آمادهسازی مواد
آمادهسازی مواد به عنوان یک فعالیت پایه در عرصه خدمات غذایی، به تهیه و آماده سازی اجزای مختلف غذاها از قبیل مواد اولیه، مخلوط کردن ترکیبات، برش ، خرد کردن، شستشو، پاک کردن و سایر روشهای مربوط به پخت و پز اشاره دارد. آمادهسازی مواد دقت و تمرکز بالا را میطلبد.
یکی از اصلی ترین مسائل در آمادهسازی مواد، به حفظ بهداشت و سلامت کارکنان و مصرف کنندگان غذا مربوط میشود. همچنین استفاده از مواد اولیه با کیفیت و بدون عیب و نقص، بهبود کیفیت غذا و رضایت مشتری را بالا خواهد برد.
یکی از مهمترین مراحل آمادهسازی مواد، برش و خرد کردن است. بهتر است برای این کار از ابزارهایی که برای آن مناسباند، استفاده شود. در ضمن باید در این مرحله از تمیزی و مراعات بهداشتی و کارآمدی ابزارهای مورد استفاده اطمینان حاصل کرد.
رعایت دقت و اخلاق حرفهای نیز در آماده سازی مواد عامل بسیار مهمی است که باید بطور جدی مدنظر قرار گیرد. ترکیب صحیح تمام عوامل ضروری مواد اولیه، محاسبه و تعیین میزان مواد لازم، موقعیت درست و زمانبندی مناسب نیز از مواردی هستند که باید در پیشبرد این فعالیت مدنظر باشد.
در نهایت، آماده سازی مواد مهارت و زمان محور است؛ بنابراین تمرکز و توجه به جزئیات بسیار مهم است و ضمن آگاهی از طرز کار مورد نیاز، حس سلیقه و احترام به مواد و وعدهای که به مشتری داده شده است، از اهمیت بسیاری برخوردار است.
استفاده از شیرینکننده های طبیعی
شیرینکننده های طبیعی یک گزینه سالم و خوشمزه برای استفاده در غذاها و نوشیدنی های ما هستند. اگر شما قصد دارید از شیرین کننده های طبیعی استفاده کنید، باید بدانید که تعداد زیادی از این محصولات در بازار وجود دارند. برای مثال، عسل، شیرینی خامه ای، سرکه به عنوان شیرین کننده های طبیعی محسوب می شوند.
عسل یکی از پرطرفدارترین شیرین کننده های طبیعی است. این شیرین کننده طبیعی، مواد مغذی غنی از جمله آنزیم، ویتامین و مواد معدنی مانند آهن و منگنز را در خود دارد. همچنین، از آن به عنوان یک درمان تسکین دهنده برای سرفه و سرماخوردگی استفاده می شود.
شیرینی خامه ای نیز یکی دیگر از شیرین کننده های طبیعی است که برای خلوص و طعم خوشمزه خود شناخته شده است. این شیرین کننده طبیعی، علاوه بر شیرینی، مواد مغذی از جمله کلسیم و پروتئین را نیز در خود دارد.
سرکه نیز یک شیرین کننده طبیعی دیگر است که به طور گسترده در پخت و پز و برای سالاد و مزه ها استفاده می شود. سرکه به دلیل طعم شیرین خود باعث شیرین شدن غذاها می شود و همچنین خواص ضد التهابی و آنتی باکتریایی دارد.
در کل، استفاده از شیرین کننده های طبیعی به راحتی می تواند یک جایگزین سالم برای شکر و دیگر شیرین کننده های صنعتی باشد. همچنین، این شیرین کننده ها علاوه بر برطرف کردن نیاز شیرینی ذایقه، ارزش غذایی زیادی را نیز دارند.
انتخاب گیاهان و مواد مخصوص طعم دهی
انتخاب گیاهان و مواد مخصوص طعم دهی به یکی از مهمترین عواملی است که برای بهبود طعم و عطر غذا و نوشیدنی مورد استفاده قرار میگیرد. با توجه به اینکه گیاهان و مواد مخصوص طعم دهی طیف گستردهای از "پراکتیک ها" را شامل میشوند، متخصصین طعمدهی باید دانش عمیقی را در این زمینه داشته باشند.
گیاهان و مواد مخصوص طعم دهی عموما از سه دسته عمده تشکیل شده اند: اول، گیاهان و مواد خشک کرده شده، مثل سبزیجات، ادویهجات و میوههای خشک شده، دوم، مواد مایع از جمله روغنها، اکسیتها و اسانسهای گیاهی، و سوم، نمکها و شیرینیها.
هر کدام از این دستهها میتواند باعث بهبود طعم و عطر غذا و نوشیدنی شود. گیاهان خشک شده مثلا به دلیل داشتن ترکیبات حسی خاص، برای تضمین نگهداری در طولانیمدت استفاده میشوند. همچنین، اسانسهای گیاهی که از گلها، برگها، چوبها و ریشههای گیاهان گرفته شده است، هنگام طعم دهی غذا و نوشیدنی، عوارض جانبی ندارند. اما، در مورد مواد مایع به واسطه داشتن ترکیبات شیمیایی خاص، در صورت استفاده زیاد ممکن است مشکلات سلامتی برای برخی افراد ایجاد کند.
در طیمم موارد، بهتر است متخصصین طعمدهی به جای اینکه از مواد مختلف استفاده کنند، سعی در استفاده از موادی که بهداشتی و سلامتی بوده و به عنوان ترکیبات قانونی شناخته میشوند داشته باشند. هدف طعم دهی به دست آوردن "خوشمزه" است، نه برای ایجاد مشکلات جدید در سلامتی.
ترکیب مواد
ترکیب مواد به معنای مخلوط شدن دو یا چند ماده با هم است. این ترکیب میتواند با هدف تولید محصولات جدید یا بهبود ویژگیهای مواد انجام شود. در صنایع مختلفی مانند صنایع غذایی، دارویی، پلاستیک و بهداشتی از ترکیب مواد استفاده میشود.
یکی از مثالهای خوبی این موضوع، ترکیب مواد در صنعت غذایی است. در این صنعت از ترکیب مواد با هدف تولید محصولاتی با ویژگیها و طعمهای خاص استفاده میشود. برای مثال در تهیه نان، ترکیب دقیق ترفندهایی دارد که دریافت روشهای ترکیب مواد مورد نیاز است. در تهیه نانهای پفکی، برخلاف نانهای ساده، شکل و ابعاد آن مهم است. برای دستیابی به نانهای پفکی با ویژگیهای ایدهآل، در ترکیب مواد، مقداری روغن و قلمشکن به مخلوط نان اضافه میشود.
در صنعت داروسازی نیز از ترکیب مواد استفاده میشود. برای تولید داروهای جدید با ویژگیهای خاصِ درمانی از ترکیب مواد استفاده میشود. برای مثال در داروهای ضد التهاب، ترکیب مواد از قطعههای کوچک مادهای منسوخ شده و ماده اصلی دارو در مقدار مناسبی تهیه میشود. با ترکیب این دو ماده، دارویی با ویژگیهای خاص که قادر به کاهش التهابهای بدن است تولید میشود.
در نهایت در صنعت پلاستیک، ترکیب مواد با هدف بهبود ویژگیهای پلیمر استفاده میشود. ترکیب مواد باعث میشود پلیمر با افزایش مقاومت فشاری قابل استفاده در ساخت قطعات مختلفی مانند کنسول، لولههای فشار قوی و … شود. برای مثال ترکیب پلیاستایرن و پلیاستایرین-بوتادین به عنوان پایه مواد، سبب میشود پلاستیک تولیدی به مقاومت بیشتری در برابر فشار خمشی داشته باشد.
با وجود اینکه این فیلد از صنایع مختلف در محقق شدن این ترکیب، به دلیل وجود تکنوازی علمی و اختلاف معیار، از قدم بلندی برخوردار نیست.
روش های استخراج طعم
استخراج طعم به معنای جدا کردن ویژگی های طعمی یک ماده از مواد مختلف می باشد. این فرآیند برای تهیه مواد غذایی مختلف از جمله نوشیدنی ها، خوراکی ها و شیرینی ها انجام می شود.
روش های استخراج طعم شامل مراحل زیر می باشد:
1- جداسازی ماده مورد نظر: در این مرحله، ماده مورد نظر که دارای طعم است را جدا می کنیم. معمولا از مواد گیاهی، حیوانی و معدنی استفاده می شود.
2- گرفتن عصاره: در این مرحله، برای استخراج طعم، عصاره های مختلفی به کار گرفته می شود. عصاره ها می توانند با استفاده از مواد مختلفی از قبیل آب، الکل، گلیسرین و یا روغن گیاهی، بدست آیند.
3- تصفیه عصاره: پس از استخراج عصاره، برای حذف هرگونه ناخالصی و تصفیه آن، از فیلتر ها استفاده می شود.
4- ترکیب نهایی: در پایان، عصاره تصفیه شده به دلخواه با دیگر مواد خام مثل شکر، نمک و اسید سیتریک ترکیب می شود تا با ایجاد ترکیباتی مخصوص، طعم و ارزش غذایی مناسبی برای مصرف کننده داشته باشد.
در کل، روش استخراج طعم به دلیل ایجاد طعم ویژه برای مواد غذایی مختلف، بسیار محبوب است. این روش باعث خواص گوارشی و تغذیه ای یک محصول می شود و مانع از کاهش کیفیت شمرده نظیر سنگین شدن یا تغییر رنگ و شکل آن می شود.
روش تکثیر میکروارگانیسم ها
تکثیر میکروارگانیسم ها یا میکروبها نقش بسیار مهمی در زیستشناسی پزشکی، صنعت، کشاورزی و محیط زیست دارند. روشهای مختلفی برای تکثیر و کشت میکروارگانیسمها وجود دارد.
یکی از اصلیترین روشهای تکثیر میکروارگانیسمها، پراکنش روی ظروف حاوی محیط کشت است. این محیطها شامل مواد غذایی و عناصر مورد نیاز خاص برای رشد و تکثیر میکروارگانیسمها هستند. برخی محیطهای کشت شامل مواد غذایی کافی برای رشد همهی میکروارگانیسمها بهطور کلی هستند، درحالیکه برخی دیگر شامل مواد غذایی ویژه برای تکثیر گونههای خاصی از میکروبها هست.
روش رشد میکروبها در محیط کشت میتواند بهصورت انفرادی و بازرگانی انجام شود. در روش انفرادی، نمونههای اخذ شده از یک نوع میکروارگانیسم در ابتدا در ظروف مختلف قرار میگیرند و در شرایط مقرر بهمدت زمان تعیینشده رشد میکنند. در روش بازرگانی، ظروفی که محتویات دقیقی از محیط کشت است، در نظر گرفته شده و بهطور معمول درب گرو سطحی و یا اختصاصی برای قراردادن ظرف بازرگانی است.
تولید محصولات کشاورزی خالص و نیمهخالص از میکروارگانیسمها نیز یکی از کاربردهای این روش است. محصولاتی مانند برخی آنتیبیوتیکها، ویتامینها، اسیدهای آمینه و محصولات هرزمی کشاورزی از طریق تکثیر میکروارگانیسمها تولید میشوند.
در نهایت پژوهشگران برای تکثیر انواع مختلف میکروبها از روشهای گوناگونی استفاده میکنند. بهطور کلی، این روشها در تکرار و انجام مطالعات مختلف مفید هستند و به پژوهشگران امکان میدهد نمونههای گوناگون را تشخیص دهند و سازماندهیشان کنند.