1. داستان فیلم یاغی
فیلم یاغی یکی از مطرح‌ترین فیلم‌های ایرانی است که در سال ۱۳۷۹ توسط مصطفی عمرانی کارگردانی شده است. این فیلم در دهه ۱۳۷۰ میلادی به خاطر شکل گیری گروه‌های شورشی و افزایش خشونت در جامعه ایران، بسیار مورد توجه قرار گرفت.
داستان فیلم درباره‌ی سه سیاه‌چاله موسوم به «زهرایی»، «مهدوی» و «لیبرال» است که به دلیل فقر و نبود کار به جرم سرقت، قتل و جنایاتی که به لطف شرایط اجتماعی خاصی که در آن زمان پایه گذاری شده بود، مرتکب می‌شوند، به محکومیت می‌رسند.
وقتی «لیبرال»، جوان و تحصیل کرده‌ای، در زندان با «کریمی» رو به رو می شود، خود را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد. «کریمی» قدیمی جلاد است ولی در قلبش علاقه‌ای نسبت به «لیبرال» برادری خود پیدا می‌کند.
حال بخش دوم فیلم در زندان آغاز میشود. «زهرایی» از همه بیشتر شور و انگیزه دارد و این برای سردار زندان که سرگرم کار‌های شومش است، محرکی میشود. سردار زندان به جای تذکر و یا انضباط، او را مورد سو استفاده و خشونت جسمی قرار می‌دهد.
این فیلم به دلیل تصویرگری موسیقی‌های آن با راهکارهای نوین زیبایی‌شناسی علاوه بر داستان بسیار زیبا و چشمگیر، یکی از درخشنده‌ترین اثرهای هنری است که در تاریخ سرگذشت ظلم و ستم در ایران ساخته شده است.
2. نقش‌های بازیگران در فیلم یاغی
فیلم یاغی از جمله فیلم های موفق سینمای ایران محسوب می شود که نقش بازیگران در آن بسیار مهم بوده است. بازیگران شخصیت های متنوع و مختلفی را در فیلم ایفا کرده اند که هرکدام از آنها با سبک بازی خود موفق به برجسته شدن در نقش خود شده اند.
اصلی ترین نقش های فیلم یاغی را هدایت کننده گروه یاغی به بازیگر مطرح محمدرضا گلزار بازی می کند. وی در این فیلم نقش یک رهبر یاغی شجاع و خشن بازی می کند که برای دفاع از گروهش و جلوگیری از تصاحب طلاهای جنگلی می جنگد. بازیگری گلزار در این فیلم بسیار برجسته و موفق بوده است.
همچنین فرشاد فرخ نیا نیز در نقش دومین رهبر یاغی حضور داشته است که با نوع دیگری از رهبری و حساسیت خود، برای دفاع از همه آسایش گروه مجاب شده است که ببازد. با بازیگری با تجربه فرشاد فرخ نیا، نقش شخصیتش تاثیربخش و ماندگاری داشته است.
همچنین بازیگران دیگری مانند طیبه کرمانی، پژمان جمشیدی، یوسف تیموری و... نیز در این فیلم حضور داشته اند که با بازی خوب خود باعث شده اند فیلم یاغی به یکی از پرمخاطب ترین فیلم های سینمای ایران تبدیل شود.
با این حال نقش بازیگران در فیلم یاغی به تنهایی به هدف نرسیده است. بازیگران با سبک بازی و نوع بازی خود که بین شخصیت های مختلف فیلم تفاوت هایی داشت، موفق به ایجاد یک نشانه برای هر شخصیت و موقعیت خاصی، گردیده اند. تلاش بازیگران در رساندن احساسات و ارائه نمایش درست در نقش خود، همیشه از اهمیت بسیاری برخوردار است که در فیلم یاغی بازیگران به بهترین شکل خود همه این کار را انجام داده اند.
3. عناصر ترسناک در فیلم یاغی
فیلم "یاغی"، به کارگردانی حسین امیری، به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های سال ۱۳۹۵ انتخاب شده است. این فیلم از ژانر هیجانی-ترسناک بوده و بیشتر با ترس و وحشت برای بینندگان همراه است. در این فیلم، عناصر ترسناک زیادی وجود دارند که به شدت تاثیر گذار بر روی تماشاگران می‌باشد.
یکی از مهمترین عناصر ترسناک در فیلم یاغی، موضوع خشونت و خونریزی در صحنه‌های اجرا شده می‌باشد. بسیاری از صحنه‌های فیلم از شکل‌های خشونت آمیز، مثل قتل، چاقوزنی، کتک و ایجاد واکنش‌های بدنی به نمایش درآمده‌اند که برای برخی تماشاگران باعث نگرانی، وحشت و حتی ترس درونی شده است.
عنصر بعدی انتخاب محل برای برگزاری صحنه های ترسناک، از جمله بارنامه‌های بادآور، تاریک و دلخواه، از جمله چیزهایی هستند که در این فیلم به گونه‌ای به کار گرفته شده‌اند که برای بینندگان تاثیری بسیار تارنمایی داشته است. حالت دلهره‌آور فیلم نیز از عناصری هست که در برگزاری صحنه‌های ترسناک در فیلم بخصوص در ظرفیت های کم نقش بسیاری بازی می‌کند.
دیگر عناصر ترسناک در فیلم یاغی، شامل کاریکاتوری از نقش‌هایی مثل «پدرخوانده های غریبه‌ای»، «گلوگیر تلفنی»، و سایر شخصیت‌های فیلم هستند که در کلیه ماجراجویی های ترسناک این فیلم به کار می‌روند. به طور کلی، عناصر جذاب، هیجان‌انگیز و ترسناک فیلم، خود نشانگر بهره‌گیری قابل توجهی از تکنیک‌های مختلف ترسناک در این فیلم می‌باشد که تماشاگران را به خود جذب می‌کند.
4. نوآوری‌های فنی در فیلم یاغی
فیلم یاغی از جمله فیلم هایی است که به خوبی موفق به ارائه نوآوری های فنی در ساخت آن شده است. این فیلم برای نخستین بار در سال ۱۳۹۹ توسط سینما فیلم محصول شده است. یکی از نکات جالب در مورد فیلم یاغی، این است که هیچ یک از شخصیت های آن از بازیگران واقعی نبوده و همه آنها از طریق فناوری های گرافیک ایجاد شده اند.
یکی دیگر از نوآوری های فنی در ساخت فیلم یاغی، استفاده از دوربین های جدید و پیشرفته به منظور بهترین ثبت تصاویر و برداشت صحنه‌های اکشن محسوب میشود. از دوربین های موجود در بازار استفاده نشده و دوربین هایی که قابلیت ضبط تصاویر بسیار با کیفیت و با سرعت بالا را داشته باشند برای ساخت این فیلم به کار گرفته شد.
در فیلم یاغی از تجربه های چندین نفر از متخصصان در زمینه تولید فیلم‌های اکشن بهره گرفته شده است. در این فیلم از جدیدترین تکنولوژی های صوتی و رنگ برای به نمایش گذاردن تصاویر خارق العاده و متناسب با موضوع فیلم استفاده شده است.
روش های جدیدی برای استفاده از نور در این فیلم نیز به کار گرفته شده است. محیط‌های خارجی و داخلی فیلم با استفاده از انواع مختلف نور و نوع اشعه درخشان به خوبی ظاهر شده است. همچنین در برخی از صحنه های فیلم از تکنولوژی جدید سه بعدی نیز استفاده شده است.
در کل نوآوری های فنی در فیلم یاغی بسیاری هستند که موجب شده اند این فیلم به عنوان یکی از موفق‌ترین فیلم‌های ایرانی در سال ۱۳۹۹ به یاد ماندنی شود.
5. محیط‌های فیلم یاغی
فیلم‌های یاغی در اکثر اوقات، در محیط‌های شهری یا دهکده‌ای به نمایش گذاشته می‌شوند. اصلی‌ترین محیط‌هایی که در فیلم‌های یاغی به کار می‌روند شامل خیابان‌های شلوغ، میدان‌های عمومی، کوچه‌های پوشیده شده و خانه‌های فرسوده در دهکده‌های روستایی هستند. هر یک از این محیط‌ها، همگی با داشتن واگرایی و جذابیت خاص، نقش مهمی در بخش فیلمنامه‌ی این ژانر دارند.
تصاویری از خیابان‌های شلوغ و پرورش‌یافته، در اکثر از فیلم‌های یاغی به نمایش گذاشته میشود. این خیابان‌ها، معمولاً باقدم‌های زیادی پر است و دسته‌های بازیگران برای اجرای صحنه‌ها به تعداد زیادی می‌باشد. آنها از روی پشتبانی‌ها و پشتیبانی‌های نورپردازی استفاده می‌کنند تا در تصاویر نهایی، حس چندگانگی و احساس دلهره را به‌خوبی به نمایش بگذارند.
کوچه‌های پوشیده شده، همواره به عنوان یک محیط مهم در فیلم‌های یاغی در نظر گرفته شده‌اند. در این جا، شخصیت‌های یاغی با استفاده از این کوچه‌های پوشیده شده، در تعقیب و گریز با پلیس و دشمنان خود، به دنبال تبعیض و نقض قانون هستند. در این جا با نورپردازی‌های مغازه‌های سنتی و لوازم دستی فروشی، با نمایی از فضای مردمی و بومی، ترس و نگرانی افراد را به خوبی به تصویر کشیده‌اند.
در نهایت، محیط‌های دهکده‌های روستایی نیز به عنوان یک محیط اصلی در فیلم‌های یاغی محسوب می‌شوند. این محیط با چشم‌اندازهای طبیعی، بیابان، رودخانه و همچنین خانه‌های سنتی دارویی است. در این جا، مکانی برای تعریف شخصیت‌ها، روایت داستان، به رخ کشیدن احساسات و نزاع‌های درونی فراهم شده است که به مخاطبان اجازه می‌دهد تا به بهترین نحو تجلی و تصور کردن فضای داستانی اکشن یاغی را داشته باشند.
6. سبک درون‌گرایانه در فیلم یاغی
فیلم یاغی با کارگردانی بهرام بیضایی، به عنوان یکی از جذاب‌ترین و پرفروش‌ترین فیلم‌های ایرانی در سال 1397 معرفی شده است. این فیلم با نگاهی درون‌گرا، به تصویر کشیدن دنیایی از خلافکاری، انتقام، عشق و دوستی می‌پردازد. این سبک درون‌گرایانه در فیلم یاغی از ایرادات این دوره در بخش فیلم‌سازی ایران به حساب می‌آید، زیرا در این سبک فیلم‌سازی، نخستین نگاه به داخل انسان‌ها و جریانات داخلی آنها می‌باشد.
در فیلم یاغی، داستانی مرتبط با گذشته رویایی فرهاد، بازیگر فیلم‌های ایرانی است که به علت خودکشی دوست خود، تصمیم به خودکشی می‌گیرد. پس از گذراندن مدتی در بیمارستان روانی، به خاطر تغییر درمان‌های هوشنگ دوست خود دچار تحول روانی شده و از او می‌خواهد راهی برای انتقام از کسی که علت مرگ دوستش بود، ترتیب دهد.
در این فیلم، تصویرسازی فضا، روایت شفاف و تظاهر به نمایش عمیقی از داخلی فرهاد، شخصیت اصلی فیلم، جزو ویژگی‌های مهم سبک درون‌گرایانه این فیلم به حساب می‌آیند. نشان دادن تمام پیچیدگی‌های مربوط به نقشی که عاشقانه در این فیلم دارد، قدرتمند است. این فیلم تخصص همزمان در ارائه یک داستان مهیج و عمیق داخلی است، که به عنوان یکی از جذاب‌ترین فیلم‌های ایرانی در سال 1397 شناخته میشود.