روز جدید در دوزخ
دوزخ بر اساس باورهای دینی، جایی است که گناهکاران پس از مرگ به آنجا فرستاده میشوند تا به عذاب وجدانی بیپایان برسند. جزئیاتی که در مورد دوزخ یافت میشود، بر اساس پیشینه ها، به طور گسترده ای از تصورات و خیالات مردم در مورد جزئیات این جایگاه باور دینی وابسته است. درواقع بسیاری از این باورها جنبههای ارتباطی و فرهنگی دارند و به شدت با اعتقادات مردم و نوع جامعه خود، سازگارند.
روز جدید در دوزخ به عنوان یک رویداد خاص و خوفناک تلقی میشود. در این روز، گناهکاران دوزخ به نوعی از خود رهایی یافته و از اعماق دوزخ به جایی تحت نظر خدا به نام عالمالملاحظه منتقل میشوند. در این عالم، گناهکاران به یک دوران جدید از زندگی و روحیه خود فشار داده، به سختی مجازات میشوند و تحت نظر خداوند قرار دارند.
در روز جدید در دوزخ، خداوند سیاست مجازات دوزخ را تغییر میدهد. به جای اجازه دادن به خطاکاران که در تعلیم و تربیت خود اغلب اشتباه کردهاند، خداوند به متروک شدن آنها میپردازد. با ورود به عالمالملاحظه، گناهکاران به لحاظ روحی و نفسی تحت تأثیر قرار میگیرند، و این تأثیر به شدت باعث دگرگونی و تغییر در روحیه، فکر و رفتار آنها میشود.
به طور کلی، روز جدید در دوزخ به عنوان یک رویداد ویژه در باورهای کلیسای مسیحی و اسلامی تفسیر شده است. در این روز، با جدال با روحیات منفی خود که باعث شدهاند به دوزخ فرستاده شوند، گناهکاران نوعی فرصت جدیدی برای متوجه شدن از اشتباهات خود پیدا میکنند و در این فرایند، به صورت کامل به خداوند تسلیم میشوند.
فرار از دوزخ
دوزخ یکی از مفاهیم مهم در دین اسلام است که به محلی از جهنم اشاره دارد. آنچه در دوزخ شخص را متوقف و تحت تنفر و کینه خدا قرار می دهد، گناهانی هستند که در حیات زندگی روزمره ایشان انجام داده اند. هنگامی که یک شخص به دوزخ رسیده، شرایطی تاریک و شرس برای او در انتظار است که او را به سمت عذاب و رنج های بی پایان هدایت می کند.
فرار از دوزخ، نه تنها تصور سختی است، بلکه واقعیتی دو بعدی است. گریز از دوزخ به معنای ایجاد رابطه بین خداوند و فرد، توبه و اراده برای تغییر رفتار و کمی بهبود آن است. به دست آوردن نعمت ها و رضایت خداوند، آخرت را به یک مقصد خوشبختی تبدیل می کند که از آنجا نه تنها اجتناب از عذاب ها تا ابد، بلکه دستیابی به نعماتی بی پایان، شادی و آرامش را فراهم می آورد.
برای فرار از دوزخ باید شخص به عمل می پردازد و از نیت خود مطمئن باشد. همچنین باید عواقب گناهان خود را به خوبی درک کند و آمادگی برای تغییر در زندگی روزمره خود را نشان دهد. فرد باید خطاهای خود را ببخشد و از توبه صادقانه برای جبران گناهان و بهبود عملکرد خود کنار نایستد. فرار از دوزخ نیازمند تکرار دوستی با خداوند است، مطالعه کتاب مقدس و پیروی از خودی و قوانین آن است. این باعث می شود که فرد رو به سوی آینده ای سرشار از شادی و آرامش با پوسترهایی از بهشت، پر شود.
بودای هفتم
مفهوم بودای هفتم در فلسفه بودایی به هفت دول، جایگاه یا حالت در جریان تلاش برای رهایی از دنیای تجربی گفته میشود. این اصطلاح مربوط به دایرههایی است که در قلب شکل داخلی جدول انتهایی کتاب سوترا راکشا، چنبرما، پالی و باهیوگا قرار دارند.
هر یک از دول هفتم بودایی هدفی خاص را دنبال میکنند و در مسیر رهایی از درد و رنج جسمانی و روحی به دنبال ارتقای روحیه و افزایش تمرکز ذهن میباشند. این دول عبارتند از احساس، دوستی، اراده، شغل و زندگی، منابع، تمرکز و شناخت. اغلب هدف در هنگام استفاده از این دول، بر افزایش تمرکز و جلوگیری از حواسپرتی و پراشتباهی ذهن، پایهریزی میشود.
هفتمین دول، شناخت، مربوط به شناخت خود است. این دول شامل شناخت جسم ومغز، شناخت ذهن، برهم کنش آنها و شناخت ذات خود است. در این سطح از رهایی، شخص میتواند به دنبال شفافیت، هماهنگی و یکپارچگی داخلی بیشتر روان و رفتار خود باشد. هدف نهایی از این دول فهم و آگاهی کامل از خود، به همراه مهارت کنترل حالت بیشتر و فرایند تمرین از طریق مداومت و منظمسازی است. بنابراین، بودای هفتم به شما کمک میکند که دل و ذهن خود را بالابرید و نسبت به شناخت خود آگاهی بیشتری پیدا کنید.
ملاقات با پادشاه مصر
ملاقات با پادشاه مصر یکی از تجربه های بی نظیری است که شاید تعدادی از مردم جهان به آن دست پیدا کرده باشند. پادشاه مصر یکی از شخصیت های برجسته و تاریخی دنیا است که ریشه واژه ای خاص در دست برداشتن دارد. این شخصیت بسیار نیرومند و هوشمند است و برای ملاقات با او باید آماده باش خود را به عنوان یک شخصیت مهم نشان دهید.
در این ملاقات ، ما باید در مورد روابط دوجانبه و تقویت آنها بحث کنیم. پادشاه مصر علاقه زیادی به فرهنگ و تمدن مردم دیگر داشته و به منظور برقراری روابط خوب با سایر ملت ها ، خوشحال می شود که با شما برای برقراری تعاملات بیشتر همکاری کند.
هدف این ملاقات به تبادل فرهنگ و دانش بین دو کشور است. با پادشاه مصر در مورد معماری ، هنر ، دین ، تاریخ و فرهنگ مصر بحث کنید. او به مانند یک استاد در مورد این مباحث حرفه ای صحبت خواهد کرد و شما را با جذابیت های زیبایی های فرهنگی و تمدن مصر آشنا خواهد کرد.
در نهایت ، شما می توانید از او سؤالی در مورد ارزش ها و ایده ها در این دوران و شخصیت های مهم دیگر تاریخ بپرسید. به این ترتیب شما می توانید در زمینه فرهنگ و تمدن دانش خود را بهبود بخشیم و با اطلاعات جدیدی متعهد به تقویت روابط می شویم.
راهیابی به قاهره
راهیابی به قاهره یکی از مشاغل اصلی صنعت گردشگری در مصر میباشد. قاهره، پایتخت مصر و از شهرهای باستانی جهان است که تاریخچه طولانی و فرهنگ بسیار غنی دارد. این شهر با در دست داشتن معبدهایی همچون معبد کارناک و معبد خورشید، موزه مصر، مجموعه آثار باستانی و مقبره فرعونی امکانات متعددی را برای بازدیدکنندگان فراهم میکند.
جهت راهیابی به قاهره، بهترین گزینه پرواز به فرودگاه بینالمللی قاهره است. چندین شرکت هواپیمایی در سراسر جهان پروازهای مستقیم به این فرودگاه را ارائه میدهند. نیز خطوط حمل و نقل داخلی مصر هم به شما کمک خواهند کرد تا به مقصد نهاییتان برسید.
در راهیابی به قاهره، شهرهایی مانند الأسکندریه و شرمالشیخ نیز محلهایی منحصر به فرد برای بازدید و تفریح میباشند و در مسیر رسیدن به قاهره قرار دارند. با توجه به فاصله کم این شهرها با قاهره، حتما امکان بازدید از آنها را در برنامه خود قرار دهید.
همچنین با توجه به اینکه قاهره یکی از شهرهای پر جمعیت و ترافیکدار مصر است، استفاده از متروی شهری و اجاره تاکسیهای برقی دستیابی های مناسبی برای تردد در شهر میباشند. امکانات متعددی از جمله هتلهای لوکس، رستورانهای برتر و خریدگاههای بزرگ نیز در قاهره وجود دارد که میتواند اقامت و تفریح شما را بسیار راحتتر کند.
عید بهاری در مدینه
عید بهاری یا نیمه بهاری به یکی از جشن های مهم در ایران و کشورهای همجوارش مانند افغانستان، ترکمنستان و ازبکستان گفته میشود که در دو هفته اول بهار برگزار میشود. این جشن به جشن برگزاری حرکت از فصل زمستان به بهار و سختی های پیش روی داشتن اشاره دارد.
در مدینه، عید بهاری با شکوه و شور و جشن و فرح برگزار میشود. این جشن در ماه رجب، یعنی ماه بین ماههای صفر و رمضان برگزار میشود و همانند بسیاری از جشن های اسلامی دارای تاریخچه و پیامی دینی است. جشن عید بهاری در مدینه به عنوان جشن عید نیمه شعبان شناخته میشود.
حضرت علی علیه السلام طی این عید به فقیران هدایت کرد و برای توجه به محرومان و افراد نیازمند زمانی را اختصاص داد که بعد از نماز صبح برای عید شعبان به محرومان کمک میکرد.
در روزهای جشن عید بهاری، مسلمانان به دعا و عبادت پرداخته و در کنار آن به پذیرایی خانواده و دوستان نیز می پردازند. بیشتر افراد در این جشن به باغها و فضای باز میروند و به گرامیداشت طبیعت، شادی و جشن و خوشحالی میپردازند. به همین منظور اغلب در این روز از غذایی خاصی مانند اسکندریه یا حلوای علی بهره میبرند.
جشن عید بهاری در کشور ایران به خصوص در مناطقی که مردمی باختری زبان میگویند همراه با سنت های قدیمی مردمی برگزار میشود و همانند دیگر جشن های مذهبی موقعیتی است برای ارتقاء تعهد و ایمان به دین، یادآور بزرگداشت حقوق مقدس بشر با شعور کردن افراد به نحو مناسب و تداوم ارائه خدمات به محرومان و نیازمندان.