1. پیامبر اسلام و فرزندشان
ایران به عنوان یکی از کشورهای باستانی منطقه، تا آن زمان دین‌های مختلفی را پذیرفته بود. اما پیامبر اسلام در قرن هفتم میلادی به عنوان فرستاده خداوند و مبلّغ دین جدید اسلام برآمد. او نه تنها به تعالیم دین جدید خود پایبند بود، بلکه همچنین به فرزندان خود نیز اهمیت ویژه‌ای داد.
پیامبر اسلام، ۴ فرزند داشت: فاطمه، حسن، حسین و زینب. فاطمه شخصیتی مهم در تاریخ اسلام بود و او دختر عزیز پیامبر بود. حسن و حسین، پسران پیامبر بودند که هر دو از آنان در جنگ‌ها در صفوف مسلمانان شرکت کردند و به دو بار فرستادگان صلح شدند. اما حسین در جنگ کربلا به شهادت رسید و به عنوان شخصیتی ماندگار در تاریخ اسلام شناخته شد. زینب، دختر کوچک پیامبر، نیز در دوره بعد از وفات پیامبر به عنوان یک مادر و جدیدترین شخصیت در تاریخ اسلام شناخته شد.
پیامبر اسلام، فرزندان خود را با توجه به اهمیت و محبت خود به آنان، آموزش داد و برای آنان مراقبت کرد. او به همه فرزندان خود عشق و محبت خود را به نحوی عمیق نشان داد که آنها به عنوان نمونه‌هایی از خاطرات ماندگار در میان بشریت به یاد مانده‌اند. پیامبر اسلام و فرزندانشان، نمونه‌هایی شایسته احترام از همنوعان خود هستند که عشق و محبت پیامبر اسلام را برای نسل‌های آینده نشان می‌دهند.
2. محمد پیامبر وحی
محمد پیامبر اسلام وحی الهی را برای قوم خود اعلام کرد. وحی، نوعی ارتباط خدا با انسان هست که با عملکرد خاصی اعلام می شود. محمد در سن 40 سالگی در غار حرا از خداوند وحی دریافت کرد که او را به عنوان پیامبر خود انتخاب کرده است.
بعد از اعلام وحی، محمد آغاز به پیامبری و تبلیغ اسلام کرد. او به شیوه ای بی نظیر و برازنده با تفکرات آن زمان خود، سخنرانی های بلند و مفصلی را برگزار کرد. محمد پیامبر از تاریخ ۶۱۳ میلادی به عنوان پیامبر، از طریق وحی الهی، احکام دینی، قوانین و رهنمودهای اسلامی را اعلام کرد.
یکی از خصوصیات مهم محمد در تاریخ اسلام، پیامبری تمامیت بخش بود. او به باور طرفدارانش، آخرین پیامبر خداوند بود و برای عصر و زمان خود شریعتی اعلام کرد که بیش از هزار سال بی تحرک باقی می ماند.
در کل، باور به محمد پیامبر مسلمانان بنیاد بنیادین در ایمانشان به دین اسلام است. وحی الهی که محمد به آن دست پیدا کرده است، همگام با نوع اخلاص و احترام برایگان است که مسلمانان مانع اول برای رضایت خداوند هستند. این باور به طور مستقل باعث می شود که محمد پیامبر یک شخص بسیار حرام بخش برای مسلمانان باشد که از نظر ایمانی آنان، یک شخصیت بسیار قابل توجه است.
3. مقدمه به بهشت
مقدمه به بهشت به یکی از موضوعات مهم و مورد علاقه در متون دینی معروف است که بر روی آینده آخرتی ما تأکید می‌کند. بهشت به عنوان مکانی است که به مؤمنین و صالحین پس از مرگ خود در نزد خداوند اعطا می‌شود و همچون پاداشی برای شخصیت نیکو و عمل نیک است. یکی از موارد اصلی تأکید شده در مقدمه به بهشت، این است که همه آدمیان برای ورود به این بهشت مورد نظر نیستند و تنها افرادی که در معیار‌های الهی عمل نموده‌اند، به آن دسترسی خواهند داشت.
از دیدگاه دینی، بهشت قطعاً مکانی خاص است که با علایق و عشق خداوند به افراد پرورش داده شده و محل اعطای نعیم دائمی برای مؤمنان است. بهشت نیز همانند جهان روحانی، محل اعطای بسیاری از فواید و شادی‌های خالص و حیاتی خواهد بود که برای مؤمنان می‌تواند شگفتی‌های بی‌انتها پدید آورد. هنگامی که برای ورود به بهشت شرایطی ارائه می‌دهید، خود را به عنوان مؤمن و تقواگرایان جهت خدمت به خداوند در عمر زندگانی می‌بخشید.
بهشت همچنین با زندگی کردن به مبانی اخلاقی Hidaya در ایراد می‌شود. هنگامی که در این بهشت پرنده‌ای گردش می‌کند و بدون هیچ گونه محدودیتی در آسمان پرواز می‌کند، احساس رضایت و آرامشی غریب را تجربه خواهد کرد. با توجه به این که بهشت به عنوان محل نعیم بی‌پایان تعریف شده است، مؤمنین در این بهشت بی‌پایان به سر می‌برند، همچنین بدون هیچ گونه تلاش، به بیشترین خواسته‌های خود دسترسی پیدا می‌کنند و به نحو طبیعی از رسالت خلود با شایستگی لذت می‌برند.
4. موشکافی امر ایمان
موشکافی به معنای تجزیه و تحلیل اعتقادات و باورهای شخصی است که هر فرد در زندگی خود دارد. در موشکافی امر ایمان، هدف آن بررسی اعتقادات مذهبی و ایمانی فرد به خداوند است.
یکی از موضوعاتی که در موشکافی امر ایمان مورد بررسی قرار می‌گیرد، اعتقاد به وجود خداوند است. در این موضوع، فرد باید به دقت اعتقادات خود را مورد بررسی قرار داده و در صورت نیاز، آنها را تغییر دهد یا بهبود بخشد.
در موضوع موشکافی امر ایمان، اعتقادات در مورد مسائل دیگری همچون جانشین پیامبران، قرآن، نماز و حج نیز مورد بررسی قرار می‌گیرند. به عنوان مثال، فرد باید بررسی کند که آیا اعتقادات خود درباره نماز و حج واقعاً با امر شرعی مطابقت دارد یا خیر؟ آیا اعتقادات او درباره جانشین پیامبران و قرآن دقیق و مطابق با مقررات دینی است؟
در موشکافی امر ایمان، بررسی نقاط ضعف و قوت اعتقادات شخصی بسیار مهم است و به کمک این بررسی‌ها، فرد می‌تواند باورهای خود را توسعه داده و در بهبود روحیه خود و ارتباط با خداوند پیشرفت کند. لذا می‌توان نتیجه گرفت که موشکافی امر ایمان به عنوان یک روش مهم برای شناسایی و ارتقای اعتقادات شخصی، در بهبود وضعیت روحی و روابط با خداوند نقش مهمی دارد.
5. رویش توحید
رویش توحید به معنی رشد و توسعه ایست که در طول زندگی انسان به دنبال آن هستیم. توحید به معنای یگانگی و اجمال، بیانگر وحدت و یگانگی الهی است و باور به آن نقطه آغازین برای هر انسانی است که بخواهد در جستجوی خداوند باشد.
رویش توحید مسیری است که در بدو شروع، انسان در آن به دنبال شناسایی خود و بررسی و تحلیل نقاط قوت و ضعف خود می باشد. طبق قول معروف خودشناسی نصف دین است و همین اولین گام در راه توحید است.
از طریق فهم و شناخت درست از خداوند، انسان در مسیر رویش توحید پیشرفت خواهد کرد. او به دنبال استفاده از تجربیات مثبت و منفی خود، برای بهبود و تغییر خودش است. با افزایش شناخت با خداوند و بسط دادن نگرش و مفاهیم خود، انسان راه رسیدن به توحید الهی را شروع خواهد کرد.
در نهایت، رویش توحید به معنای رشد و پیشرفت در حوزه روحانیت و معنویت است. این مفهوم نهایتا به تبدیل شخصیت انسان به شخصیتی توحیدی و پایبند به مفهوم یگانگی الهی ختم می شود. این رشد نهایی انسان، به او امکان می دهد تا در خدمت خداوند قرار گیرد و زندگی معنوی و هدفمندی را پیشنهاد دهد.
6. عصمت پیامبران
عصمت پیامبران به معنای عدم تعرض و تقصیر در هر حالتی در برابر خطا و گناه است. این عصمت به معنای داشتن پاکیزگی و بی‌عیبی است که از عیب و خطا بودن دور می‌نماید و به پیشگیری از هرگونه تقصیر و گناه در افراد کمک می‌کند.
در اسلام، عصمت پیامبران از مهمترین مباحث است و از هر گونه خطا و پاکیزگی در این افراد صحبت می‌شود. در اینجا باید به عصمت پیامبران از دو بعد نگریست: عصمت از عمل و عصمت از ادراک. عصمت از عمل به معنای داشتن پاک‌بازی و عدم نوازش هوس‌های شهوانی و عمل‌های نامطلوب است. اما عصمت از ادراک به معنای عدم خطای یا اشتباه در شناخت، فهم و پیامدهای آن در انتشار پیام خداوند است.
علت عصمت پیامبران در اسلام، نسبت به پیامبران دیگر به دلیل برگزیده‌شدن آنها توسط خداست تا در پنجره‌ای سفید و نقی پیام او را به مردم منتقل کنند و در تبلیغ اسلام مشغول به فعالیت باشند. از این حیث پیامبران به عنوان نمونه‌ی کامل برای انسانیت در نظر گرفته می‌شوند و این مهم در قرآن نیز به وضوح بیان شده است.
با توجه به اینکه پیامبران وسیله و ابزار ارتباط بین خداوند و انسان‌ها هستند، ضرورت استفاده از از عصمت آنها برای شناخت و فهم بهتر پیام خداوند اسلامی و مراتب دینی و تحقیق در مباحث علمی و فلسفی جامعه است. عصمت پیامبران در مباحث دینی و اسلام درونی موجود است و وی معرف و حکیم بوده است و پیکره فرهنگ و ارزش‌های جامعه را شکل داده است.