپردازد. کشف هویت هیولا، نجات پیدا کردن از شر او و یا چاره‌آزمایی بوسیله عاشقانه، راه‌حلی است که مخاطبی که خیال می‌کرد که جهنم پایان فیلم است، پیشتاز شده است، به دنبال برچسب‌های نهایی فیلم. در حال نهایت، باید گفت که مخاطب برای تجربه‌ی این پایان باید درون دنیای هیجان‌انگیز ساختار داستان فیلم ببود.
فیلم های ترسناک و افزایش تپش قلب
فیلم های ترسناک یکی از ژانرهای مهم سینما هستند که در بیشتر کشورها دارای پیشینه و مخاطب بسیاری هستند. این نوع فیلم ها به جای مسائل عاطفی و رمانتیک، بیشتر بر روی ارتباط با موضوعات وحشتناک، ناخوشایند و ترسناک تمرکز دارند. فیلم های ترسناک به آدم ها امکان می دهد که احساس ترس کنند و برای آن ها تجربه ای تازه و جذاب است.
یکی از مهم ترین عوامل فیلم های ترسناک داستان است. داستان های این نوع فیلم ها تمامی عناصری را دارد که بتواند یک فیلم ترسناک شگفت انگیز ایجاد کند. این داستان ها بر مبنای تاریکی ها و ترس های عمیق ذهن انسان هستند و از افراد بخش هایی از خاطرات ترسناک و ترسناک خود را به یاد می آورد.
یکی دیگر از مهم ترین عوامل فیلم های ترسناک، ایجاد فضا و اثرات صوتی است. با دقت زیاد در این دو مورد، می توان یک فیلم ترسناک را شگفت انگیز خلق کرد. فضاهای ترسناک و شبیه سازی ناحیه های تاریک، می تواند به آدم ها احساس ترس کردن را بیشتر کند، همچنین انواع صداهای ترسناک نیز می تواند به روحیه فیلم ترسناک کمک کند و در ایجاد ترس جدید و شدید و تشدید تجربه شده توسط بینندگان نقش بسزایی دارد.
در این نوع فیلم ها، اغلب از داستان هایی استفاده می شود که باعث افزایش تپش قلب مخاطب شود. داستان های ترسناک عموماً شامل صحنه های وحشتناک است که به طور مستقیم بر تپش قلب مخاطب تأثیر می گذارند و ندیدن یا بینش کمی از آن ها در بی برگی وحشتناک علاقه مندان این نوع فیلم ها را اضافه می کند.
به طور خلاصه، فیلم های ترسناک از داستان، تصاویر و اثرات صوتی نیرو می گیرند تا بتواند احساس ترس و ترسیدن را به مخاطبین خود منتقل کند. این نوع فیلم ها به عنوان یک فرار از روزمرگی زندگی، به آدم ها کمک می کند تا با ترس های خود برخورد کنند و بهترین تجربه عاطفی را به ارمغان می آورد.
معماری صدا در فیلم های ترسناک
معماری صدا در فیلم های ترسناک یکی از عوامل مهمی است که در ایجاد جوی ترسناک در فیلم های این ژانر تأثیرگذار است. در واقع، صدا می‌تواند به تنهایی، بدون نیاز به تصاویر یا صحنه‌های ترسناک، ترس را در ذهن بیننده ایجاد کند، به طوری که در بعضی مواقع حتی ترسناک‌تر از تصاویر یا صحنه های دیداری است.
استفاده از صدا در فیلم های ترسناک می‌تواند بسیار متنوع باشد. به طور مثال، در بسیاری از فیلم های ترسناک، طنین و صدای گوش های انسانی، از جمله نفس گرفتن، فریاد زدن، یا جوشیدن خون، به شدت نسبت به صدا های دیگر بلندتر استفاده میشود تا بیننده را در ترسناکی صحنه غرق کند.
علاوه بر این، صدا می تواند به هر نوع حیوان، صدای ترسناکی بدهد. برای مثال، صدای گرگ، صدای خزنده ها و حشرات، صدای جانوران در حین شکار، و غیره. این نوع صداها برای بیننده که در ترس هستند، بسیار ترسناک عمل می‌کنند و می‌توانند برای فیلم سازان و کارگردانان، ابزاری مهم جهت ایجاد هیجان بیشتر در فیلم های ترسناک باشند.
در نهایت، باید بگوییم که معماری صدا در فیلم های ترسناک مهمترین عامل جهت ایجاد احساس ترس در بین بینندگان است. استفاده مناسب و هنرمندانه از صدا می‌تواند به فیلم های ترسناک، ابعاد ژانر را بیشتر کند و برای بیننده، تجربه ترسناک از دیدگاه جدیدی ارائه دهد.