1. داستان فیلم مانکن
فیلم مانکن یکی از فیلم‌های پرطرفدار دهه ۸۰ میلادی است که به کارگردانی مایکل گوتلیب و با بازی اندرو مک‌کارتی و کیم کاترال ساخته شده است. داستان این فیلم دربارهٔ یک مرد جوان به نام جانی الی رستن است که به تازگی به شهر نیویورک نقل مکان کرده است. در این شهر، جانی به عنوان کارگر در یکی از اسکله ها کار می‌کند و همینطور محققانه به دنبال کار بازیگری است.
وقتی جانی به دکوراسیون فروشگاهی مشهور بندلز شهر نیویورک راه پیدا می‌کند، سعی می‌کند مشغول به کار شود. از آن‌جایی که او هیچ تجربه‌ای در این زمینه ندارد، به او اجازه داده میشود به عنوان یک مانکن در دکور محصولات فروشگاه شرکت کند. جانی با پذیرفتن این عرضه، شروع به کار می‌کند و برای اینکه بهترین بازیگری را در نقش یک مانکن اجرا کند، با نقش این کار فرصت می‌یابد، برای این که بقیه از شخصیت خود که در واقع کارگری دارد، باخبر نشوند هر بار که به عنوان یک مانکن در دکور محصولات شرکت می‌کند، اسرار مخفی خود را پنهان می‌کند.
داستان فیلم به طور قابل توجهی با افزایش روابط شخصیت‌های مختلف و پویایی فروشگاه و شخصیت‌های دیگر پردازش میشود. با توجه به اینکه جانی به عنوان یک مانکن شروع به کار کرده است، اشاره‌های بسیاری به قدرت و جامعه‌ی فرهنگی در رابطه با جنسیت و نوع مردانه و زنانه در دههٔ ۸۰ میلادی وجود دارد. طراحی صحبت‌های پیچیده و عمیق از دو برادر کارآگاه دربارهٔ زندگی شخصیت اصلی نیز نشانگر دقت بالای کارگروه فیلم مانکن می‌باشد. مانکن یک فیلم ساخته شده با کیفیت بالا و شخصیت‌های پویا و جذاب است که حتی برای تماشای مجدد، مهیج و جالب است.
2. بازیگران اصلی فیلم مانکن
نام فیلم Mankin به کارگردانی Michael Gottlieb در سال 1987 منتشر شد و حول محور داستان یک زندگی عجیب و غریب و کمدی محور ساخته شده است. در این فیلم، به خوبی از این نقش‌ها استفاده شده است و تلاش شده است تا کاراکتر‌ها و داستان کاملا بازیگران اصلی فیلم Mankin متمایز شوند. جوانی به نام جاناتان سویفت دانشجوی رشته طراحی مد، به دلیل وراثت یک مغازه خودکفا در طول کار در واحد تولید لباس از برندها به دلیل خلاف‌کاری‌های ماجراجویانه آنچه قرار است پیاده کند، کنار گذاشته میشود.
برای بازیگران فیلم Mankin نیز انتخاب‌های مناسب و محسوب شده است. برای نقش اصلی فیلم در سال 1987 فیلیپ ۲، میک فورتشستر کارگردانی کرده است. فورتشستر از بازیگران ناشناخته به نام ویلیام راغین برای جایگزینی شیان لیپکا استفاده کرده است. همچنین، مشاهدات و تحلیل‌های مربوط به بوداپست در قرن بیستم و شیوع رودخانه‌های چاپ و غیره نشان می‌دهند که برای بازیگری جارو باید نام خانوادگی مناسبی برای او انتخاب شود و دیوید نایدمن در نقش کاراکتر جارو ظاهر شد.
بعلاوه، شراکت دو مشهور ژاپنی بازیگر در فیلم ایفادیست همانطور که از نامشان پیداست، بسیار مناسب بودند. ماساتو ایتو و هیدی ناگایاما، جفتی ایده آل برای بازی در کنار یکدیگر بودند و برای نقش تحت نظر تلاش کردند تا نقش خود را دقیقا به تصویر بکشند. در کل، بازیگران فیلم Mankin با توجه به داستان و کاراکتر‌ها مربوطه، با بازی خود محوریت بخش‌های فیلم را تقویت کرده‌اند.
3. کارگردانی فیلم مانکن
فیلم "مانکن" یا "زندگی یک مانکن"، کارگردانی پیولو تشیولینی است که در سال 1957 به روی پرده سینما رفته است. این فیلم جزو اثرهای معروف دهه ۵۰ میلادی محسوب میشود و یکی از مهمترین فیلم‌های کلاسیک ایتالیایی به حساب می‌آید.
مانکن، داستان زندگی روزمره یک مدل به نام روزانا نونی برای تبلیغات یک فروشگاه لباس است. با این حال، این فیلم تنها داستان یک مدل نیست و با پرداختن به دیدگاه‌های اجتماعی، انتقادی شدید از گرایش‌های مدرنیته و مسئله تبلیغات به روش‌های نامتعارف به نمایش گذاشته شده است.
در فیلم مانکن، تلاش برای بیان دیدگاه‌های پیشرفته ایتالیایی‌ها در دهه ۵۰ میلادی، روشن و واضح است. این فیلم با بهره گیری از تز و رنگ‌های اولیه، به نمایش گذاشتن دلایل و عواقب تبلیغات برای جامعه پرداخته است.
به عنوان یکی از کارگردانان معتبر ایتالیایی، پیولو تشیولینی توانسته است با استفاده از موضوعات جامعه‌شناختی، پرداختن به مسائل فرهنگی و استفاده از تکنیک‌های سینمایی نوین، فیلم مانکن را به یکی از مهمترین فیلم‌های ایتالیایی در دهه ۵۰ میلادی تبدیل کند.
4. نمایش دهنده‌های مانکن در فیلم
فیلم‌ها از روش‌های متنوعی برای نمایش دادن مد و پوشاک استفاده می‌کنند، از جمله استفاده از مانکن‌ها. با استفاده از مانکن‌ها، لباس‌ها، جواهرات، کیف‌ها و لوازم جانبی دیگر به شکل بهتری به نمایش در می‌آیند. این روش به موسیقی، نورپردازی و بازیگران دیگر مکمل است.
نمایش دهنده‌های مانکن اغلب در فیلم‌ها برای نشان دادن لباس‌های جدید یا کهنه و سبک‌های مختلف استفاده می‌شوند. آنها به عنوان یک مدل برای نشان دادن پوشیدن لباس‌ها و لوازم جانبی روی صحنه به کار می روند و به کمک طراحی و نوعی اصالت به شخصیت و سبک فیلم کمک می‌کنند.
نمایش دهنده‌های مانکن در فیلم‌ها در انواع مختلفی وجود دارند. اغلب مانکن‌های زنانه و مردانه برای نشان دادن زیبایی و یا مردانگی در فیلم‌ها به کار رفته و اکثرا انتخاب طراح لباس فیلم به مداخله در نخستین مرحله انجام می شود تا کار منظم شود. با توجه به نیازهای فیلم، نوعی از مانکن‌ها ممکن است تغییر کند.
استفاده از نمایش دهنده‌های مانکن در فیلم‌ها تحت عنوان مدل سازی و نمایش تدریجی استفاده میشود. این روش در حالیکه به نمایش لباس‌های جدید و سبک‌های جدید در فیلم کمک می‌کند، در عین حال به بازیگران اجازه می‌دهد که واقعیت فیلم را شکل دهند و شخصیت خود را به نمایش بگذارند.
به طور خلاصه، نمایش دهنده‌های مانکن در فیلم‌ها برای نشان دادن جدیدترین لباس‌ها و روش‌های پوشاندن استفاده می‌شوند. آنها به بازیگران و سبک فیلم کمک می‌کند تا شخصیت و فضای فیلم را با اصالت بیشتری به نمایش بگذارند.
5. موزیک و موسیقی فیلم مانکن
مانکن یکی از فیلم‌هایی است که با گذشت زمان همچنان در حال جذب توجه بسیاری از علاقمندان به سینما می‌باشد. این فیلم آخرین کار اصلی سازنده بالیوودی الیا کازان بود و در سال ۱۹۵۷ به اکران درآمد. یکی از مهمترین عواملی که شاید مانکن را به یکی از فیلم‌های به یادماندنی سینمای آمریکا تبدیل کرده‌اند، موسیقی آن است.
موسیقی فیلم مانکن به دست ریشارد آدینگتون (Richard Addinsell) ساخته شده است. آدینگتون موسیقیدان برجسته انگلیسی است که در دنیای سینما به خاطر آهنگسازی موسیقی فیلم‌های بیشماری شهرت دارد. او به دلیل توانایی در ترکیب بین موسیقی کلاسیک و پاپولر، به یکی از پرکارترین آهنگسازان فیلم در سال‌های ۱۹۴۰ تا ۱۹۶۰ تبدیل شد.
موسیقی مانکن با سبک خاصی که دارد، با استفاده از ارکستر تاثیرگذار سینمایی، در فیلم احساس شکوه و تاثیرگذاری را به نمایش می‌گذارد. این موسیقی شامل ترک‌هایی از ارکستر بزرگ و قطعات با فضای انیمیشنی است. همچنین در این موسیقی از آهنگ‌های معروفی مانند چاپلین ، فیلم “مدرن تایمز”، “حلقه قاره‌هاوی،نخ دوستی" کنار هم استفاده شده‌است.
در کل، موسیقی فیلم مانکن یکی از ویژگی‌های شاخص این فیلم به حساب می‌آید. این موسیقی قابلیت جذب مخاطب را دارد و نیز به خوبی احساسات و ادای موضوع فیلم را به تماشاگران منتقل می‌کند.
6. تجسم فضای سال 1987 در فیلم
در فیلم‌های سینمایی، تجسم فضای سال 1987 معمولا به عنوان یک دوره زمانی مهم شناخته میشود که در آن بسیاری از تحولات و اتفاقات بزرگی در سطح جهانی رخ داد. این دوره زمانی مربوط به آخرین دهه‌ی دوره‌ی جنگ سرد بود که در آن آمریکا و شوروی در حال مسابقه بودند تا به عنوان قدرت برتر جهان به رشد و پیشرفت خود ادامه دهند.
یکی از مهمترین وقایعی که در سال 1987 رقم خورد، امضای قرارداد INF بود. این قرارداد برای اولین بار به دو قدرت بزرگ جهان، آمریکا و شوروی، اجازه داد تا به صورت نووی کنترل شوند و به امید اینکه این دو قدرت به سمت صلح و آرامش حرکت کنند.
در زمانی که سال 1987 شاهد غم انگیزترین رویداد در تاریخ سرآمد قرار می‌گیرد و حادثه‌ی فاجعه‌بار پرواز ۴۰۷ نیویورک-پاریس اتفاق می‌افتد، دوره‌ای از زندگی که شواهد رو به جنبه‌های نفس‌گیری زیادی دارد به پایان می‌رسد.
تجسم فضای سال 1987 در فیلم با همه‌ی جنبه‌هایش مانند فضای روزمره، حوادث و واقعیت‌هایی که در آن زمان اتفاق افتاده، جایگاه ویژه‌ای در میان آثار سینمایی دارد و برای دیدن آن در پیش‌نهاد است.