طرز تهیه ی شراب با انگور شانی

1. انتخاب انگور شانی مناسب برای تولید شراب

یکی از اصلی‌ترین مواد مورد نیاز در تهیه شراب، انگور است. انواع مختلفی از انگور برای تولید شراب وجود دارند، اما به دلیل ویژگی‌های متفاوت هر یک، باید گونه‌ای از انگور شانی مناسب برای تهیه شراب انتخاب شود.

ابتدا باید توجه داشت که انگور‌های مناسب برای تولید شراب باید دارای اسیدیته و قند مناسب باشند. همچنین، باید توجه کرد که با توجه به نوع شرابی که در نظر گرفته شده، نوع شانی انگور نیز تغییر می‌کند.

برای تهیه شراب سفید، بهتر است از انگورهای شانی با پوست راش استفاده کرد. این انگورها دارای پوستی کرم‌رنگ با لکه‌های قهوه‌ای هستند. از طرفی، اگر قصد تولید شراب قرمز را دارید، از انگورهای شانی با پوست سیاه و جوشیده باید استفاده کنید.

علاوه بر رنگ پوست، باید توجه کنید که طعم انگور نیز بسیار مهم است. بهتر است از انگورهایی که دارای طعم قوی و تلخ نیستند، استفاده کنید. انگور‌های پرورش داده شده با توجه به این موضوع به انتخاب شانی برای تهیه شراب کمک می‌کنند.

در نتیجه، برای انتخاب انگور شانی مناسب برای تولید شراب، باید به ویژگی‌هایی مانند رنگ پوست، طعم و میزان اسیدیته و قند آن توجه کرد. همچنین، با در نظر گرفتن نوع شرابی که در نظر دارید، می‌توانید انتخاب مناسبی داشته باشید.

2. شستشوی انگور ها و آماده سازی آنها برای فرآیند تهیه شراب

شراب سازی یکی از فرایندهای خوش طعم و مفید در زمینه مصرف الکل است. و انگور در تهیه شراب از اهمیت بسزایی برخوردار است و اولین مرحله برای شروع فرآیند شراب سازی، شستشوی انگور ها می باشد.

شستشوی انگور ها به دلیل داشتن ظروفی که درست نگهداری نمی شوند و همچنین بافت آن بهتر است با دقت و با کیفیت انجام شود. برای این منظور انگورهای مورد نظر شستشو می شوند. نکته حائز اهمیت در این مورد آن است که پس از شستشوی انگور، آن را به آرامی و با دقت خشک کنید. کمترین رطوبت می تواند باعث بروز ازدیاد زیاد بستری برای باکتری شود که این می تواند منجر به خرابی تولید شراب شود.

بعد از شستشو، انگور ها به صورت مناسب برای آماده سازی برای فرآیند تهیه شراب آماده می شوند. برخی از روش های مورد استفاده در این مورد شامل سهمله نمودن انگور، نوعی خرد کردن آنها و یا حتی صرف خوردن انگورهای آماده است.

در نهایت، پس از اینکه تمام مراحل شستشو و آماده سازی انگورها انجام شد، فرآیند تهیه شراب با مراحل دیگری از جمله فشردن و خرد کردن انگور، افزودن شربت قند به انگور داخل بشکه و یا روش های دیگر ادامه می یابد تا در نهایت شراب ساخته شود.

3. خرد کردن و عصاره گیری انگور ها

انگور به عنوان یکی از محصولات مهم باغی درختی مورد استفاده قرار می گیرد. این میوه نسبتاً سرشار از ویتامین ها و مواد مغذی است و محلول های قندی طبیعی، فیبر و آنتی اکسیدان های مفید برای بدن انسان را داراست. یکی از روش‌هایی که برای خرد کردن انگور استفاده می‌شود، استفاده از چکش و سایر وسایل ضربه دار است. در این روش پس از شستشوی انگور و جدا کردن آن از ساقه و دورنگ، چند قطعه انگور را بین دو قسمت از چکش قرار داده و برای خرد کردن به آرامی ضربه می‌زنیم. این روش معمولا در کارگاه‌هایی که تولید کنسانتره انجام می‌دهند، استفاده می‌شود.

علاوه بر این، عصاره گیری انگور ها به صورت دستی یا با استفاده از دستگاه‌های مخصوص انجام می‌شود. در روش دستی، لازم است ابتدا میوه های تمیز و خالص را درون یک مخزن قرار دهیم. سپس با استفاده از یک دستگاه مخصوص، پوست و دانه‌های میوه را از عصاره‌ی آن جدا می‌کنیم. اما در روش استفاده از دستگاه، ابتدا میوه‌های تمیز شده را در دستگاه قرار می‌دهند. سپس با چرخاندن دستگاه، عصاره از دانه و پوست جدا می‌شود و در کنار دستگاه جمع آوری می‌شود. در نهایت، عصاره انگور می‌تواند برای تولید کنسانتره، شربت‌های طبیعی، سوسیس و کالباس، شیرینی‌ها و سایر محصولات استفاده شود.

عصاره انگور همچنین از اهمیت ویژه ای در صنعت دارویی برخوردار است. این عصاره دارای خواص ضد التهاب، ضد عفونی کننده و ضد سرطان است که در داروسازی بسیار درمانی استفاده می شود. همچنین، عصاره انگور باعث کاهش فشار خون و پروتئین های کبدی نیز می شود. بنابراین، عصاره گیری انگور ها به عنوان یک روش موثر در تولید کنسانتره، سوسیس و کالباس، شیرینی و سایر محصولات غذایی و دارویی بسیار ارزشمند است.

4. افزودن مواد شیمیایی مورد نیاز به عصاره انگور

افزودن مواد شیمیایی به عصاره انگور یکی از مهمترین فرآیندهایی است که در صنعت شراب سازی انجام می‌شود. در واقع، عصاره انگور اولین قدم در تولید شراب است و با افزودن مواد شیمیایی، می‌توان طعم، بو، رنگ و خواص دیگری را به شراب اضافه کرد.

از جمله مواد شیمیایی مورد استفاده در افزودن به عصاره انگور، می‌توان به سولفیت‌ها و آهن-تانین‌ها اشاره کرد. سولفیت‌ها به منظور جلوگیری از اکسیداسیون جانبی و خرابی شراب استفاده می‌شوند. آهن-تانین‌ها هم باعث افزایش پایداری شراب می‌شوند و در مقابل پوسیدگی و تیرگی شراب موثر می‌باشند.

همچنین، برخی از مواد شیمیایی مانند لاکتیک اسید، اسیدرزها و یا افزودنی‌های هوازی و غیره نیز در فرآیند ساخت شراب به کار می‌روند. این مواد به منظور تغییر و تنظیم اسیدیته و pH شراب، تغییر طعم و بو، بهبود پایداری و یا رنگ شراب مورد استفاده قرار می‌گیرند.

در هر صورت، استفاده از مواد شیمیایی در تولید شراب باید با دقت و شناخت کامل از خواص و اثرات آن‌ها روی شراب انجام شود تا مشتریان اطمینان داشته باشند که محصولی با کیفیت و مطابق با استانداردهای ساخت شراب تولید شده است.

5. راه اندازی فرایند جوشاندن عصاره انگور

راه اندازی فرایند جوشاندن عصاره انگور به عنوان یکی از مراحل تولید شراب، یک فرایند مهم به حساب می‌آید که باید با دقت و هوشمندی انجام گیرد. در ابتدا باید عصاره انگور را به صورت آبکی در ظروف مناسب قرار داد و سپس آن را به مقدار معینی در دمای پایین، به مدت چند ساعت قرار داد تا خمیر شود. پس از آن، باید عصاره را به داخل یک دستگاه جوشاندن قرار داد که دمای آن باید بالاتر از دمای جوش آب باشد تا باعث تبخیر الکل شود.

در فرایند جوشاندن، باید مواظب بود تا دما بیش از حد بالا نرود و ماده سازنده شراب، یعنی الکل، با این تغییر دما تبخیر نشود. همچنین، در طی این فرایند باید به دستورالعمل‌های مربوط به فرایند جوشاندن دقت شود و مواد اضافی را با احتیاط به مخلوط اضافه کرد. بعد از اتمام فرایند جوشاندن، باید مخلوط را به یک دستگاه فیلتراسیون بفرستیم تا ماده جامد جدا شود و مایع نهایی برای پخش و فروش مناسب باشد.

در نهایت برای ایجاد شرایط بهتری برای بسته‌بندی و حمل و نقل شراب، لازم است که این ماده در بشکه‌های خاص قرار گیرد و با توجه به شرایط فردی هر بشکه، مواد ارگانیک مانند قارچ و باکتری‌ها را کمتر بکار بگیریم. این فرایند از مهمترین مراحل تولید شراب محسوب می‌شود که باید با مهارت و دقت انجام گیرد.

6. پایان فرآیند جوشاندن و جداسازی آب از شراب

پایان فرآیند جوشاندن و جداسازی آب از شراب یکی از مهم‌ترین مراحل تولید بیشتر نوشیدنی‌هاست. در این مرحله، شراب با استفاده از دستگاه‌های خاصی از جمله سیستم جداسازی آب و الکل و یا با استفاده از فناوری های مدرن، به صورتی کاملاً مهندسی و بهینه‌شده، جدا شده و به دست مصرف‌کننده می‌رسد. در این فرآیند، ابتدا شراب به داخل یک مخزن یا مخازن جمع‌آوری می‌شود و سپس به داخل دستگاه جداسازی آب و الکل منتقل می‌گردد.

در دستگاه جداسازی، شراب با استفاده از فرایند تقطیر، به حرارت متفاوت و تحت فشار (جهت جداسازی آب از الکل) گذرانده می‌شود. به مرور زمان، الکل به صورت بخار و در بالا قرار می‌گیرد و در نهایت به داخل یک شبکه لوله خنک‌کننده منتقل می‌شود. در این شبکه، بخار الکل با تماس با لوله های خنک شده به حالت مایع تبدیل می‌شود و در مخزن جمع‌آوری خروجی ظرفیت استاندارد (بطور مثال 400 لیتر) جمع‌آوری می‌گردد. در این مخزن، الکل باقی‌مانده به دلیل وزن و نقطه جوش بالای آن، جمع شده و برای بررسی کیفیت و ذخیره‌سازی در مخازن دیگر جمع‌آوری می‌شود.

به عبارت دیگر، جداسازی آب و الکل در فرآیند تولید شراب، تکنیکی است که بر اساس تغییر نقطه جوش هر یک از این دو ماده انجام می‌شود. با توجه به این که نقطه جوش آب 100 درجه سانتی‌گراد است و نقطه جوش الکل 78.5 درجه سانتی‌گراد، برای جداسازی این دو ماده با استفاده از فناوری‌های تقطیر، باید شرایطی فراهم شود که با داغ شدن شراب آب به صورت بخار خروجی داده شود، درحالی که الکل به‌طور حرارتی تجزیه نمی‌شود و به صورت شایسته جدا شود. در نتیجه، این فرآیند باعث کاهش تعداد جزئیات حاوی آب و کنترل و نظارت بر ویژگی‌های شیمیایی شراب می‌شود.