آنابل: نقد و بررسی فیلم
فیلم آنابل که در سال ۲۰۱۹ توسط گاری دوبرمان کارگردانی شده است، یکی از فیلم‌های ترسناک و دردناک سال گذشته بود. داستان فیلم حول محور یک زوج جوان می‌گردد که به دنبال ایجاد خانواده‌ای دائمی، تصمیم به فرزند‌آوری می‌گیرند. در این میان، پس از یک اتفاق تلخ، آنها با دختر یک خاله دوربین مواجه می‌شوند که هر آنچه توسط آن عکاسی شود، محقق میشود.
فیلم آنابل با استفاده از موسیقی‌های تیره و تاری و نورپردازی مناسبی که در آن به کار رفته، به شدت متاثر کننده است و مخاطبان را شوکه می‌کند. جای بیشتری از فیلم با زمینه‌های تاریک و ترسناک صحنه‌های تک بعدی پر شده است. با این حال، عمق کاراکتر، پیشرفت پردازش چهره و تئاتر بازی عالی باعث میشود که شخصیت‌ها را با همدلی بسیاری بپذیریم و در داستانشان سرگرم شویم.
همچنین، این فیلم به فراوانی از آزمایش‌های تجربی با فراگیری ترس استفاده کرده است. بسیاری از موقعیت‌های ترسناک در این فیلم به دلیل عدم نمایش صحنه‌های خشن و بلکه به کار رفتن بازیگران و ترجمه آن، بسیار تاثیرگذار است.
در کل، فیلم آنابل می‌تواند به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های ترسناک سال ۲۰۱۹ محسوب شود. شخصیت‌های بسیاری و پلاک‌های قوی روی پایین شناور از این فیلم یک جواهر نادر و قابل تحمل از ترسناک‌ترین برنامه‌های فیلمی ساخته کرده است.
تاریخچه ظهور بامزه‌ترین شیطان فیلم ها
شیاطین در فیلم‌ها همیشه به عنوان نماد شرارت و خطر استفاده شده‌اند. در بین شیاطین فیلم‌ها، شخصیت‌های بامزه و کارتونی همیشه مورد توجه بخش قابل توجهی از مخاطبین قرار گرفته‌اند.
از طرفی، شخصیت‌های شیطانی که با دارا شدن ظاهری بامزه و بازیگوشانه، روحیه سرگرم‌کنندگی را برای بینندگان فیلم‌ها ایجاد کنند، در دهه‌های اخیر دچار تغییر و رشد شده‌اند.
یکی از معروف‌ترین شیاطین بامزه در فیلم‌ها، شخصیت «پسر شیطان» است که در فیلم «The Omen» (چشمان شیطان) به ایفای نقش پرداخته است. در این فیلم، پسر جوان یک زن و شوهر جوان، که باور دارند که او فرزند آنها نیست، شخصیتی شرور و شیطان صفت را پیدا کرده است. با این حال، پسر شیطان به طور دائمی با لباس‌های بامزه و با استفاده از چهره فریبنده خود، روحیه کودکانه و سرگرم‌کننده‌ای را در پویش فیلم ایجاد می‌کند.
یکی دیگر از شیاطین بامزه در فیلم‌ها، شخصیت «دیو جادوگری» در فیلم «Hocus Pocus» است. در این فیلم، دیو‌های جادوگری به خشونت و ترس شهر قدیمی سالم یک بار دیگر بازگشته‌اند، اما با دارا شدن چهره‌های بسیاری از بامزه‌ترین شخصیت‌های فیلم، همیشه شب قبل از هالووین را برای بینندگان فیلم به ماجراجویی و سرگرمی تبدیل می‌کند.
در نهایت، شخصیت شیطانی مورد علاقه بسیاری از مخاطبین، شخصیت «لوکی» در فیلم «The Mask» است. در این فیلم، لوکی به عنوان یکی از شیاطین شرور در لباس کنسرت و بازیگرانه، استعداد خنده‌دارانه خود را به نمایش می‌گذارد. با ظاهر کارتونی خود، لوکی همیشه یک لبخند بر روی لبان بینندگان فیلم می‌ریزد و همچنین تنها شیطان در فیلم‌ها نیست که باعث شادی و خنده بینندگان میشود.
آنابل: افسانه یا واقعیت؟
فیلم آنابل به کارگردانی جان لئونتی محصول سال ۲۰۱۴ است که براساس داستانی واقعی ساخته شده است. این فیلم درباره یک خانواده معمولی در ایالات متحده است و نحوه‌ی ورود یک عروسک ترسناک به خانه‌ی آنها و رخ دادن واقعیات شوم پیرامون این موضوع است.
اگرچه بسیاری از افراد معتقدند که آنابل یک فیلم تخیلی و جنایی است، اما واقعیت این است که فیلم حماسه‌ای زیبا واقعیتی در پیش‌بینی اتفاقاتی است که در گذشته رخ داد. در حقیقت، انسان‌ها، از شنیدن داستان‌های ترسناک و شوم لذت می‌برند و از آنها عذاب می‌کشند. هنر سینما و تلویزیون نیز این علاقه‌ی مردم به داستان‌های ترسناک را در خود جاری کرده‌اند.
درباره یک عروسک ترسناک که به خانه‌ی یک خانواده در ایالات متحده نفوذ کرده، می‌توان گفت که این به خاطر توانایی عکاسی آیزاک به همراه دوست مرده‌یخی‌اش بود که به عنوان اسکریپت‌نویس فیلم آنابل ظهور و فروپاشی عروسک‌های به‌کارگرفته در فیلم را تدوین کرد. هنرنمایی لنا ویدر شخصیت آنابل بود که بسیاری از بینندگان فیلم را بر طرف کرد و استعداد زیاد او در بازی سینمایی نشان‌دهنده یک بازیگر درجه یک است.
با این حال، ترسیم یک شخصیت عجیب و دستورات وحشتناک آن، در این فیلم می‌تواند احزام ایمنی افراد را تکان دهد و در نتیجه شنوندگان را به هرگونه حال و هوای ترسناکی که داشته باشند تحریک کند. درنتیجه، آنابل می‌تواند نماینده‌ی فیلم‌های ترسناک باشد که به هرچه بهتر بودن تلاش می‌کنند.
در کل، باید گفت که آنابل یک فیلم ترسناک و جنایی است که تلاش می‌کند تا با استفاده از یک داستان واقعی و ترکیب آن با عناصر جنایی و ترس، بینندگان را به هرچه بیشتر لذت‌بخش کند. اگرچه بسیاری از افراد این فیلم را به عنوان یک افسانه می‌شناسند، ولی باید گفت که این فیلم براساس واقعیت‌هایی که در گذشته رخ داده ساخته شده است و لذت بردن از تماشای آن به هرکسی که علاقه مند باشد پیشنهاد میشود.
نقشگری پرانرژی اسمیت که آنابل را ابداع کرد
نقشگری پرانرژی اسمیت، یک توانایی شگفت انگیز در دنیای طراحی صحنه های اکشن و مبارزه است. این تکنیک، که توسط آنابل اختراع شده است، دستیابی به ترکیبی از تنظیم نور و ناوبری دقیق در خلق فریب نمایشی بسیار رام و هیجان انگیز برای بیننده، امکان پذیر است.
همانطور که میدانیم، صحنه های اکشن و مبارزه در فیلم‌ها و سریال‌ها، نگاه بسیاری از بینندگان را به خود جلب کرده و کلیدی در تأثیرگذاری بر فرد بوده اند. با کمک نقشگری پرانرژی اسمیت، طراحان صحنه میتوانند بدون استفاده از ابزار و وسایل تخصصی، صحنه های پویایی را طراحی و با استفاده از نورپردازی و تنظیمات دیگر، فریبنده و مبهم به نظر بیاید.
این تکنیک، تأثیر بسیاری در عوامل جلب توجه بینندگان دارد. چراغ های فیلمبرداری به راحتی میتوانند نواحی مهم را نورپردازی کنند و صحنه های کم نور را روشن کنند. با استفاده از این تکنیک، فیلمسازان می توانند، با کمک نورهای مختلف و نقشگری پرانرژی اسمیت، فریبنده تر، جذاب تر و مبهم تر کار کنند.
نقشگری پرانرژی اسمیت، ذهنیت جدیدی را در دنیای فیلم‌سازی تحریک کرده و این مهارت را برای صحنه‌های پرتلاطم و آلوده به اکشن و فضاسازی، پراستفاده قرار داده است، همچنین این تکنیک برای صحنه های خانگی نیز کاربرد دارد و می‌تواند برای فیلمکاران و سازندگان سریال ها تجربه ای جدید و بی نظیر ایجاد کند، این تکنیک نه تنها در کاهش هزینه‌ها مؤثر است بلکه به دلیل اینکه موجب توجه بیشتر جمع میشود، برای بهبود صحنه‌ها و توان بخشیدن به فیلم، بسیار مؤثر است.
از کجا زمینه ی ایجاد داستان آنابل فراهم شد؟
آنابل یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌های شرکت "وردنت پروداکشن" (Warner Bros. Pictures) و در دنیای سینمایی به شدت مورد علاقه قرار گرفته است. این شخصیت در فیلم‌های ترسناک "کانجورینگ" (the Conjuring) مورد استفاده قرار می‌گیرد که داستان پشتیبانی زنی به نام آن-ورانگ (Lorraine Warren) و همسرش اد وارن (Ed Warren) است که به تحقیق درباره‌ی پدیده‌های خارق‌العاده مشغول هستند.
آنابل یک بانویی حوری و با روحیه‌ی پوزنده است که با لباسی هیبت‌آور و منچستری لحظاتی تاریک و نفس‌گیر را در داستان‌های "کانجورینگ" به ارمغان می‌آورد. دلایل ایجاد این شخصیت هنری دومیزبان (Gary Dauberman) و خالق و تهیه‌کننده‌ی "کانجورینگ"، جیمز ون (James Wan) است. هنری دومیزبان برای ساخت نوشته‌های خود در حوزه‌ی ترسناک، به دنبال یک نماد مشخصی برای شاهد خلق آثار جدید خود بود.
به همین دلیل آنابل در فیلم "کانجورینگ" به عنوان یک شخصیت فرعی پیدا شده و با استقبال بی‌نظیر مخاطبان مواجه شد. باتوجه به این موفقیت، آنابل به طور گسترده در داستان‌های دیگر و در قالب فیلم‌های اختصاصیِ خود (مانند "آنابلد: خانه کارآگاه", "آنابلد ۳") بازیگری کرده است و به یکی از شخصیت‌های برجسته جهان ترسناک تبدیل شده است.
آنابل: تحول شیی شناور به صاحب‌شیرینی مهربان
آنابل که یک شیی شناور در قلمرو سحرآمیز افسانه‌ای بود، پس از ماجراهایی که در نسخه‌های مختلفی از داستان‌های فانتزی رخ داد، به یک صاحب‌شیرینی مهربان تبدیل شد.
آغاز داستان فرایند تحول آنابل به صاحب شیرینی از طریق یک گل‌فروش خرچنگ باورنکردنی بود. خرچنگ، تار و پودی مخفی از شجاعت و مهارت‌های آنابل را شناخت و از او خواست که در مبارزه با نیروهای شر رهبری کند. آنابل به‌عنوان یک شیی شناور به این مبارزه پیوست اما به زودی بعداز آن همه سختی، از شخصیتی مبارز و شریف به یک شخصیت مهربان و صاحب‌شیرینی تبدیل شد.
در میان مبارزه بعدی که شجاعت و مهارت آنابل باعث پیروزی او شده بود، زندگی‌های چندین نفر و خوردن صبحانه صمیمی با دوستان که تبدیل به دوست خوب او شده بودند، آنابل را به دنیای جدیدی هدایت کرد.
هرچند آنابل تبدیل به یک صاحب‌شیرینی خوش‌قلب شده بود، اما قدرت، مهارت، و هوشیاری قدیمی‌اش همیشه از او پشتیبانی می‌کردند و خیلی زود او در مواقع خطر، آمادگی خود را برای مبارزه با نیروهای شر دوباره نشان داد.
در نهایت، تحول شناوری آنابل به صاحب‌شیرینی مهربان یک راه تلفیق علاقه‌مندان داستان‌های فانتزی و آدم‌هایی با قلب نرم و مهربانی بود که به دنبال یک شخصیت محبوب در سینما و تلویزیون بودند.