1. شروع به فرار از دارالحرمین
در سال های جنگ ایران و عراق، برخی از عربهای عراقی و سایر مکانهای دیگر به خاطر ضررهایی که جنگ بر زندگی آنها گذاشته بود، تصمیم به فرار از کشور خود گرفتند و به کشورهای دیگری گریختند. این فرار برخی عربهای عراقی را به سمت کشورهای خلیجفارس و به ویژه دارالحرمین شریفین باز کرد.
پس از فرار به دارالحرمین، برخی از عربهای عراقی به دلیل اثرات جنگی که زیرا برای آنها و خانوادههایشان رخ داده بود، احساس نیاز به پناهندگی کنار خانواده خود کردند. مشارکت در جنگ و اختلافات داخلی کشور عراق، باعث شده بود که این عربها از دست زندگی آرام و امن خود برای یافتن پناهگاه در کشورهای مجاور فرار کنند.
فرار از دارالحرمین، به عنوان یکی از مقاصد پناهگاه محسوب میشود. با وجود قوانین سخت و پیچیده در خصوص پناهندگی، بسیاری از مهاجران در این کشور پناه برداشتهاند و بعد از گذشت چندین سال زندگی شادی در این کشور پیدا کردهاند.
2. دنبالهی شروع به فرار
دنبالهی شروع به فرار، یک موضوع جذاب و هیجانانگیز در داستانها و فیلمها است. هر چند در واقعیت زندگی، فرار از مسائل و بحرانها میتواند به عنوان یک راهحل موقت به نظر آید، اما در دنیای داستان، فرار به عنوان یک موضوع، میتواند داستانهای اسرارآمیز، هیجانانگیز و جذاب را با خود به همراه داشته باشد.
در دنبالهی شروع به فرار، اکثر کاراکترها در آستانهی یک بحران هستند و نیاز به فرار از مسائل و مشکلات دارند. این کاراکترها ممکن است دچار مشکلاتی در زندگی روزمره شان شده باشند، یا درگیر ماجراهای خطرناکی باشند که نیاز به فرار از آن را داشته باشند.
این آرزوی فرار، میتواند به صورت فیزیکی باشد، مانند فرار از زندان یا از شهر، یا به صورت ذهنی، مانند فرار از یک رابطه نامناسب یا از شخصیتی که شخصیت کاراکتر را به خود گرفته است.
علاوه بر تنشهایی که برای کاراکتر در ادامه داستان به وجود میآید، دنبالهی شروع به فرار میتواند در ایجاد اتفاقهای ناگوار تاثیرگذار باشد، و یا میتواند به عنوان یک شکل تحول عمیق برای کاراکتر عمل کند.
در کل، دنبالهی شروع به فرار، به یکی از معروفترین و دوستداشتنیترین موضوعات در داستانها و فیلمها تبدیل شده است، و از جذابیت خاصی برای خوانندگان و بینندگان برخوردار است.
3. جنون وحشتناک شاه
دهها سال پادشاهی محمدرضا شاه، رژیمی وحشتناک را برای مردم ایران به جا گذاشت. همه روزه حملات بیسابقه به همه قشرهای مختلف مردم، از بینبردن مخالفان و نقض حقوق بشر، بخشی از عملکرد این رژیم بود. اما، پایان رژیم پادشاهی محمدرضا در سال 1979، با ورود روحالله خمینی به ایران، زمینهرقابت گسترده بین «دین و دموکراسی» فراهم شد. طی این دوران شاه، با تلاشهای براندازان طاغوت، از قدرت بیم پاک و احترام مردم، بیبهره ماند و در نهایت در تاریخ ۱۳ مرداد ۱۳۵۸، با کمک به همکاران خود، از ایران فرار کرد و دولتی که گسترش داده بود، سرپا نماند.
اما، در حین ایران گریه میکرد و به خود و دیگران آسیب میرساند، حکومت محمود احمدینژاد از سال ۲۰۰۵ آغاز شد. با هدف تثبیت نفوذش در نظام جمهوری اسلامی ایران و شدیدتر کردن سیاستهای ضدشیعه، حکومت احمدینژاد، بیش از یک دهه به قدرت نشست. احمدینژاد از تأسیس یک کشور اسلامی جدید با نام «امارت مهدی» و پایهگذاری یک دانشگاه جدید به نام «جهاد نوین» خبر میداد. همچنین، او به شدت بر ایجاد توانایی همهجانبه کشور در هر زمینهای تأکید داشت و همراه با توسعه برخی صنایع درونی، نهادهای دیگری را با اهداف قانونی گسترش داد.
ولی، رویاهای احمدینژاد دچار خرابکاری شد. تحریمهای اقتصادی غربی، انقلاب سبز و انتخابات سال ۲۰۰۹، تلاش دولت برای مقابله با مخالفان و افزایش فشار و اقدامات کنترل کننده، احمدینژاد را به اقدامات بیشتری متوجه کرد. از بازداشت و شکنجه تا قصاص، اعدام و خشونت، عملکرد این دولت به شدتی بزرگترین هیجانات مردم را برانگیخت و در نهایت منجر به پایین آمدن این حکومت شد. دیگران نیز به زودی فهمیدند، رابطه صد درصدی میان قدرت و حماقت و مردم و اعتماد وجود دارد.
4. آغاز جنگ با جمهوری
در سال ۱۳۵۸، دولت عراق در راس که بود به رهبری صدام حسین، به اعتراضات مردمی در این کشور دست زد. در این اعتراضات، مردم درخواستهای خود را از دولت که به عنوان یک حکومت دیکتاتوری شناخته میشد، مطرح کردهبودند. این اعتراضات در ابتدا در شهرهای بزرگ عراق شکل گرفت. با این حال، پس از واکنش مساعد دولتهای خارجی به این اعتراض که و پولگردی و جنگ سرد را می کوشیدند، این اعتراضات به دیگر شهرهای کوچک و روستاها گسترش یافت.
از دیگر عواملی که باعث شد که دولت عراق اعتراضات را بخشش کند، نیاز مالی بود. دولت عراق، سفرهای بزرگ و نظامی را برای خود تخصیص می داد و هیچ اقتصادی برای تولید البسه و دیگر نیازهای اساسی مردم وجود نداشت. با این حال، با وجود اینکه دولت عراق به خواستههای مردم پاسخ میداد، همچنان ادعا میکرد که قادر به کنترل بحران نیست و از این رو به دستور صدام حسین، به ارسال نیروهای تیپ فاروق فرستاد.
تیپ فاروق که با دستور صدام حسین به عراق فرستاده شده بود، شامل نیروهای زیادی بود که برای مسجد جمکران محافظت می کردند. با این حال، پس از ورود آنها به عراق، دولت عراق به جای اینکه آنها را به شهر مورد نظر بفرستد، آنها را به شماری شهرها فرستادند. این باعث شد که آنها از آمدن خود متعجب شده و همچنین شدیداً ناراحت شوند. در پاسخ به این اقدامات، تیپ فاروق به اعتراض گرفت و شروع به استقرار در شهر بندر مانه کرد. این اقدامات که نشان میدهد قصد دولت عراق برای کنترل جمهوری اسلامی ایران بود، باعث شد که جنگ بین دو کشور آغاز شود.
5. توطئه برای کودتا
توطئه برای کودتا به معنای تدبیر و مصیبتی است که توسط گروهی از افراد برای برطرف کردن یک مشکل و یا سرنگونی یک دولت یا رژیم برنامهریزی میشود. این توطئهها میتوانند در مختلف قسمتهای دولتی، نظامی و سیاسی اتفاق بیافتد. افرادی که در یک توطئه شرکت میکنند، هدفی را دنبال میکنند که به نظرشان حتی با زدن به قوانین و مقررات کشورشان قابل تحقق نیست.
توطئهها به درون شورای دولتی، دستگاه نظامی و یا افرادی که هدفشان سرنگونی رژیم یا دولت است، نفوذ کرده و آنها را هدایت میکنده و با نفوذ به کلیدیترین مراکز کنترلی، توانایی سرنگونی رژیم را از درون داشته و در اینجا توطئه برای کودتا شکل میگیرد. برای انجام این کار، افراد و گروههای توطئهگر برای خروجیگردانی، شاید به انتشار اخبار جعلی و دسیسهای روی بیایند تا جامعه را در این کار موفقیت آمیز کمک کنند.
توطئه برای کودتا در بسیاری از موارد به تحقق نمیرسد، چرا که از روابط، کارکردها و تماسهای شبکهای اشخاص درون دستگاه بخش میشود. همچنین، هرگاه این توطئه به دولت کشور برسد، دولت میتواند با توجه به قوانین و مقررات کشور، افراد مرتکب را معرفی و اقدامات لازم را برای جلوگیری از این توطئه بکار گیرد.
لازم به ذکر است که توطئههای برای کودتا در حوزههای مختلف وجود داشته و در بسیاری از موارد این تلاش برای برطرف کردن موارد ناسالم به سوی سرنگونی یک دولت با فشار آلوده بهبود یافتند.
6. برگشت شاه به کشور
برگشت شاه به کشور یکی از رویدادهای بزرگ تاریخ ایران است که در سال ۱۳۵۸ پس از ۱۶ سال تبعید، به وسیلهٔ جنرال نمایندهٔ شاه، خسروگل خان، اتفاق افتاد. این رویداد پس از انقلاب اسلامی، منجر به بروز جنبشی گسترده و سرکوب آن در دست کودتای ۲۸ مرداد شد که در نهایت منجر به آغاز دههای برای انقلاب اسلامی شد.
در سال ۱۳۳۲ به دلیل کشوری که به دستور عمومی رحلت داشته بود، محمدرضا شاه برای گذراندن زندگی خود به خارج از کشور رفت و در دوران حکومت خود نیز در توسعهٔ صنایع، نفت، بنادر و زیربنای پایهٔ کشور مزیت قرار داد. اما پس از انقلاب سال ۱۳۵۷، نخستین رئیس جمهور ایران، محمد علی شاه پیشنهاد برگشت به کشور میدهد. اما برای شرایط قابل قبول جهانی، گزینهٔ زندگی در خارج از کشور را انتخاب میکند.
برگشت شاه به کشور پس از ۱۶ سال ممنوعیت، با استقبال گستردهٔ مردم و به ویژه برخی از حوزههای صنعتی، متخصصین و موسسههای علمی صورت گرفت. این بازگشت، شروع یک دههی نبرد، تلاش و خطرناک برای انقلابیان و دموکراتها در دههٔ بعد بود که در نهایت منجر به تبدیل شدیدترین اقدام دانشجویی و یکی از بزرگترین جنبشهای اعتراضی در خارج از کشور، یعنی واکنش جهانی به کودتای ۲۸ مرداد شد.